Toen hij de koekjes op had en de andere koekjes in de kast had gedaan ging hij naar boven om te slapen hij droomde over koekjes die in de lucht zweefden
De volgende ochtend werdt hij wakker van geluiden van buiten hij stond op en keek uit het raam daar zag hij allemaal politie wagens bij de supermarkt hij rende snel naar benden pakte een karretje stopte alle koekjes als laatst pakte hij een kleed en die legde hij op zen moeder hij deed de voor deur open en stapte naar buiten en deed de deur achter zich dicht. Alle politie agenten keken hem aan maar het viel ook niet op hoor, een wagen vol met koekjes. Ze hielden hem aan en hij ging mee naar het politie bureau. Aangekomen moest hij gaan zitten bij een man hij moest vertellen aan hem waarom hij zijn moeder vermoorde " gewoon, omdat ze geen koekjes in mijn broodtrommel deed. "Maar dat is toch geen rede om je moeder te vermoorden" "jawel koekjes zijn mijn leven". Ik werd in een cel gezet en ik had alleen maar nog mijn koekjes want die durften ze niet af te pakken. Opeens hoorde ik een geluid uit een van de dozen. Ik loop er op af en zie dat de doos helemaal beweegt, ik pak hem en maak hem open "hoi ik ben Henk het koekje" zegt een koekje met roze glazuur " en ik ben Bert" zegt een ander koekje. "Kkunnen jullie ppraten? Stotter ik " ja een ook vliegen" hoor ik uit een andere doos. Ze vormen een groot kleed en ik spring erop, samen vliegen we uit de cel over de politie agenten en ik roep nog "doeii losers!!" Maar dan ben ik met mijn koekjes verdwenen.
-------------------------------------------------------------------------
Hopelijk vinden jullie dit deel leuk. Op naar het volgende deel!!
