ÜZÜNTÜ KÖLELERİ /♧/ yalnızın melekleri /

/ İKİNCİ BÖLÜM /

ann emily  ile  ilgilendiği zaman , yarım kalan işleri tamamladı ve saat sabah 4 olmuştu.

ann yorgundu ve yürüyecek halde değildi , ann üstünü normal kıyafet 'leri giydi ve bardan çıktı.
kepenkleri kapalı olan mağazaların uzadığı sokak boyunca , yürüdü.

evin önüne gelen ann , çantasında aldı anahtarı ve kapı deliğine yerleştirdi. kilitli kapıyı açan ann
soluk soluğa eve adım attı.

sesiz ev ann 'e huzur veren tek şeydi,  ann önce kardeşin odasına girdi kapıyı yavaşça açtı.

kapı 'dan kapası uzattı ann,
lily uyudun gördü ve hafif tebessümle odaya tamamen girdi ann.

meleğim diye geçirdi içinden ann.
lily yaklaştı ve yanına çömelip dağınık saçlarını yüzünden çekti.
ann saat 'e döndü duvar saat 'ı saatin 4 oldunu gösteriyordu,  ann anne ve babasının erken  çıktığını biliyordu.

ann lily hafif dürttü.
" lily... hadi uyan sana kahvaltı yapicagim."

lily uyanmamışdi,  ann biraz tedirgin olmuscagina yine hafifçe dürttü.

yine uyanmayan lily gözleri dahi kipirdamiyordu.  ann bu sefer biraz hızlı şekilde lily dürttü,  ve elinin tersiyle alnına dayadı.

ateşi var diye geçirdi ann.
" lily! UYAN LİLY... CEVAP VER..." 

lily hala uyuyordu.
ann lily bayılmış Veya yıne panik atak geçirdiğini düşünerek onu kucakladı.

ann korku ve telaş ile hemen dışarı fırladı şansına,  bir taksi geçiyordu yolun karşısında. ann taksiyi önünü kesti ve arka kısma bindi,  biryandan ann adama en yakın hastane gitmesini söylerken , biryandan 'da göz yaşları içinde lily uyandırmaya çabalıyordu.
hıçkırık 'lar durmaksızın.

adam. " geldik hanımefendi " dedi.

ann acele ile ceblerini aradı ama telefon ve cüzdanı evde idi , adam donuk bir samimiyet ile.

" para gerek yok , siz kızı yetiştirin "

ann gülümsedi,  gülümsemesi göz yaşlarına karşti " çok saol gerçekten,  teşekkürler,  teşekkür ederim..."

ann acele ile taksiden indi ve acil kapısından girerken , hastane koridorunda  " sedye getirin! ! hemşire, doktor! !! biri yardım etsin !!"

ann yanına birkaç hemşire ilişti ve getirdikleri sedyeye ann lily 'ı bıraktı.
lily sedye bırakırken , göz yaşları akmaya devam ediyor 'dü.

" lily uyan !! lütfen ben burada olacağım! !" dedi ann.

ann derin hıçkırıklara nefes alıyordu etrafındaki insanlar ona  acınacak gibi bakarken ann onların içlerinde ne konuştuklarını,  biliyordu;  yazık kıza
ne oldu acaba ?   vah vah

ann lily 'nın  içeri konulduğu odanın önünde boş koltukların birine geçmişti.
telefon evde kaldığı için , anne yada babasına haber veremiyordu.
ann burun çekti ve biraz temiz hava almak için , hastane bahçesine çıktı ,
bahçede birkaç yaşlı insan ve sigara içine insanlar vardı. 

ann sigara dumanı solumamak için , arka tarafa gitti ve kimsenin olmadığı için ferah hisseti ve , bir kaldırdım taşına oturdu.

lily panik atak geçirmeleri onu herseferinde korkutuyor'du. ann yüzünü sildi göz yaşlarını sildi  kolunun , tersi ile.

sesiz' lik ann için bir boşluk misali çarpıyordu,  ann biryandan iş biryandan geçmek istediği sınav 'lar ve en önemlisi lily...

hepsi ile baş etmek ann için zordu , ve başka tür bir zorluğu kaldiramiyacakti.