That Lustful Night (Taglish)

CHAPTER 02

"Ouch please stop.. Stop I wont go away.
stop.. Please stop you are hurting me... Ummmmmmmnm ss-ttop"

She is in her nightmares again

"Call the doctors Johan go and call your mom too" may naririnig ako sa paligid ko pero di ako maka galaw

"Oh my Astrid wake up anak nanaginip ka iha." boses ng lalaki gusto kong imulat ang mata ko pero di ko magawa parang pagod na pagod ako at gusto ko lang humiga

"Astrid your awake I know Astrid you can here us please Astrid move your hands or fingers" boses ng babae sa bandang kanan ko..

"Please ate ganda wake up we heard that you are shouting.. I know you have bad dream so ate ganda wake up na please.." boses parin sa malapit sa paanan ko..
Gustong gusto kong imulat ang mata ko ngunit sobrang takot ko na mamaya ibang tao ang mga nasa palaigid ko parang nawalan ako ng hininga sa kahapong nag daan parang paulit ulit lang..

Makalipas pa ng ilang oras ang haplos ng mga kamay sa aking bisig ang siyang unti unting gumigising sa aking pagpapahinga. Nang maimulat ko na ang mga mata ko tyaka ko lang napag tanto na wala ako sa silid ko.

" Where I am? "
Tanong ko sa kanila na halos ako din lang ang nakaririnig. "

" Iha nahimatay ka anak nung isang araw pa at ngayon ka lang gumising. " sabi ni Ninang

"Yes ate you make your baby brother worried ssoooo worried" patampong sabi saakin ni Johan

"Iha tatlong araw kang tulog nag aalala kami ng mommy mo sayo anak, ano ba ang nang yayare sayo anak" sabi ni Ninong

Omg! 3 days? WTf! Gusto kong bumalikwas sa mga narinig ko ngunit hinang hinang pa ako just like hell! What happened again? Watfu! Unti unti kong inaalala ang mga nangyari noong nagdaang araw. Wattda😵 Tuluyan na ngang gising na ang diwa ko pero Im still feel weak damn!
Hindi ako nag salita I remain in silence ayokong mag kwento sa kanila para di sila mag alala nanaman. Everytime kasi na nag kwkwento ako mag hehesitate lang sila.

"Nothing po Im just tired"
Pag sisinungaling ko okay lang naman talaga ako sadyang pagod lng talaga

"We are so worried about you Ideng"
That endearment makes my heart ache again. I missed my parents!

"Ninang please call me Samantha or Astrid naalala ko lang si mommy kapag yan ang tawag mo saakin"

"Ideng is so good after all" sabat ni Ninong John

"Yes it's true iha you made us worried, but we are happy to see your smiles again iha"
Ninang said withher annoying smirk

"Ate ganda Ideng"
Paulit ulit nilang sinabi yang Ideng na yan hanggang sa napikon ako at hahaha napatawa nalang nila ako kahit papaano Ideng is my nickname my mom and dad always calling me like that. Hayst.

Walang hiya talaga yung Marcus na yun. Kaya kami nag hiawalay dahil din sa ugali niya at sa pananalit niya saakin hos everyday niya akong sinisikmuraan kinolong niya ako sa kwarto nung nahuli niya akong tatakas. Dumating sa point na nagsuka ako ng dugo noong asa Airport ako para umuwi dito sa Pilipinas para rin makatakas sa kamay ng hinayupak na yon. Wala pa kaming isang taon nag yaya na siyang magpakasal para maka score agad. Then nakasagap ako ng mga balita from his friends na pinakilala niya saakin nalaman ko na linoko siya ng ex niyang si Cally Madrid tapos ayun namatay si Cally nasagasaan daw kasi hinabol niya si Marcus para mag paliwanag pero its too late sabi din na buntis si Cally at di niya daw alam kung sino ang ama.
namatay si Cally kasama ang batang nasa sinapupunan niya.

Nung makilala ko si Marcus ang bait bait niya pero habang patagal ng patagal lumalabas kung sino talaga siya!. Kapag hinahalikan niya ako sa pisnge kapag naka back hug siya grabe iniipit niya ako yung mga kamay niya kahit saan na napunta he is my first kiss hindi man sa labi pero siya talaga ang unang lalaking humalik sa mga kamay ko pisnge ang siya ang first boyfriend ko pero hindi siya ang first love ko Hayst pero wala namang issue yun saakin hanggang sa dumating sa point na madalas niya akong tawaging Cally minsan baby tiniis at binalewala ko lang yun kasi akala ko short cut lang babe kahit masakit sa part ko Im helping him to move on yun lang kasi ang alam ko para maging strong kami ayokong mawalay sa kanya kasi nga first boyfriend ko siya until dumating sa point na sinakal niya ako kasi di ako pumayag na nakipag sex sa kanya hanggang sa mawalan ako ng malay nagigising ako sa ospital na lang ulit pinakulong nila mommy at daddy si Marcus makalipas ng ilang buwan namatay sila mommy hanggang ngayon wala kaming justice sa pag kawala nila. Kaya laking gulat ko ng makita ko si Marcus kanina bumalik lahat ang sakit ng ginawa niya saakin.

The way he touched me the way he trow his punches to me para akong kawawang kabute na ginigisa sa saring bisig ng taong mahal mo. I never thought he can do that to me mag iisang taon na kami before I said let's break up but he doesn't want he drug my life to hell. Kinulong niya ako nanh halos isang buwan. Mag mamasterbate din siya sa harap ko ganon kasaklap ang mga ginawa niya saakin.

I've been undergo with different therapies. I am scared with everything now.

"Ate Ideng why are you crying? Are you feel okay?"

"Mommy si ate tulala nanaman"

"Omg! Iha! Iha!"

May naririnig naman ako pero wala ganito ang epekto saakin

"Sorry I just cant forget the guy who made me like this. The guy who drug me to the hell!" halos pasigaw ko ng sinabi kila tita

"Nanginginig ka nanaman Astride, tell me if you are okay.. Calm down"

"Iha calm down breath.. Inhale exhale.."

"Hon! Hon!"
Tawag ni Ninang kay Ninong na asa labas

"Astrid control 123 breath Astrid, Iha please"

"Johan Call Brylle immediately!" pautos na sabi ni Ninang I cant focus my self in breathing properly my heart pump and pumped faster than normal.

"Doc. Please, help Astrid"

"Yes we will Mrs."

My God please save me I want to be with Johan I want to give chance to Ninang ang Ninong.. Please God not now please..

Ginawa ko naman pero nawawalan ako ng hiniga.. Nanginginig ng sobra. Urghh something.. Uhh..

"ASTRID!!!!!!!!"

-o-

Please vote and comment
Thank you for Reading