7 Great Sins

『2』한잔

Kim Namjoon, geniş pencereden dışarı bakıyordu. Bir zamanlar çok güzel bir yer olan Kyllenne kasabası, şimdi onun sayesinde acı içindeydi. Küçük sokaklarda koşuşturan insanları izlemek onu zevk veriyordu. Çocukların çığlıkları, kadınların feryatları...

Bu zevkini bölen şey çalan kapı oldu. Düz bir sesle "Gir." dedi. Kim Seokjin sertçe kapıyı açtı.

Merakla sordu "Ne oluyor hyung?"

Seokjin ona sinirle cevap verdi. "Ne mi oluyor? Şu yaptığına bir bak!"

Namjoon, her zamanki gibi bilmezden geldi. "Ben ne yaptım ki?"

Seokjin sesini yükselterek konuşmaya başlamıştı. "Jeon'u ayak işlerin için kullanmaktan vazgeç!"

Kasabayı bu hale getirmek için Jungkook'u kullanmıştı. Jungkook bir defa başladığında daha fazlasını istiyordu. Yani burada yaşayan bir çok kişiyi öldürmesi tamamen onun isteğiydi.

"Jeon'u hiçbir şey için kullanmadım. Onu sen de tanıyorsun, ilk cinayetini işlediği gün hepimiz gayet iyi tanıdık. Bütün bunları kendi isteğiyle yaptı."

Seokjin gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. "Başlamasına izin vermezsen yapmazdı."

Namjoon aynı umursamaz tavırla, onu geçiştirmek istercesine cevap verdi. "İzin verip vermeme şansım yok. Sadece büyük olanın sözünü dinliyorum."

Seokjin, 'büyük olandan' kendini bildi bileli nefret etmişti. "Onu dinlemek zorunda değiliz!"

Namjoon, Seokjin'in kendini beğenmiş tavrına sinirlense bile belli etmedi. "Ben dinleyeceğim."