İki Piskopat Aşık

Bölüm -4

Yavaş yavaş ayılmaya başladığımda  ağır bir duman kokusu burnuma geldi. Her tarafta duman vardı. Ayağa kalkamıyacak kadar halsizdim. Zor nefes alıyordum. Ayağa kalkmaya çalıştım ama tekrar yere düştüm. Dışarısı çok kalabalıktı. Yardım edin diye bağıramıyordum çünkü duman gözlerimi buğlandırıyor nefesimi kesiyordu . İçeriye itfaiye ve polis girdi . 

'' İçerde  15 yaşlarında genç bir kız bulduk amirim !! ''

Kendimi zorlayarak '' Annem ve kardeşiim nerde ? ''

'' Kardeşini bulduk annenide bulacağız çıkmamız gerek '' 

Tam kapıdan çıktıktan sonra arkadan biri '' Ali komserim altta bir benzin deposu var hemen çıkmalıyız burası patlayabilir !!! '' 

Hayır olamaz altımızdaki benzin deposu patlarsa diye düşündüm ve  '' Hayır içeri girmem lazım !  annneeee !! annnneee beni bırakmaa !! Bırakın beni annemi kurtarmam lazım bıraak ! Annem içerde  ''  dedikten sonra melis gözü yaşlı bir şekilde kapıya koştu ve içeri girdi. Ve buum .  Ev patladı ve melis içerde kaldı. Acaba hala hayattamı ? Melisin komşuları isyan etti ve ağlamaya başladı. Ardından Aksel geldi.

Ve polise  '' burda ne oluyor? herkes neden ağlıyor ? ''

'' Eve hırsız girmiş ve sonra kızı bayıltmış , küçük kardeşini çıkardık hasteye götürdüler durumu kötüydü.  '' polisin gözleri yaşlı bir şekilde '' Kız annesini kurtarmaya gidiyorduki içeri girdi ve altındaki benzin deposu patladı . '' 

'' kız nerde !!  çıkardınız mı ? size söylüyorum nerde ? '' 

'' Üzgünüm '' dedikten sonra polis ağlamaya başladı . Akselin yüzündeki ifade çok korkunçtu. Aksel ateşlerin arasına atladı. Polis '' nereye gidiyorsun ? Orası tehlikeli '' dedi . Aksel aldırış etmeden içeri girdi ve melisi aradı daha adını bile billmiyordu . En sonunda melisi gördü . Üstüne bir kolon düşmüş kanlar içinde yerde yatıyordu. Akselin gözünden yaş geldi ve şöyle dedi ; 

'' Ölmiyeceksin tamammı ? Bu kadar sevenin varken daha seni yeni tanımışken bırakmıyacaksın '' 

Düyamadığını biliyordum . Korkuyordum neden bilmiyorum ama  çok korkuyordum . Sanki o ölünce bir kanadım kopcakmış gibi oluyordu . En korktuğum şeyi yapmak zorundaydım . Öldümü diye bakmak zorundayım ama korkuyordum hayatta hiç birşeyden korkmazdım ben . Bana ne oluyordu böyle ? En sonunda baktım ama nabzı çok zayıftı. Üzerindeki kolonu kaldırmaya çalıştım ama olmuyordu çok ağıdı . En sonunda iki polis içeri girdi. 

'' yardım edin kızı buldum durumu kötü çabuuk !!  ''  dedim ve ağlamaya başladım. 

İki polisle birlikte kolonu kızın üstünden kaldırdık. Ve kızı kucağıma aldım. '' Ölmiyeceksin '' dedim. Ve kızı dışarı çıkardık . 

Acil destek ekipi sedyeyi getirdi . Ve  '' zamanımız yok kızın durumu kötü acil hastaneye götürelim  '' dedi. Ve kızı ambulansa bindirdiler. '' Bende gelicem !! '' dedim ama almadılar . Hemen taksi çağırdım ve gözü yaşlı bir şekilde  kekeleyerek '' Önüm önümüzdeki ambulansı takip edelim '' dedim . Ve hastanenin kapısının önünde durduk . Hemen kapıdan atladım. Ve koşarak ambulansın kapısını açtığımda kıza kalp masajı yapıyorlardı '' Lütfen ! Ölmeee!!   ''  diye bağıdım