"Meron,pero..."
"Pero ano?"
"Eh di ko pa nakikita eh."
"So, kahit di mo pa nakita, mahal mo ganon?"
"Oo, kasi parang ang lambing nya. Ang bait,ganon."
"E pano kung panget? Haha"
"Naku kahit gano pa sya kapangit, basta mahal ko siya."
"Teka, may aaminin ako sayo."
"Ano yon?"
Naputol ang usapan namin ng biglang dumating ang guard.
"Maam, Sir, okay lang ba kayo dyan? Nagdala ako ng malaking payong at kapote baka gusto nyo na pong umuwi ihahatid ko kayo sa may gate. Pinasasabi ni Ms. Eva postponed daw po ang Celebration dahil sa bagyo."
"Ganun po ba? Sige, po salamat manong."
"Tara ihahatid na kita."
"Sige, Salamat!"
Tahimik kaming pareho ni Adrian ng nasa daan kami papuntang boarding house ko.
"Adrian, bat pala ang sungit mo sakin?"
"Ha? Di naman ah. Tahimik lang kasi talaga ako."
"Masungit ka kaya. Lagi mo kong inaaway"
"Ha? Ganon ba? Sorry, from now on, di na promise!
"Friends?"
"Friends!"
BINABASA MO ANG
Ang Crush kong Suplado
RomanceNapakasarap umibig hindi ba? Yun bang tipong buo na ang araw mo makita mo lang yung taong minamahal mo? Yung bago ka matulog mukha pa rin niya ang nakikita mo? Yung bang ngitian ka lang nya parang lumulundag ang puso mo? Yung kausapin ka nya mautal...
