CURSED

VI. Siblings

Natsuko's POV

"It is better if you will stay away from him."

"It is for the best."

Aish! Why do those lines keeps running on my mind?! Naba-bad vibes ako e! Dapat natutulog na ko ngayon kasi inaantok na ko..Tss.

Phone ringing..

Naneun namja eobsi jal sara ~

Geureuni jasini eobseomyun

Sino ba tong tumatawag? Hindi niya ba feel na hindi wala ako sa mood na sagutin yung tawag niya?

Nae geute o jireul ma ~

Hays. What's with people of Todays Time? Bakit sila hindi marunong umintinde? Padabog kong kinuha ang phone na kanina pa nagri-ring..without looking at the caller sinagot ko yun..

Yeoboseyo? Tanong ko trying hard to use my sweetest tone.

[ Natsuko. Where the hell are you? Kanina ka pa namin hinahanap. I told you, dito ka sa bahay matutulog kasi wala ang mommy niyo sa bahay at naka-Day off ang mga maids niyo.]

Napa-balik ang tingin ko sa screen ng phone na hawak ko. Eer, si Rei pala yung tuma-tawag.

[ And what's with your sweet tone young lady? Do you do something stupid again? ]

Waaaaaa! Maka-stupid naman tong babaeng to. *pout* 

[ Kanina ka pa hinahanap ni Clark. Pati si Kuya hinahanap ka. ]

Kuya? Kelan pa siya nagkaroon ng Kuya?

[ Iniwan mo si Clark. Tsk. Tsk. ]

Hindi ko naman iniwan si Clark ah? Umalis lang ako. Si Jiro kaya yung iniwan ko.

Anong kuya? Kelan ka pa nagka-Kuya huh? I asked her. May kapatid pala siya. Bakit hindi ko alam? Hindi ako na-informed. Ang daya!

[ Tss. Pumunta ka na dito. Kung gusto mong matulog, dun ka matulog sa kwarto mo sa taas. Sige na. Ciao! ]

Napatingin naman ako sa phone ng magto-toot ito. K. Binabaan niya ulit ako. Lagi na lang. Sanay na ako, right? Humiga na naman ako sa damuhan at tumingin sa langit. Ang daming stars. Ang ganda. Andito ako sa may lake, nasa gilid na bahagi ng park. Wala dito masyadong pumupunta kasi.,ewan ko ba. Maganda naman dito. Siguro, dahil lang sa kaartehan kaya hindi dito pumupunta yung ibang tao.

Bumangon na naman ako at umupo. Tinitigan ko yung tubig. Ang linaw. Kitang-kita yung reflection nung buwan atska nung mga bituin. Some people would say na walang nangyaring maganda sa buhay nila. Pero bakit hindi nila napapansin o naa-appreciate yung mga ganitong kagandang bagay? Maraming mga magagandang nangyayari sa buhay nang tao. Pero, bakit hindi nila ito nabibigyan ng pansin. They always count on the negativities of life. Sinasayang lang nila yung magandang nangyari sa buhay nila.

They have eyes. Yet, they chose to be blind.Hays. People and their issues.

"Natsuko?" Napatingin naman ako sa tumawag sakin. Neil?

"Neil? Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya at sinenyasan ko siyang ma-upo sa tabi ko. Bakit parang ang lungkot niya?

"He-yo! Saan ka galing? Okay ka lang ba?" Tanong ko ulit sa kanya. Ngumiti lang naman siya sakin. *sigh*  Sakin pa siya maglilihim? Eh, expert ako jan. Mas lalo naman akong lumapit sa tabi niya, at tinitigan siya. Hindi ko naman siya kukulitin. Medyo lang. Minsan kasi, yung ibang tao, tinatago nila yung problema nila. Nahihirapan kasi silang magtiwala, o di kaya, nahihirapan lang sila magsabi. Pero, ang totoo, gusto na nilang ilabas yung nasa loob nila. Kaya maraming bilang ng suicide e. Nahihirapan kasi silang maghanap ng taong marunong makinig sa kanila.