BÖLÜM 3

104 15 6
                                    

Tekrar merhaba sevgili okuyucularım hala benimle olan lar buradamıı......

Saat sabahın 10.30 u ama ben hala uyuyorum benim için normal bişey uyumak ama annem için değil. evet tıkırtılarını duydum demekki saatim geldi ve beklenen o ses kızım hadi kalk hadi kızım hadi ii.

oy anne oyy nedir bu çektiğim gibi sızlanırken sonunda kalkmıştım direk kıyafetlerimi giyip pek kendime bakmadan yüzüme bişey sürmeden dershaneye gitmek üzere otobüs yoluna düştüm hayır o da ne otobüs gidiyordu ne kadar koşsamda yetişemedim o da neydi yoksa tahmin ettiğim yağız mıydı kimdi o evet ta kendisi .

kendisine biraz gıcık olduğum için tek kaşım havada yanından geçecektim ki yine saçma sapan konuşup benim sinirimi bozdu kendisi bu işin piridir neymiş sadece zeki olamayan kişiler gidermiş dershaneye

ne var kardeşim milletin derdi seni mi gerdi noldu diyecektim ki vazgeçip yağızla uğraşmayıp
Yoluma devam ettim tabi içimden mal salak gerizekalı gibi söylemlerimide eksik etmedim tabi yanından geçerken umursamaz bir tavırla geçmeyide es geçmedim neyse bi sonraki otobüse bindim hala açelya ve almina gelmemişlerdi hemen grubu açıp yazmaya başladım 'la nerdesiniz 'yazdıktan sonra telefonumu kapattım şimdiye kadar yaptığım deneme sonuçlarını aklımdan geçirmiştim benim için baya kötüydü ama yapacağım bisey yoktu şeytan beni kendine hapsederken açelya ve almina geldi ohhh be iyiki geldiniz demek istedim ama canım istemiyordu nedense bişey söylemeye mecalim kalmamıştı yeter artık  şu LGS bi bitseydi ne kadar iyi olacaktı benim için ama işte bitmiyordu bıktım gibi şeyleri düşünürken açelya farketmiş olacak ki ne oldu diye sordu bende tabi hiç bisey diyerek geçiştirdim onların aklında böyle düşünceli ve birazda üzgün olmamın sebebi aşık olduğumu sanıyorlardı ama benim hiç alakam yoktu ne malca diyerek kendi kendime sırıtırken tabi açelya yine yakaladı ve yine yanlış anladı napiyim yani ne anlarsa anlasınlar hiç uğraşamam neyseki artık gelmiştik

coşar inşaat yazısını görünce anlıyordum artık otobüsten indik ve dershaneye doğru yürümeye başladık ama yine benim hiç keyfim yoktu.Benim aksime kızlar çok neşelilerdi bunları düşünürken ne kadar çabuk zaman geçiyordu şaşırtıcı bi durumdu ama saçmaydıda evren benim kafamı kurcalıyordu

DERSHANE KUŞUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin