Ο Εθισμός Μου

Ένα Χαρούμενο Τέλος

4 μήνες μετά

Σήμερα μπήκα στο 5ο μήνα και κλείσαμε ραντεβού την άλλη εβδομάδα στο γιατρό για να μάθουμε το φύλλο του παιδιού . Μένουμε όλοι μαζί στο σπίτι μου και περνάμε ωραία . Ο Ράιαν με τον Νικόλα τα έχουν βρει και μπορώ να πω πως τα πηγενουν μια χαρά . Σημερα αποφάσισα να βγω μια βόλτα και ο Ράιαν επέμενε να έρθει μαζί μου . Μετά από πολλές πιέσεις συμφώνησα και ετοιμαστηκαμε να βγούμε . Περπατούσαμε χεράκι χεράκι
Ράιαν : Ξέρεις κάτι?
Έρικα : Τι?
Ράιαν : Θέλω το φύλλο του μωρού να είναι αγόρι
Έρικα : Γιατί?
Ράιαν : Να του μάθω τα πάντα
Έρικα : Άσε καλύτερα προτιμώ να είναι κορίτσι
Ράιαν : Δε με χαλάει αλλά δε θα αφήσω κανένα να την αγγίξει
Έρικα : Ράιαν δεν θα είναι εγώ η κόρη σου θα είναι
Ράιαν : Το ίδιο μου κάνει
Έρικα : Τι να σου πω τώρα
Του ειπα και συνεχίσαμε να προχωραμε . Μετά από μια εβδομάδα ήρθε η στιγμή να δούμε το φύλλο του παιδιού . Πηγαμε στο γιατρό και μπήκαμε στο ιατρείο
Γιατρός : Ξάπλωσε Έρικα
Μου είπε και ξάπλωσα , έβαλε το τζελ στην κοιλιά μου και την ακούμπησε με ένα μηχάνημα
Γιατρός : Για να δούμε
Κοιτούσε μέχρι που γύρισε και με κοίταξε
Έρικα : Τι έγινε γιατρέ?
Γιατρός : Είναι κορίτσι
Ράιαν : Σοβαρά?
Γιατρός : Ναι
Ράιαν : Υπέροχα!
Φώναξε ο Ράιαν και εγώ γέλασα . Πήγαμε σπίτι και είπαμε τα νέα στον αδερφό μου
Νικόλα : Ωραία θα έχουμε αλλο ένα κορίτσι στην οικογένεια
Είπε και ο Ράιαν με αγκαλιασε από την μέση
Έρικα : Εγώ θα πάω να ξεκουραστω
Ράιαν : Πάμε μαζί
Μου είπε και πήγαμε στο δωμάτιο . Ξάπλωσα και ήρθε δίπλα μου . Με έβαλε στην αγκαλιά του και εγώ αποκοιμηθηκα πάνω του ..........

....... 4 μήνες μετά
Εδώ και δύο μέρες ειμαι στον μήνα μου και περιμένω το μωράκι μου πως και πως . Αποφάσισα να βγω μια βόλτα για να πάρω λίγο αέρα γιατί ζαλιζομουν πριν . Περπάτησα σιγά σιγά στους δρόμους και άφησα το καθαρό αεράκι να φυσήξει στο πρόσωπο μου . Ξαφνικά κάποιος με εσπρωξε και εγώ έχασα την ισορροπία μου και έπεσα κάτω
Έρικα : ΑΑΑΑ!!!! ΒΟΗΘΕΙΑ!!!!
Φώναζα αλλά δε με άκουγε κανείς . Άρχισα να ζαλίζομαι και έχασα τις αισθήσεις μου

End of Ερικα'ς POV

Ράιαν'ς POV
Ξεκλειδωσα την πόρτα και μπήκα στο σπίτι . Ήταν άδειο
Ράιαν : Νικόλα!!! Έρικα!!!
Δεν ήταν κανεις . Βγήκα αμέσως από το σπίτι και τρέχοντας βγήκα στους δρόμους . Είδα κόσμο μαζεμένο στην γωνία ενός πεζοδρόμιου και πήγα εκεί . Αυτό που είδα με σόκαρε . Ήταν η Έρικα . Ήταν πεσμένη και ειχε χάσει τις αισθήσεις της
Ράιαν : Έρικα!!!
Φώναξα και έτρεξα κοντά της . Την έβαλα πάνω μου
- Την ξέρετε?
Ράιαν : Ναι είναι το κορίτσι μου
- Καλέσαμε ασθενοφόρο
Ράιαν : Ευχάριστω
Είπα και πήρα τηλέφωνο τον Νικόλα
Νικόλας : Ναι?
Ράιαν : Που εισαι?
Νικόλας : Έρχομαι σπίτι τι έγινε?
Ράιαν : Βρήκα την Έρικα αναίσθητη στο δρομο και ο κόσμος κάλεσε ασθενοφόρο
Νικόλας : Τι!!!!????
Ράιαν : Ναι τώρα ήρθε
Νικόλας : Σε ποιο νοσοκομείο την πάνε?
Ράιαν : Παπαγεωργίου
Νικόλας : Εντάξει
Μου είπε και το έκλεισε . Πήγαμε στο νοσοκομείο και πήραν την Έρικα στο χειρουργείο
Νικόλας : Τι έγινε? Που την έχουν?
Με ρώτησε πανικόβλητος και έκατσε δίπλα μου
Ράιαν : Την πήγα στο χειρουργείο
Νικόλας : Γιατί?
Ράιαν : Χτύπησε κατά την πτώση
Νικόλας : Μα καλά πως βγήκε έξω?
Ράιαν : Ήθελε μάλλον να κάνει βόλτα και πήγε μόνη της
Νικόλας : Ελπίζω να είναι καλά
Μετά από μισή ώρα ο γιατρος βγήκε από το χειρουργείο
Γιατρός : Είστε συγγενείς της κοπελας?
Ράιαν : Ναι γιατρέ , πως είναι?
Γιατρός : Είναι πολύ δυσκολα , κάνουμε ότι μπορούμε
Μας είπε και ο Νικόλας έπεσε κάτω . Τον έβαλα να κάτσει μαζί με τον γιατρό και τον συνέφεραμε
Νικόλας : Αν παθει κάτι θα τρελαθώ
Ράιαν : Όλα θα πάνε καλά είμαι σίγουρος ας μην χάνουμε το κουράγιο μας
Του είπα και με κοίταξε με δάκρυα στα μάτια
Νικόλας : Ραιαν......
Ράιαν : Τι?
Νικόλας : Ευχάριστω
Ράιαν : Για πιο πράγμα?
Νικόλας : Που προστατεύες την αδερφή μου παρά το ότι την κρατούσες στο σπίτι σου
Ράιαν : Δε κάνει τίποτα και για να σου πω την αλήθεια την Έρικα την αγάπησα από την πρώτη στιγμή που την είδα απλά δε μπόρεσα να της το πω . Εθιστηκα μαζί της και για αυτό ήθελα να μείνει μαζί μου . Ένιωθα πράγματα για αυτήν αλλά δεν ήξερα αν ήταν έρωτας . Μετά όμως κατάλαβα ότι αυτό που νιώθω ήταν πράγματι έρωτας
Νικόλας : Δε θα αντέξω αν την χάσω
Ράιαν : Μην σκέφτεσαι έτσι όλα θα πάνε καλά . Μήπως θες να πας σπίτι ? Θα μείνω εγώ εδώ
Νικόλας : Όχι όχι δε το κουνάω από εδώ
Ράιαν : Όπως νομίζεις εγώ πάντως για το καλό σου το είπα
Νικόλας : Το ξέρω και ευχαριστώ
Μου είπε και με χτύπησε ελαφρά τον ώμο . Μετά από μια ώρα μια νοσοκόμα βγήκε
Ράιαν : Συγνώμη τι γίνετε με την κοπέλα στο χειρουργείο?
Νοσοκόμα : Δε ξέρω δε ήμουν εκεί
Ράιαν : Ε αι στο διάολο
Είπα σιγανα και ο Νικολας ήρθε από πίσω μοτ
Νικόλας : Δε πειραζει
Της είπε και αυτή έφυγε
Νικόλας : Είσαι με τα καλά σου? Θα διαολοεστελνες μια ξένη κοπέλα?
Ράιαν : Ανυσηχω!!!!
Του φώναξα και με κοίταξε
Νικόλας : Και εγώ αλλά εσύ μου είπες ότι όλα θα πάνε καλά
Ράιαν : Το είπα αλλά πλέον δε ξέρω αν μπορώ να το πιστέψω
Νικόλας : Εγώ το κάνω ομως
Ράιαν : Αν το κανεις εσύ τότε εντάξει
Του είπα και έκατσα στην καρέκλα . Μετα από άλλη μισή ώρα ο Νικόλας αποκοιμηθηκε και είδα τον γιατρό να βγαίνει
Ράιαν : Τι έγινε γιατρέ
Γιατρός : Η κοπέλα σας ειναι πολύ δυνατή . Δε ξέραμε αν θα μπορούσαμε να σώσουμε και τις δύο αλλά με την δυναμη της τα κατάφερε . Να σας ζήσει
Ναι!!! Ναι ρε φίλε!!! Ναι!!! Έγινα πατέρας!!!! Ναι!!!
Ράιαν : Ξύπνα ρε έγινα πατέρας!!!!
Φώναξα στον Νικόλα και άνοιξε διάπλατα τα μάτια του
Νικόλας : Αλήθεια!!!!??? Είναι καλά!!!!?
Γιατρός : Είναι μια χαρά τις πήγαμε σε ένα θάλαμο και τις δύο
Ράιαν : Ευχάριστουμε πολύ
Του είπα και μαζί με τον Νικόλα πηγαμε στο θάλαμο της Έρικα . Μπήκαμε μέσα και την είδαμε να κρατάει το μωρό στα χέρια της
Ράιαν : Έρικα!!! Μωρό μου!!!
Έρικα : Ράιαν φοβήθηκα πολύ
Ράιαν : Πάει πέρασε
Νικόλας : Μας ανυσηχησες τόσο πολύ μικρή
Της είπε και την φιλισε στο μέτωπο
Έρικα : Συγνώμη
Ράιαν : Γιατί βγήκες από το σπίτι?
Έρικα : Ήθελα να κάνω μια βόλτα
Νικόλας : Μόνη σου!?
Ράιαν : Νικόλα δεν είναι η ώρα τώρα
Νικόλας : Ναι συγνώμη
Έρικα : Ράιαν νομίζω πως η κόρη σου θέλει να σε γνωρίσει
Μου είπε και μου έδωσε την μικρή . Την πήρα στα χέρια μου και ένα δάκρυ κύλησε από το μάτι μου
Νικόλας : Ωωω ο δυνατός Ραιαν κλαει
Ράιαν : Άσε μας ρε
Έρικα : Μακάρι να το έβλεπε και η μαμά
Νικόλας : Μακάρι αλλά επέλεξε το δρόμο της
Ράιαν : Έγινε κάτι σοβαρό?
Νικόλας : Δε θέλουμε να μιλάμε για αυτό αλλά θα σου πούμε κάποια στιγμή
Ράιαν : Οπότε θέλετε εγώ θα περιμένω
Νικόλας : Πως θα πούμε την ανιψιά μου?
Έρικα : Ζενεβιέβ
Ράιαν : Υπέροχο όνομα αγάπη μου
.
.
.
.
.
.
.
.
Μετά από 4 χρόνια

Ζενεβιέβ : Μαμά μαμά πότε θα έρθει ο μπαμπάς θέλω να τον δω
Έρικα : Σε λίγο αγάπη μου σε λίγο
Νικόλας : Έλα στον θείο
Είπε ο Νικολας και την πήρε αγκαλιά
Νικόλας : Όντως που είναι αυτός?
Έρικα : Θα έρθει
Ακούσαμε την πόρτα και ο Ράιαν μπήκε μέσα
Ζενεβιέβ : Μπαμπά!!!!
Φώναξε η μικρή και ο Ράιαν την πήρε στα χέρια του
Ράιαν : Τι κάνει το πιο όμορφο κορίτσι?
Έρικα : Πιο από τα δύο ?
Ράιαν : Και τα δύο
Είπε και μου έδωσε ένα φιλί στα χείλη και εγώ του το ανταπέδωσα
Νικόλας : Ε ψιτ πιο σεμνά σας βλέπει και η μικρή
Μας είπε και γελάσαμε

Όπως καταλάβατε η Έρικα και ο Ράιαν έζησαν υπέροχα με την κόρη τους την Ζενεβιέβ και μετά από ένα χρόνο με το δεύτερο κορίτσακι τους την Σαλλυ . Δε ξεχνάμε να αναφέρουμε ότι είχαν πάντα στο πλευρο τους τον Νικόλα ο οποίος παντρεύτηκε μια κοπέλα την Μαριλίτα και περιμένουν το δικό τους παιδί ...........

.
.
.
.
.
.

Γεια σας αγάπες!!!

Τι κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Αυτή η ιστορία τελειωνει εδώ

Μην ξεχνάτε να ρίχνετε μια ματιά και στις άλλες μου ιστορίες

Ευχαριστώ πολύ για την στήριξη σας

Και από αυτή την ιστορία

Love youuuuuuu❤️❤️😍😍