Chapter Twelve

1.1K 56 25
                                    

Chapter 12

NAPATINUHOD si Amethyst nang marinig ang kinasadlakan ng Hari at Reyna. Nakaramdam s'ya ng kakaibang sakit sa kanyang kaibuturan marahil ay naiintindihan n'ya ang dinadanas ng Prinsesa kung sakaling malaman nito ang nangyari sa sariling magulang.

"I could only imagine the pain of your Princess once she figured out what happened to her parents." Naiutal n'ya habang nakahawak ang kanyang kamay sa dibdib. Hindi napigilan ni Amethyst ang mapapikit at sa pagpikit n'yang 'yon ang pagtulo ng kanyang luha.

"Ngunit may mga haka-hakang kumakalat bago ang naging paghahatol nila." Napabaling ang tingin ng dalaga sa nagsalitang si Lincoln. "Naniniwala diumano ang Hari na sa kanya nanggaling ang Prinsesa. Her Mana has purple color that signifies the power of his ancestor. Ngunit hindi 'yon pinaniwalaan gayong inamin ng Reyna na pinagsamantalahan s'ya ni King Leon."

Napakunot noo s'ya. "Gaano katotoo 'yon, kayo ba? Naniniwala kayo?" 'di niya alam pero parang naramdaman niya ang isang pag-asang walang bahid ng kahit na dugo ang Prinsesa mula sa halimaw na Hari ng mga mortal.

The Cavaliers didn't respond to her and looked away. She scoffed with their reaction.

"Napakaimposible kasi ang sinasabi n'ya gayong malinaw na may nangyari sa Reyna at sa halimaw na 'yon." Depensa ni Seth.

Napailing iling s'ya. "Kung nagawa nga ng Leon na 'yon na tuparin ang pagsisimula ng sinasabi ninyong propesiya na galing sa isang napakaimposible, bakit 'di sumagi sa utak n'yo na maaaring buntis na ang Reyna nang ito'y pagsamantalahan at nahaluhan lang ng kasamaan ang punla?"

Pare-parehas sila napatungong muli. "And why you are all here? Hindi ninyo na dapat kargo ang prinsesa gayong tila tahimik na naman ang Elementum laban sa mga traydor nilang namumuno 'di ba?" hindi napigilan ni Amethyst na pagdaluyan ng inis at sarkasmo ang mga nasambit.

"Nangako kami sa Hari na palalakihin namin ang prinsesa sa mundo ng mga tao." Zach replied.

Tinaasan niya ng dalawang kilay ang binata. "You still took a promise from your King kahit na 'di ninyo s'ya kayang paniwalaan?!" her tone was now out of control, anger laced on it.

"We took an oath to protect and serve the King until his last brea—"

"That's bullshit!" when her cursed escaped from her mouth, the illusion of Elementum images has vanished and now they're all back in the realm of reality.

Nakita n'ya ang pag-atras ng isang hakbang ng apat na kabalyero, 'di inaasahan ang galit na nagmumula sa kanya.

"Believing in him is part of the package why you are serving him and protecting him! Paano n'yo nagagawang sundin ang huli niyang utos sa inyo na pangalagaan ang prinsesa gayong may parte sa inyo na naniniwalang may dulot na katapusan ang kapangyarihan ng gusto ninyong alagaan?"

"You don't know what you are saying." It was Zach. Nakabawi na sa pagkabigla sa ginawa niyang pagsigaw. His stares are intense, and she could feel the wrath developing inside him.

"Oh, really?" Amethyst snickered and looked at him with disgust. "If I am the Princess at naririnig ko 'to sa inyo ngayon? Hindi ako mangingiming duraan kayo sa mukha dahil nakakahiya kayo."

"That's enough, Amethyst." Pumagitna bigla si Lincoln nang biglang umabante si Zach sa dalaga. "We are all just doing our duty. This is nothing personal with regards to our beliefs as an individual. We took the oath setting all aside everyone's differences so, I hope you understand."

"Duty?" Amethyst scoffed once more. "Duty na ano? Kasi napabayaan ninyong mawala ang prinsesa? Kaya kayo nanghihingi sa'kin ng tulong?"

"We were ambushed nang makalapag kami sa mundong 'to." Si Benjamin na nakahalukipkip sa kanya at gaya ng ugali nito'y nananatili ang kalamigan katulad ng kapangyarihan nito. "Men of King Leon were aware that we will bring the Princess to their world kaya naatasan na niya ang mga tao nitong abangan kami sa tarangkahan kung saan kami darating."

Amethyst: The Porphyra PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon