Usotsuki no Ai

Kara Gün

(22) XXII. Yy'da bir gündü... Ablamın ısrarları üzerine 2 seri katili yakalamam istendi, ama bu görevde başlı başına yemdim. İsteksizce kabul ettim, gece yarısı evime doğru boş ve ıssız cadde de tek başıma yürüyordum, içimi bir his kapladı takip ediliyordum. Ama etrafı ne zaman yoklasam hiç kimse yoktu sanki görünmezlerdi... Eve vardım, yorgun ve halsizdim duş alıp odama gittim, o his... Hâlâ yanımdaydı, kesinlikle emindim birisi beni izliyordu. Buzdan bir hançer yaratıp savunmaya geçtim, o his çok yakındı, giysi dolabını açtım hiçbir şey yoktu ama dolabı açmamla boynumda bir mühür belirdi, bu mührü sadece bir avcı yapabilirdi. Başım dönmeye, yalpalamaya başladım ayakta duramıyordum, o sırada bulanık olarak sarışın birini gördüm ama yüzü net değildi ve bayıldım.
Uyandığımda bodrumumdaki antreman salonumda yerde yatıyordum, o mühür hâlâ boynumdaydı, ayağa kalktım heryer karanlık ve sessizdi kapıyı açmayı denedim ama kilitliydi, parmak izi korumasıda sıfırlanmıştı benim elimi algılamıyor, hata veriyordu. Birden ışıklar açıldı, birisi arkamdan beni duvara sıkıştırdı ve "İki seçeneğin var..." diyerek bana yaklaştı, ama sonu iyi değildi.
Diğerine "Onu kullan" dedi, bir şey anlamamıştım derken diğeri üstümde bir büyü kullandı ve hemen sonra yere yığıldı bitkin düşmüştü, yaptığı büyü için fazla enerji harcamış gibiydi... Yaptığı büyü ise tüm büyü gücümü yok etmişti ve safkan bir vampir olan beni insana çevirmişti. Şaşkınlıkla neye uğradığımı anlamaya çalışıyordum ama o dikkatimi dağıtarak yarım kalan cümlesine devam etti;

- N (Natsuki): ...Ya bize yardım edip ekibimize katılırsın ya da demem o ki cehenneme hoşgeldin olur, ah ve tekrar vampir olmayı da unutabilirsin. Şimdi anladıysan seçimini yap.
- R (Rika): Eski halimi geri ver! Güçlerimde dahil! *Natsuki'yi iter ve karşı duvardaki camı kırarak bir katana kapar ve saldırı pozisyonu alır*
- N: Aptal kız... *Parmağını şıklatmasıyla Rika'nın acılar içinde yere yığılması bir olur*
- R: Ya-yapma... Ama düşünmem için bana zaman ver, lütfen...
- N: *Mührü dindirir* Peki, 1 dakikan var. 😏 (Şu artist gülüşlerden) *Rika'nın yerden kalkmasına yardım eder ve duvara sıkıştırır*
- R: Aptal mısın sen?! Hem benden ne istiyorsunuz ki ben sıradan b... *Sözünü keser*
- N: Bilerek salağa yatıyorsun, anlamayacağımımı düşünüyorsun? Rika Nanami Helia, Layla Helia'nın küçük kardeşi... Bilmediğimi zannediyorsun ama senin hakkında çok şey biliyorum... Senden değil ama ablandan istiyorum, ama tüm bunları anlatmadan önce seçimini yap!
- R: Peki, sana yardım edeceğim ama güçlerimi geri vereceksin ve beni tekrar... *Parmağıyla ağzını kapatır ve sözünü keser*
- N: Cidden pazarlık yapmak için uygun bir zamanda mısın?
- R: *Yüzünü geri çeker* O zaman yardım da yok. *Natsuki'nin bileğini tutar ve destek alarak üstünden atlar yada atlamaya çalışır...*
- N: *Ayağından yakalar ve çeker* Bana lazım olmasaydın çoktan ölmüştün bunun farkındasındır, daha fazla nazlanmaya devam edersen işime yarayıp yaramadığın umrumda bile olmaz... Anlatabildim mi? Aptal kız. *Mührü aktif hale getirir ve bağlar*
- R: *Yere yığılır* T-ta-tamam, dediğin gibi olsun y-yardım edeceğim..! O yüzden lütfen kaldır şu mührü... *Bunları soluk soluğa acılar içinde söyler*
- N: Söz vereceksin ve eğer sözünden dönersen *Mührün etkisini artırır* ölmekten beter olursun..!
- R: Ta-tamam söz veriyorum, ihanet etmeyeceğim yeter ki kaldır şunu..!
- N: Güzel, *Mührü dindirir ve tamamen kaldırır güçleri geri gelmiştir ama halâ insandır* o zaman öncelikle Kou'yu iyileştir daha sonra konuşacağız...
- R: Kou?
- N: Ortağım, kullandığı büyünün yan etkisi yüzünden yere yığılan...
- R: Hem sen benim sağlıkçı olduğumu nasıl... *Sözünü keser*
- N: Senin hakkında herşeyi biliyorum diye boşuna söylemedim, şimdi yukarı çıkıp onu iyileştir.
- R: T-tamam kızma hemen...
Üst kata salona çıktık ben önde o ise arkamda beni izliyordu, (Yazar-chan: Hmm neyi izliyor acaba mzlsskslskslskzkzk neyse devam edin siz) salonda kanepede uzanmış yarı-insan sarışın biri vardı büyük ihtimalle fazla büyü gücü harcadığından bayılmıştı. Neyi olup olmadığını iyice anladıktan sonra panzehir yaptım ve “Sabaha düzelir ama üzgünüm yan etkisi için birşey yapamam...” diyerek odamın yolunu tuttum, uyumak istiyordum yorgundum ama daha odama varamadan bileğimi tutup “Nereye?” dedi. “Yorgunum, uyuyacağım suç mu?!” diye çıkıştım ve sanırım sinirle söyledim ki beni kendine çekerek “Olmaz” dedi sinsi bir gülüş attı ve beni kucaklayıp odamın yolunu tuttu, yatağıma oturdu ve beni kucağına oturttu sonra ise üzerime doğru eğildi, bir eli benim bileklerimi tutuyordu diğer eli ise bacaklarımda geziniyor bazen fazla yukarı çıkıyordu, yüzüm kızarıyor bazende ufak tefek sesler çıkarıyordum. “Yapma..!” diyordum ama boşa beni duymamazlıktan geliyordu, bana iyice yaklaştı yüzü çok yakındı gözümü kaçırmaya çalışıyordum ama olmuyordu... Dudağı benimkine değdi ve bana “Artık benim ekibimde olduğuna göre istediğimi yapabilirim...” diyerek güldü ve beni öptü bu sırada eli fazla yukarılara çıkmıştı, (Bacaklarda) yüzüm pancardan farksızdı...

Evet burda bırakıyorum devamı sonraki bölümde