Ne güzelde izliyordu etrafı bazen hatta bizi izliyor gibi hissettim...
Bir dakika... O AKIN!!!!! ve evet çığlık attım...
Alevin ağzından :
Gece!!! Akın! A-akın...
Geceee! ve evet... Öyküyle çığlık atmaya devam ettik ve yanımıza koşa koşa mert geldi!.
Mert: GECE NEREDE!?
*O nun bahçede olması gerek* dedi öykü
Ve hepimiz bahçeye koştuk!
Gece:Şimdi.... hiç çaktırmadan avm nin üstündeki teleskoplu sarışına bakın.
Miray:B-bu O ...
Gece:Tamam ! Şimdi bakmayı kesin!
yoksa şüphelenebilir...
Ve o an çok sinirlendim...
Alev:Seni adi pislik şimdi yanındayım!
Emir:Kızım manyakmısın sen !
Alev;Evet! Bu çocuk delirtti beni!
Koştum ...Koştum ... Ve Koştum ...
Ama çok geçmeden emir beni tuttu ve ona vurup tekme attım...Hatta ağladım...
Emir:YETER!
ve ben o an durdum... İlk defa bu kadar sakin olan emirin bağırdığını gördüm...
Alev:Emir...
Emir:GİR EVE YOKSA DİKKAT ÇEKİCEKSİN!!!
Ahaaa işti şimdi iyi halt yemiştim... Hem emiri böyle sinirli gördüm...Hemde sanırsam akın bizi fark etti .... Ve hemen eve doğru yavaş yavaş yürümeye başladım... Ve evet...Hepimiz gözü fırlamış gibi pörtlek pörtlek birbirimize baktık... ve ağlamaya devam ettik...
