Chapter 9 - Gloomy Sunday

115 2 2
                                    

Jai's POV

Anong ginagawa ko dito sa garden ng school? Asan si Joj? Gabi na ha. Paano ako nakapunta dito? Hinatid naman ako ni Tom kanina eh. Pero wait, may mga ilaw akong nakikita mapuntahan nga. Nakatago ako ngayon sa bushes ng makita ko ang isang puno na may mga nakasabit na lanterns na may ilaw tapos napapaligiran ng mga kandila. tapos may picnic set sa harap nung puno. At may nakita akong lalaking nakatalikod na familiar. May sinasabi siya eh, para ngang umiiyak siya eh.

"Bakit ako nagkakaganito? Bakit ako apektado? Siguro nga mahal ko na siya."

Joj: KAMBAL! GISING NA! TANGHALI NA OH!

Jai: Ay palaka ka kambal! Anobayan, kikilalanin ko pa yung lalaki sa panaginip ko kaso ginising mo ko.-_____-

Joj: Sorry kambal pero gagala tayo kasama ang barkada ngayon eh. Kaya tama na yang panaginip mo. Maligo ka na, katatapos ko lang.

Jai: Oh-kay.

Naligo na ako, pero iniisip ko pa rin yung lalaki sa panaginip ko. Bakit ko kaya siya napanaginipan? Close ba kami? Hay buhay.

Pagkatapos kong maligo ay agad na kaming umalis sa bahay ni Kambal. Nagpunta kami sa bahay ni Ryan.

Karen: Uy nandyan na ang kambal!

Joj: Andito na ang kambal!

Tom: Hi Joj, hi Jai!

Jai: Oh tom? Bakit nandito ka?

Kit: Kasama na siya sa barkada natin. :)

Yves: Hahahahaha! Kamusta naman kayo? Bakit kayo late?

Joj: Si jai kasi, tulog mantika!

Jai: Nyeeeh, sabihin mo late mo talaga akong ginising. Nagpaganda kasi yan para mapansin ng mga magulang ni Ryan, diba kambal? ^^

Nagtawanan ang tropa.

Joj: Hoy ano ka ba! Akala ko pa naman kambal tayo tapos ginaganyan mo ko!

Mas nagtawanan ang kambal. Dumating si Ryan with her parents. Ipinakilala kami ni Ryan sa parents niya, kami lang mga bago sa barkada, kasi kilala na sila ng parents ni Ryan.

Ryan: Ma, eto si Tom. Hahabol-habol dito sa katabi niyang si Jai.

Tom at Jai: Hello Tita. :)

Mommy ni Ryan: Hi sa inyo. :> Anak, let me guess, girlfriend mo 'tong katabi ni Jai 'no?

Barkada: Yieeeeeee!

Kit: Opo tita! Para po silang mag-asawa kung mag-away, talagang nagsisigawan sila. :)))

Joj: Ano ba kayo! Hindi po yun totoo tita, hello po ako po si Joj. :)

Mommy ni Ryan: Anak ha, wag mong sisigawan at sasaktan tong si Joj. She looks very special. Hi iha. Welcome to the family! :)

Ryan: Ma namaaaan! Wala pang kami! :>

nag-glare si Joj kay Ryan.

Mommy ni Ryan: Hahahaha, ganyan din kami ng tatay mo dati. Nakakatuwa naman kayong dalawa. :) Maiwan ko muna kayo ha, kung magutom kayo, maraming pagkain sa ref. :)

Barkada: Thank you po! :)

Pagka-alis ng nanay ni Ryan, dumeretso agad sila sa kusina.

Naiwan ako sa sala habang pinapanood ko silang mag-unahan. Parang may hinahanap na naman ang mga mata ko, napansin ko na namang wala si Alec. Bakit ba lagi ko siyang hinahanap? -____- Hay, matanong nga si Ryan. Mabuti na yung si Ryan ang tanungin ko, malapit ko na rin naman siyang maging brother-in-law eh. Charot. :> Tumakbo na ako sa kusina.

Destiny (JALEC Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon