day 17

738 100 6
                                    

Sevgili günlük,
Söyledim.

Evleneceğimi,ama bunun zorla olduğunu söyledim.

Bir şey diyemedi.

Dondu kaldı önümde.

Onun canını bu kadar acıtmamalıyım.

Peki niye yapıyorum bunu,neden durdurmuyorum bu acıyı?

Ben onsuz yapamam ki.

Onu güzel kokusunu çekmeden,onun küçücük bedenini kucağıma almadan,saçlarını okşamadan,yanaklarına bir öpücük kondurmadan,nasıl geçsin günler?

Böyle şeyler hep en mutlu olanları mı bulmak zorunda?

Yoksa bu yazılı olmayan sözlü bir kanun filan mı?

İkimizde daha yeni liseye geçtik bu yıl.

Ailem evlendirmek için yaşımı büyütecekmiş benim.Kızın sorunu yokmuş.Zaten 18 yaşındaymış.

15 yaşındayım.

Ve bir sevgilim olmasına rağmen,

Ayrıca eşcinsel olduğumu bildikleri halde,

Ailem yüzünden,

Tüm çocukluğumu mahvederek,

Kendimi 3 yaş büyük göstererek,

Zorla evlendirileceğim,

Ve hiçbirşey yapamıyorum.

-felix

DEAR DIARYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin