konuşmak istedim,
konuşamadım.
evet.
hayır.
ne cevap verecektim?
ne söyleyecektim?
"baba, hastayım."
dudaklarımın arasından çıkan tek şey buydu.
ve sen, düşünmeden bile
beni anladın.
ve bana tekrar sarıldın.
"aşk bir hastalık değildir."
dedin.
ve ben ağladım.
bu sefer
gerçekten ağladım.
-pjy
