coffee n cigarettes

cigarettes

[ Zawgyi]

ဂ်ံုအင္း မတရားဘူးလို႔ခံစားခဲ့ရသလိုပါပဲ။ ဆယ္ဟြန္းရဲ႕ေန႔ရက္ေတြက ေနာက္က်တဲ့ရံုးတက္ခ်ိန္ေတြနဲ႔ သာမာန္ပဲလည္ပတ္ေနခဲ့တယ္။ ထူးျခားတာဆိုလို႔ ဂ်ံုအင္းမရွိေတာ့တာပဲပါၿပီး ညစာကိုအျပင္မွာစားလာရတာရယ္... တခ်က္တခ်က္ထသတိရတာရယ္ေပါ့... ဒါေပမယ့္ တခ်က္တခ်က္ပါပဲ ဂ်ံုအင္းလို ဘာမွမလုပ္နိုင္မကိုင္ႏိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...

ညတခ်ိဳ႕က club ေရာက္ေနတတ္တယ္။ ေသာက္ခ်င္သေလာက္ေသာက္ မူးခ်င္သေလာက္မူးၿပီး အိမ္ျပန္ရင္ေစာင့္ေနမယ့္လူလည္းမရွိတာမို႔ ေနာက္ဆံတင္းစရာမရွိဘူး။ အဲ့လိုတကယ္မူးသြားရင္ေကာင္းမွာ ဒါေပမယ့္အဲ့လိုမူးမယ့္အစား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ျပန္ထြက္လာရတာက ဆယ္ဟြန္းအတြက္အဆင္မေျပေစဘူး။ အဝင္ေလးနည္းနည္းေကာင္းတာနဲ႔ ရံုးကတ္ေပးမိလိုက္တာ အခုေတာ့ အဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ ဒိတ္ေပးေနရတယ္ေပါ့...

ေကာ္ဖီသိပ္ဆာေနၿပီ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္
ဒါေပမယ့္ လက္ကအိတ္ထဲကေဆးလိပ္ဘူးကိုသြားစမ္းေနမိတယ္။ ေတြ႕ကရဆိုင္ကေကာ္ဖီက ဆယ္ဟြန္းကို ေနရထိုင္ရခက္ေအာင္ပဲ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး တစ္ခုခုမွာအာရံုစိုက္ၿပီး တက္တက္ႂကြႂကြျဖစ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး

ဂ်ံုအင္း ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးတတ္တာကို သတိရေပမယ့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး... အၾကာၾကာႀကီးသိလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သတိရတာအဆန္းမွမဟုတ္တာ

ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုတ္ၿပီး မီးျခစ္ျခစ္လိုက္တယ္။
" ဆယ္ဟြန္းေဆးလိပ္ေတြမေသာက္ပါနဲ႔ဆို "
မီးမစဲြခင္မွာပဲ အသံတစ္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘယ္သူမွမေတြ႕ေပမယ့္ သက္ျပင္းနည္းနည္းခ်ၿပီး ေဆးလိပ္ကိုႏွစ္ဖြာနဲ႔အၿပီးသတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထစ္လိပ္မီးထပ္ညႇိတယ္။ ဒီညလည္း လန္႔ႏိုးအံုးမယ္ထင္ပါတယ္။

အခုတေလာထူးထူးဆန္းဆန္း အရင္တုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုအိမ္မက္မက္ၿပီးႏိုးႏိုးလာရတယ္။ ႏိုးလာရင္ အိမ္မက္ကိုသိပ္မမွတ္မိေပမဲ့ အရမ္းဝမ္းနည္းစရာေကာင္းျပီး တစ္ခုခုကိုဆံုးရွံုးလိုက္ရတဲ့ ခံစားခ်က္ကလူကိုဆိုးရြားေစတာပဲ... အက်င့္သိပ္ပါေနတာေၾကာင့္ အလိုလိုေဘးက ေခါင္းအံုးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ဂ်ံုအင္းမွမရွိတာ... အင္း သူမရွိဘူး