Mamo...tato...

3

Sprawa gangu zamknięta. Postanowiliśmy, że nie będziemy się mścić bo nie chcemy by ktoś jeszcze podzielił losy Amandy i Matiego. Razem z Martą postanowiliśmy, że przeprowadzimy się do domu mojej zmarłej siostry bo nasz byłby za mały na to by pomieścić kolejne dziecko. Mowa oczywiście o Darii której za żadne skarby świata nie pozwolimy sobie odebrać. Tym właśnie sposobem miesiąc po pogrzebie mieszkamy u nich w domu. Przeżywanie straty ich jest dla mnie szczególnie bolesne przez pytania małej, nie rozumiejącej sytuacji Darii, gdzie są jej rodzice i dalej pojawiające się nagłówki w gazetach czy programy w telewizji dalej dotyczące ich śmierci.

------------------------Daria------------------------
cześć, jestem Daria i mam 2 latka. Strasznie tęsknię za moimi rodzicami i nie wiem gdzie oni są. Bardzo chciałabym też zobaczyć już dzidziusia który jest u mojej mamy w brzuszku. Tata zawsze mówił, że mama zjadła tego bobasa ale że już niedługo lekarze go z tamtąd wyciągną. Mamusia wtedy zawsze się śmieje i mówi żebym niesłuchała tatusia bo mówi głupoty. Ja tam nie wiem kto ma rację ale chcę ich w końcu zobaczyć bo strasznie za nimi tęsknie.
----------------3 urodziny Darii-----------------
------------------------Alan--------------------------
Sprawa z adopcją Darii w końcu się skończyła i dokładnie od dzisiaj ja razem z Martą jesteśmy jej opiekunami prawnymi. Strasznie się z tego powodu cieszę bo przynajmniej mam jak dochować obietnicy złożonej siostrze na jej pogrzebie. Dzisiaj są 3 urodziny mojego aniołka i pomimo, że będą to jej pierwsze urodziny bez rodziców to mam nadzieję że dobrze je zapamięta.

W salonie wszędzie jest mnóstwo balonów, serpentyn i innych tego typu dekoracji. Wygląda to naprawdę bajecznie. Daria, nasza solenizantka jeszcze śpi a niedługo mają przyjechać goście. Zaprosiliśmy jak zwykle nasz gang bo to jest nasza jedyna i prawdziwa rodzina. Każdy z nas jest sobie bliski. Na stole jest już ustawiona część jedzenia a na stoliku z boku stoją smakołyki dla dzieciaków. Pół godziny później wszyscy goście już byli dlatego poszedłem obudzić Darię.

-Daria słoneczko, wstawaj.

-nieee

-wstawaj słoneczko, pamiętasz że dzisiaj masz urodzinki i przyszli goście do ciebie. A jak nie wstaniesz to ja wezmę twoje prezenty i zjem twój tort.-na te słowa mała wyskoczyła z łóżka jak poparzona.

-nie, wujek to moje prezenty i mój tort i ci nie dam. Nie możesz ich wogóle dotykać!! Rozumiesz wujek?!-na te słowa zaśmiałem się bo wyglądała naprawdę śmiesznie taka mała, zaspana grożąca mi palcem.

-tak, tak rozumiem. - przypomniałem sobie wtedy moją siostrzyczkę. Mała tak bardzo ją przypominała... na chwilę się rozkojarzyłem ale musiałem się ogarnąć i jak najszybciej ogarnąć małą by zeszła do gości. Poszedłem z nią do łazienki umyć jej zęby, rozczesałsm jej włoski i wróciliśmy do pokoju.

-no to mała trzeba Ci teraz wybrać coś do ubrania.-powiedziałem i otworzyłem szafę.-chyba założymy dziś jakąś sukienkę co?

-ymmm...tak, już wiem! Ja chcę tę!! - powiedziała I wskazała na jasno- różową sukienkę z delikatnej koronki. Była dość elegancka, chyba nawet za bardzo jak na zwykłe urodziny w domu na których w dodatku będzie się najpewniej bawić z dziećmi na podłodze no ale cóż to jest mała księżniczka i dziś ma swoje święto.-no dobra to bierz sukienkę i leć się ubierać.

Po chwili dziewczynka wróciła do mnie już przebrana.

-wujek tylko zapnij mi sukienkę. - jestem z niej napradę dumny bo jak na tę swoje dzisiaj skończone 3 latka jest naprawdę samodzielna. Przyjrzałem się jej i muszę powiedzieć że oprócz tego że wygląda jak księżniczka to jeszcze jak mała Amanda. Naprawdę jest bardzo podobna do mojej siostry ale widać też trochę genów Matiego bo nie jest jej czystą kopią. Zapiąłem jej sukienkę, wziąłem za rączkę i poszliśmy na dół gdzie wszyscy na nas czekali. Gdy tylko nas zauważyli zaczęli śpiewać ,, Sto lat''. Mała na początku bardzo się zawstydziła ale gdy tylko skończyli śpiewać postawiłem ją na ziemi a ona pobiegła do reszty się przywitać.