salona gittim ve oradaki koltuğa oturup sıkıntılı bir şekilde nefes aldım...
Ve sonrada yanıma Öykü oturdu...
Öykü:Yaaa çok sıkma kendini...Hem o sana birşey yapamaz...
Alev:Ya sana yaparsa!?ha? peki ya Miray,Gece ve Melodi yada buranın sahipleri...
Ve Öykü ağlamaya başladı ... Bende ona sarıldım...
Öykünün Ağzından;
Artık kendimi tutamamıştım ve kendimi salmıştım...Ama o haklıydı... Ya bizim kızlara birşey olursa!? Ne yapardım ben ya Aleve de birşey yaparsa?!
Mirayın ağzından;
Şu anda yanımda melodi var....Ve onların ağlayışlarını ve konuşmalarını dinledik....Öyküyle bir plan yapmıştık...Onun moralini yerine getiricekti...Ama o meğersem hepimizden daha kırgınmış Alev de öyle kalamadı... Ve gece hariç biz burada onları izliyorduk...
Melodinin ağzından;
Artık bıkmıştık bu akın denen şerefsizden... Sadece sessizliklerini ve ağlayışlatını izleyebildik ama sonralarında miray dayanamadı,Ağlama sesleri duydukça biz de ağladık...Zaten en son miray yere yıkıldı ağlamaktan...Bende onun kolundan tuttum ve Odama götürdüm.
Gecenin ağzından;
Şu anda olanlara katlanamayacağım için dışatı çıktım ve biraz hava aldım...Dışarısı biraz soğuk ve esiyordu. Artık yaz sona eriyordu.
Ve biz hâla ağlıyorduk.Hâla ve hâla...
Artık bende kendimce bahçedeki çimenliklere oturdum ve sadece etrafıma odaklandım... gözlerimi kapatıp açtım ve avm yi izledim orada bizim yaşıtlarımızı gördüm artık zaten saat 7 ye geldiğinden hava kararıyordu... ama hala hava açıktı oradaki insanları biraz izledim... Ve orada en çok dikkatimi çeken teleskoplu sarışın çocuk oldu sanırsam bizim site halkını izliyordu...
