Text me __ Taekook [Completed]

Love is crime

-შენი აზრით სიყვარული დანაშაულია? რომ შემიყვარდა ეს დანაშაულია?-თეჰიონი დედამისის საფლავთან ზის და მას ესაუბრება-არ მინდა მისი დაკარგვა. მის გარეშე ვიცი რომ დიდხანს ვერ გავძლებ. შენ მასწავლიდი რომ ტყუილი არ მეთქვა, მასთან თავიდან ნიძლავის გამო ვიყავი, ჩემს გეგმებში შეყვარება არ შედიოდა. მას ტყუილს მხოლოდ იმიტომ ვეუბნები რომ გული ეტკინება.

-დე მან მითხრა რომ ჩემს გარეშე ვერ იცოცხლებს, მითხრა რომ ძალიან ვუყვარვარ და თუ მას დავტოვებ ვერ გადაიტანს. ამის შემდეგ რა ვუთხრა მას? როგორ დავშორდე ისე რომ გული არ ეტკინოს? მას რომ რამე დარმართოს ვერ გადავიტან. -ცრემლები მოიწმინდა, თუმცა ახალმა ნაკადმა იწყო დენა

-ხვალ მისი დაბადების დღეა, ხვალ ყველაფერი დასრულდება. ვცდილოდ ცივად მოვექცე თუმცა არ გამომდის როდესაც მის ნაწყენ თვალებს ვხედავ არ შემიძლია არ ჩავეხუტო. დე ერთადერთმა ადამიანმა ვინც შეძლო ჩემთვის თავი შეეყვარებინა, ვინც სიყვარული მასწავლა, მიწევს იმის გამო მივატოვო რომ ხალხის დასაცინი არ გავხდე. იმედი მაქვს თუ მას კიდევ ვნახავ ზიზღით არ შემომხედავს და არ ინანებს რომ ოდესღაც ვუყვარდი...

****

ბიჭი სახლის კარებს აღებს შიგნით შედის, მის ოთახში ხმაურის გარეშე ადის. ოთახის კარებს აღებს და შიგნით, მის საწოლზე მწოლიარე პატარა "ბაჭიას" ხედავს, რომელიც კარების ხმახე თავს წევს და იღიმის, თუმცა ღიმილი სახეზე ახმება როდესაც თეჰიონის სიტყვები ესმის

-აქ რატომ მოხვედი?-იკითხა ვითომ გაღიზიანებული ხმით "არ მჯერა რომ ამას ვაკეთებ" გაიფიქრა

-შენს სანახავად მოვედი-თქვა დაბნეულმა ჯონგუკმა-ტელეფონს არ პასუხობდი და ვიფიქრე ცუდად იყავი

-როგორც ხედავ კარგად ვარ, შეგიძლია წახვიდე-თქვა მობეზრებით. ამ სიტყვების გამო უნდა საკუთარ თავს შემოარტყას. ახლა ყველაზე მეტად უნდა ბიჭს ჩაეხუტოს თუმცა თავს არ აძლებს ამის უფლებას, გონია რომ ის ჯონგუკის ღირსი არ არის. ის ბევრად მეტს იმსახურებს.

-მმე ვიფიქრე რო...

-ჯონგუკ ახლა დასვენება მჭირდება!

-თეჰიონ რა ჯანდაბა გემართება?-უცბად წამოენთო ბიჭი-აღარ გიყვარვარ? სხვა გყავს? რა გჭირს მითხარი! რატომ მექცევი ასე?-უნდოდა მკაცრი ყოფილიყო თუმცა ხმა გაუტყდა, ცრემლი წამოუვიდა თუმცა მალევე მოიწმინდა.

თეჰიონმა რათქმა უნდა ეს შეამჩნია. გონებაში საკურთავს ბოლო დონის სიტყვებით ლანძღავდა

-ჯონგუკ ახლა არა, არ მაქვს შენი თავი-თქვა მობეზრებით

-რას ქვია ჩემი თავი არ გაქვს? ასე მალე მოგბეზრდი? თუ სანაძლეოს გამო იქცევი ასე? ისევ ჩემზე დადე ხო?

-რა სისულეებს როშავ? ხვდები მაინც?

-რა იყო? ნუთუ მართლა ასეა?

-ჯონგუკ მოკეტე და აქედან წადი-დაიყვირა თეჰიონმა

ბიჭს არაფერი უთქვამს, სახლი აწყლიანებული თვალებით დატოვა. გული საშინკად ატკინეს...

თეჰიონი ოთახში ყველაფერს ტეხავს, სარკეს ხელს ძლიერად ურტყავს, სარკე ტყდება მას კი ხელი ეჭრება და სისხლი იწყებს დენას. საწოლთან იმუხლება და ძირს ჯდება.

-მეზიზღება საკუთარი თავი-ჩურჩულებს და თვალებს ხუჭავს.

დაახლოებით 10 წუთში ჯინი შემოდის, რომ თეჰიონს უთხრას დავბრუნდიო, ის კი საშინელ მდგომარეობაში ხვდება. მაშინვე მასთან მიდის

-თეჰიონ რა გჭირს? აქ რა მოხდა? -იკითხა შეშინებულმა ჯინმა და მასთან ჩაიმუხლა

**

-თეჰიონ არ მეტყვი რა მოხდა?-იკითხა ჯინმა როდესაც ძმას ხელი ბინტით შეუხვია

-ჯონგუკთან ვიჩხუბე-თქვა უემოციოდ

-სულ რატომ ჩხუბობთ? ახლა ვისი ბრალი იყო?

-ვუთხარი ახლა დაღლილივარ და შენი თავი არ მაქვს მეთქი

-რა უთხარი?-წამოიყვირა ჯინმა.

-ჯინ მგონი ყურის ექიმს უნდა გაესინჯო.-თქვა დამცინავად

-თეჰიონ ძალიან შეიცვალე. რამე პრობლემა გაქვს?-იკითხა მზრუნველი ხმით

-არანაირი პრობლემა ჯინ-ეს თქვა და ოთახში ავიდა...

_____

დაახლოებით ორ თავში დავამთავრებ

იმედია მოგწონთ...♥

იაქტიურეთ