Single Chance

Chapter 4 -The Past (4.1)

AJ’s POV

Mga babae nga naman. Kunware pahard to get , but the truth is naglalaway na sa sobrang kilig.

Hindi sa pagmamayabang, marami na akong nakilalang ganyan.

Kulangn na lang patayin ako but in the end sila lang naman naghahabol. Pati pride kinalimutan na kababaing tao. Tsskk

Lahat sila pare-pareho. Gusto lang makuha intensyo ko para mapasama sa spotlight ng grupo. Mga mukhang pera. Lalapit sayo para makipagkaibigan, lalandiin ka, ipipilit ang nsarili, kjapag napagbigyan ipagkakalat na kayo na at magpi-feealing reyna. Mas nakakabwisit pa aayain ka sa mall at pipili ng kung ano ano tapos ikaw magbabayad. Ano akala n’ya sakin financer nya?

Sa dinami-rami ng babaing dumaan sa buhay ko, isa lang ang minahal ko at tanging naiiba sa kanila.

I loved her more than anything and anyone  else. Never syang humingi ng kung ano sa akin. Kusa ko siyang binibigyan. Pati nga mundo ko naibigay ko na sa kanya. At yun ang greatest regret sa buhay ko.

I was totally blinded by the concept of love.

The thought of that past make me curse all the women. They’re all Bullsh*t!

Bitter ba masyado?? Well I don’t care.. you can’t blame me.

EANS’S POV

It’s already 3 in the afternoon, oras na para sa last subject for today.

Pagkapasok ko pa lang sa room agad kong napansin ang isang grupo ng mga lalaki na naka pwesto sa bandang gitna. Alam niyo na siguro kung sino sila?

Naku papa God ano po kasalanan ko at abot langit na lang po kamalasan ko ngayon. :’(

                Ngiting-ngiti mga gago, nakakainit lang ng ulo.

Naghanap na lang ako ng bakanteng upuan mula sa likod. Iwas iwas din sa mga abnormal.

LIAM’S POV

Sinadya talaga naming agahan ang pasok para maiba.

Atat talaga Kasing masyado si AJ, rason pa mahiya naman daw kami. Lagi na lang daw kaming grand entranced. .

5 minutes before the time the  door open, pagtingin ko si MT pala. MT for Miss Transferre , haha tawa naman kayo pinag isipan ko na yan sa lagay na yun.

Seriously, she’s cute when she’s smilling. Bigla namang nawala ngiti  niya nang mapadako paningin niya sa aming grupo. Mababakas na pikon parin sa nangyare kanina.

                For a minute, tiningnan ko lang siya. Tila may kakaiba talaga sa kanya. Di ko lang mapin-point kung ano yun but for some reason she remind me of someone.

LEAN'S POV

In fairness sa 4 mighty eggs na yun matatalino, kaso lang may katok sa ulo. Mantakin mong tumawa ba naman after kong sumagot?  so ano gusto nilang iparating??  kayo kaya sa sitwasyon ko kung di kayo mainis!!?

Ghad!!!!  nakakainsulto.. im sure tama sagot ko kaso at di dapat ako dun magpa apekto, kaso lang nakakainsulto talaga. letcheplan na yan. 

"Okay guys, lets call it a day! " - sa sobrang banas di ko na napasin paglipas ng oras. Thanks heaven, makaka uwi na din ako.

Papalabas na ako ng building ng may biglang sumigaw,  announcing my whole name. My goodness! daig ko pa nahubaran dahil doon. RFAM ayaw ko na tinatawag ako sa full name ko especially in public places. I want to keep myself low profile. 

"MS.LEAN MAE NICOLE SHIN MERCADO!  "

Magkasalubong ang kilay na sinuyod ang hallway ng tingin upang hanapin kung sino mang lapastangan ang naglakas loob na tawagin ako.

Aalis na sana ako ng mahagip ng aking mata ang isang bulto ng lalaking naka ngiting nakatayo sa gilid. Lalaking pamilyar sa akin.

The only man I loved. Niko Jean Philip del Gado.

Ilang sigundo akong nakatitig sakanya ng walang kakurap-kurap, di  makapaniwala sa aking nakikita. My doubt if im only imagining things disappeared the moment he widely open his arms and called me  by his fave pet name..

"Nic-Nic... " 

Without any hesitation,  I hurriedly run towards him.