Asosyal ''Uzun Bir Süre Askıda''

''Asosyal '' --2.Bölüm-- ''I'm Forgetful''

Yaşamak ile Yaşam arasındaki o ince çizgi..

Sessizliğe bürünmüş o bataktaki kurtulmayı bekleyen ama her ümidinde tekrar batan zavallı bir kızım.İçler acısı durumum,bedenimi ve ruhumu paramparça ediyordu,ruhen derin bir çöküşüm gibi bedenim de o kadar sağlam kalamamıştı;façalar,bilek kesmeler,ilaçlar..

Ruhsal ve bedensel işkence içerisindeydim kendimce ama kimin umrunda ki?

''Annem,ona ihtiyacım olan zamanımda ölmüştü,kabul ediyor muydum?Hayır.Kabul edecek miydim?Asla.

Babam mı?Onu övmek çok saçma.Babası ile büyüyen birisi değildim ben.O annem öldükten sonra çöküş yaşamıştı sadece 2 ay,2 AY, 2 A Y,daha sonra evimize kadınlar gelmeye başlamıştı,hiç tanımadığım ve tiskinci olanları..Her şeye katlanmak o kadar acı verici ve zordu ki.Alışmıştım zaman içerisinde işkencelere,dövülmeye,benim yaşımdakiler ''Acaba annem bana kek yapar mı?''Derdindeyken benim tek duam ''Tanrım..Sen ve senin kudretine sığınıyorum,lütfen bu olaylara karşı dik durmamı,asla yığılmamamı ve babamı kazanmam için bana bir yol göster'' Peki ne mi oldu?Hiç birşey.Sadece sözde kaldı ki gerçi ben bunlara karşı dik duramamıştım sadece ağlamıştım,elimden gelen tek şey bu olmuştu.

Okula başladığım zaman her şeyi unuturum ve belki küçük bir olasılık mutlu olurum diye ummuştum..Ama aksine tam bir çöküştü,karanlığa çöküş..

Susmaya özen gösteren kendi halinde dışlanan kızdım ben,sonra bir gün birisi geldi yanıma,ondan uzak durmaya çalışmıştım Ashley..Ben ondan uzak durmaya çalıştıkça o bana daha da yakınlaşmıştık nerdeyse her gün onlara gidiyordum  işin garibi babam da benimle geliyordu ki buna ne kadar da çok seviniyordum oysa ki bu saflığımdanmış avı gerçeği o gün vurdular yüzüme..O gün tekrar babamla birlikte Ashley'lere gidiyorduk,biz onunla onun odasında oyunlar oynarken Ashley'in annensinin ve babasının odasından sesler geliyordu..Bu tür sesin ne anlama geldiğini bilmiyordum,masum bir çocuktum işte..Ashley'de ben de evde canavar olabileceği için korkmaya başlamıştık,çocukluk aklı işte..İlk defa birisi bana sarılmıştı sırf güvende hissetirmek için ve ben ilk defa o zaman güvende olduğumu hissetmiştim.Birbirimizden güç alarak onun annesinin odasına gittik,kapı biraz açıktı ama sesler biz yaklaştığımızda artmaya başladı,hafif bir şekilde irkildik ama ne olduğunu anlamakta kararlıydık.Kapıyı biraz daha araladığımızda o tiskindirici manzarayı gördüm,başımdan aşağı dökülen kaynar sular beni yerden yere vuruyordu,Ashley'in gözleri çakmak gibi olmuştu..Birden ağlamaya başladı ve bizi fark ettiler..Daha sonra ne mi oldu?Ashley yüzüme bakmaz oldu ve o günden sonra iğrenç lakaplar takıldı ama en ağrıma giden şu ''Orospu Çocuğu'' olmuştu.O zamandan sonra babamın ne sik yediği inan umrumda bile olmamıştı sadece o küfürün anneme gitmesi beni yıpratıyordu..Çaresiz bir şekilde kıvrandım,süründüm ve battım  ben.''

''Peki daha sonra ne oldu?''

Bana  bakan o baygın bakışlarından sonra ne kadar yakın olduğumuzu fark ettim,nefesi nefesime karışıyordu..

Kriz geçirdikten sonra beni takip etmiş Jake..İsmi bile beni benden alırk- Hey!Ne diyorum ben?Sadece yardım etmek istemiş hepsi bu..Onun hakkında ileri-geri konuştum ve bu gerçekten acıtıyor.

''Daha sonra sadece bu boktan hayata boktan bir şekilde devam ettim,ediyorum.''

''Ben ondan bahsetmemiştim ama öyle değilsin..Peki ya baban?''

''O,yaptıklarının cezasını çekti süründü ve geberd-''

''O senin baban.''