İLK BÖLÜM

329 17 1
                                    

Herkese merhaba arkadaşlar ;

Hikaye tamamen gerçektir,tahmin ettiğim rakamlara ulaşırsam kişilerin gerçek fotoğraflarını paylaşmayı planlıyorum.

Zevkli okumalar

Adım Nur 19 yaşındayım

Bu yıl üniversiteye başladım özel bi üniversitede tam burslu Hukuk okuyorum.İlk günüm biraz da bu yüzden gergin başladı.Kampüse girdiğimde insanların tamamen başka bir dünyada yaşadıklarını gördüm tek dertleri otoparkta lüks arabalarını park edecek yer bulamamak olan,tek muhabbetleri hangi mekanda akşam ne yapıyoruz olan insan yığınları hayal edin.Sırf bu yüzden tercih listeme yazmamakta ne kadar direndiysem de rehber hocamı ikna edememiştim.

Herneyse,ben bu gerilim modunda ne işim var burda psikolojisiyle ilerlerken bir yandan da sınıfımın nerde olduğunu kestirmeye çalışıyordum.derken öğrenci işlerinin tabelasını gördüm o yöne ilerlemeye başladım zaten tabela olmasaydı da önündeki kalabalıktan oranın öğrenci işleri ofisi olduğu anlaşılıyordu.Sınıfımı buldum amfide en arkaya geçip oturdum.

En arka herzaman idealdir.Siz herkesi görrsünüz kimse sizi görmez.

hocalar kendini tanıtmak için tek tek sınıfa geldiler,hepside kendini tanıttıktan sonra ilk iş olarak ''burslu arkadaşlar kimler'' diye sorup,el kaldıranlara numaradan gülümsüyordu.

ilk gün olduğu için taş çatlasın 2 saat sonra dağılabilirsiniz arkadaşlar dendi.bende otobüs durağının yolunu tuttum.

yağmurda hafiften başladığı için koşaradım durağa ilerledim.binmek üzere kuyrukta beklerken cebimde akbilimin olmadığını farkettim.Telaşla cantama cüzdanıma iç ceplerime bakıyordum.sonra yerlere göz atmaya başladım.bulamıyordum.

o sırada otobüs durağında sigara içen ve okulda,kantinde gördüğüme emin olduğum sarışın bi çocuk ismimle bana seslendi.Döndüğümde elindeki kartı uzatarak ''bunu mu arıyorsun ?''anlamında mimik yaptı(öğrenci akbili olduğundan adım soyadım yazıyordu).Yanına gittim teşekkür edip otobüse bindim.

eve gelir gelmez ağlamaya başladımokuldan nefret etmiştimve hiç arkadaş edinememiştim.O şekilde uyumuşum sabah kalkınca hem kendime hem okula hem öğrencilere söve söve giyindim otobüse bindiğimde o çocukta en arkada oturuyordu.kulaklığı vardı beni farketti ama görmezlikten geldi.Açıkcası bozulmuştum en azından dün ki gibi bi mimikle selamlamasını beklerdim.

sınıfa da önlü arkalı girdik sınıfa girer girmez zengin arkadaş grubuyla selamlaştı.Bende dün ki yerime geçtim.derken esmer,minyon tipli sevimli bi kız yanıma geldi

-merhaba ben Aslı

+merhaba ben de nur nasılsın

-iyiyim nur yanına oturabilir miyim

+tabi gel

aslıyla konuştukça içim ona ısınıyordu.Benimle hemen hemen aynı düşüncelere sahipti kritik soruyu sordum

-Peki sen burslu musun?

+şey,evet ama dün hocalar sorduğunda el kaldıramadım.çekimdim bilmiyorum

-neden öyle düşünüyorsun?

+bilmiyorum,yani şu kızlara şu çocuklara bakar mısın?

kafasıyla kapının ordaki kızlı erkekli grubu işaret etti kızların parfüm kokusu bize kadar geliyordu.Ellerinde de kafam kadar telefonlar

Sonra bi erkek sesi Nur diye seslendi

Nur'un İmtihanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin