Ο Εθισμός Μου

Το Στοίχημα Και Ο Αγώνας

Την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο και προσπαθησα να αγνοήσω όσο μπορούσα τον Ράιαν αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα . Στο προτελευταίο διαλλειμα με έπιασε από τα μαλλιά και με πήγε στο πίσω μέρος του σχολείου . Εκεί με άφησε και εγώ χαιδευσα τα μαλλιά μου
Έρικα : Τι θες Ράιαν?
Ράιαν : Ώστε έμαθες το όνομα μου μπραβο
Έρικα : Θα μου πεις τι θες?
Ράιαν : Ετοιμάσου μικρή η ζωή σου πρόκειται να αλλάξει
Έρικα : Τ...τι εννοείς?
Ράιαν : Θα το καταλάβεις στην πορεία
Μου είπε και έφυγε . Μετά το σχολείο πήγα σπίτι και προσπαθησα να χαλαρώσω

End of Ερικα'ς POV

Νικολας  POV
Έφυγα από το σπίτι και πήγα στο στάδιο για προπόνηση. Άφησα τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι μου και πήγα να τρέξω
Ράιαν : Επ τι γίνετε Νικόλα
Νικόλας : Τι θες Ράιαν?
Ράιαν : Να βάλουμε ένα στοίχημα
Νικόλας : Εγώ με εσένα ξέχνα το
Ράιαν : Γιατί φοβάσαι?
Νικολας : Ούτε καν
Ράιαν : Άρα δεν υπάρχει δικαιολογία
Νικόλας : Τι στοίχημα θες να βάλουμε?
Ράιαν : Έναν αγώνα τρεξίματος
Νικόλας : Ευκολακι και το έπαθλο?
Ράιαν : Η αδερφη σου
Νικόλας : Τι!!? Αποκλείεται δεν παίζω την αδερφή μου
Ράιαν : Αφού και πριν είπες ευκολακι γιατί φοβάσαι?
Νικόλας : Δεν φοβάμαι!!!!
Ράιαν : Τότε?
Νικόλας : Καλά αλλά να είσαι σίγουρος ότι την αδερφή μου θα την κερδίσω εγώ
Ράιαν : Ότι πεις , σε δέκα λεπτά στο στάδιο
Είπε και έφυγε . Δεν είμαι σίγουρος για αυτόν τον αγώνα διότι ο Ράιαν μπορεί να παίξει βρώμικα . Πρέπει να προσέχω λοιπόν για παγίδες που μπορεί να βάλει . Έκανα διατάσεις και βγήκα στο στάδιο . Τον είδα να έχει πάρει ήδη θέση κάνοντας τις τελευταίες του διατάσεις
Ράιαν : Έτοιμος να χάσεις?
Νικολάς : Ωραίο κόλπο Ράιαν αλλά δε νομίζω πως θα πιάσει
Ράιαν : Αυτό θα το δούμε
Μπομπ : Πάρτε θέσεις!!! Έτοιμοι!!!! Πάμε!!!!
Φώναξε ο Μπομπ και αρχίσαμε να τρέχουμε . Ήμουν πρωτος και έτρεχα χωρίς να κοιτάω πίσω μου . Ήμουν αποφασισμένος να κερδίσω για να .ην αφήσω την αδερφή μου στα χέρια αυτού του παπ.....
Μη το πεις μας διαβάζουν και παιδιά
Ναι έχεις δίκιο συγνώμη . Τέλος πάντων που είχαμε μείνει . Α ναι , ήμουν πρωτος ώσπου που σκονταψα πάνω σε κάτι και έπεσα . Με πέρασε και εγώ σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω ξανά αλλά αυτή την φορά με δυσκολία διότι πονούσε το γόνατο μου . Τον έφτασα και ειμασταν στην ίδια ευθεία
Ράιαν : Πόσο ακόμα θα τρέχεις με χτυπημένο πόδι Νικόλα
Νικόλας : Όσο χρειαστεί για να γλιτώσω την αδερφή μου από τα χέρια σου!!!
Του φώναξα και έβαλα δύναμη περνοντας τον ξανά αλλα με το που το έκανα το ποδι μου άρχισε να πονάει δυνατά και με εμπόδιζε . Αποφάσισα να το αγνοήσω όσο μπορώ αλλά με το ζόρι τα κατάφερνα . Ήμουν κοντά στην γραμμή τερματισμού και ήμουν πρωτος
Ράιαν : Ξέρεις κάτι νομίζω ότι θα τα παρατήσω
Μου είπε αλλά δεν τον πίστεψα και συνέχισα να τρέχω
Νικόλας : Δεν είμαι κορόιδο Ράιαν
Ράιαν : Έτσι ε? Τότε συγνώμη αλλά η αδερφούλα σου θα γίνει δικιά μου
Μου είπε και έκανε ένα δυνατό σπριντ . Με εσπρωξε και έπεσα κάτω . Πέρασε την γραμμή τερματισμού και με κοιτούσε ειρωνικά . Όχι ρε φίλε δε το πιστεύω, τι πήγα και έκανα? Πως θα της το πω τώρα? Θα νευριάσει και με το δίκιο της
Ράιαν : Να της πεις ότι αύριο μετά το σχολείο θα φύγει μαζί μου
Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι φεύγοντας . Πήγα να σηκώθω και ο Μπομπ ήρθε δίπλα μου
Νικόλας : Είμαι καλά δε χρειάζομαι βοήθεια
Μπομπ : Σίγουρα?
Νικόλας : Ναι Μπομπ
Μπομπ : Εντάξει τότε
Μου είπε και εγώ πήγα στο ντουλαπάκι μου . Πήρα τα πράγματα μου και πήγα σπίτι κουτσαινοντας . Μόλις μπήκα σπίτι έπεσα κάτω

End of Νικόλας POV

Ερικα'ς POV
Είδα τον αδελφό μου να πέφτει και πήγα δίπλα του
Έρικα : Νικόλα τι έπαθες!!!?
Νικόλας : Συγνώμη μικρή συγνώμη
Έρικα : Για πιο πράγμα?
Τον ρώτησα και τον βοηθήσα να σηκωθεί . Τον έβαλα στον καναπέ και πήρα το κουτί πρώτων βοηθειών και άρχισα να φροντίζω το γόνατο του
Νικόλας : Στο στάδιο ήταν ο Ράιαν και βάλαμε ένα στοίχημα
Έρικα : Τι στοίχημα ?
Νικόλας : Ε...εσένα
Μου είπε και έμεινα κόκκαλο
Έρικα : Πως μπόρεσες!!!!?
Του είπα και άρχισα να τον χτυπαω στο στήθος . Αυτός πήρε τα χέρια μου
Νικόλας : Το ξέρω βλακεία μου . Είπε θα κάναμε αγώνα τρεξίματος και ήμουν σίγουρος ότι θα σε κέρδιζα αλλά έπαιξε βρώμικα ο ήλιθιος
Έρικα : Μου είπε ότι η ζωή μου πρόκειται να αλλάξει
Του είπα και γουρλωσε τα μάτια του
Νικόλας : Τι!!!!?
Έρικα : Γιατί το έκανες αυτό!!!!?
Νικόλας : Συγνώμη
Έρικα : Τώρα τι θα κάνω!!!!?
Νικόλας : Είπε μετά το σχολείο αύριο ότι θα φύγεις μαζί του
Έρικα : Δε θέλω!!!!
Νικόλας : Μικρή συγνώμη
Είπε και άρχισε να κλαίει . Πρώτη φορά τον βλέπω να κλαίει για εμένα και η αλήθεια είναι ότι σφίχτηκε η καρδιά μου . Τον αγκάλιασα και με αγκαλιασε και αυτός
Νικόλας : Πως μπορείς να με αγκαλιάζεις μετά από αυτό που σου έκανα?
Έρικα : Αν ήμουν στην θέση σου μπορεί και εγώ αυτό να έκανα
Του είπα και έμεινε να με κοιτάει . Εγώ έσκυψα το κεφάλι
Νικόλας : Τι έπαθες?
Έρικα : Τ...τώρα που θα μείνω μαζί του μπορει να με χτυπάει
Νικόλας : Έτσι και τολμησει!!!
Έρικα : Σου είπε για πόσο?
Νικόλας : Όχι λογικά θα μας πει αύριο
Έρικα : Νικόλα
Νικόλας : Ναι μικρή
Έρικα : Σε αγαπάω μην το ξεχασεις ποτέ αυτό
Νικόλας : Και εγώ
Μου είπε και με αγκαλιασε . Όταν βγήκα από την αγκαλιά του πήγα στο δωμάτιο μου για να βάλω κάποια ρούχα στην τσάντα μου