Tutunacak Dalım Kalmadı (TAMAMLANDI)

Artık Babam da Yok

Eve girdiğimde  direk selam verdim ama selamımı alan  yoktu . Odama çıktım .üzerimi değiştirdim. Sonra aşağıya indim . Evi dolaştım kimse yoktu galiba herkez dışarıdaydı. Bu yorucu günden sonra güzel bir makarna yenirdi.kaynattım ketılı güzel bir makarna yaptım kendime oturdum masaya başladım yemeye. Dışarı da yağmur yağıyordu tabağımı bitirdim. Bulaşığımı yıkadıktan sonra ellerimi havluya silerken dikkatimi dolabın üzerine bırakılmış mektup çekti. Yavaş yavaş çekip aldım mektup u korkuyordum açmaya çünkü annem ve ablamda böyle gitmişti. O yüzden bıraktım masaya abimi bekleyecektim, açmak için. Koltuğa oturdum aldım elime telefonu baktım kimseden mesaj yoktu . Aslında o telefona ümitle bakmıştım belki İrem mesaj atmıştır diye ama ümitsiz vaka...

Aradan 1 saat geçmişti. Abim hâlâ yoktu.onu aradım :

-alo abi neredesin ?
-işteyim ne var , ne oldu ?
-ya babam da evde yok ben tekim bugün erken gelemez misin ?
-Ne demek yok babam evde ?
-yok İşte
-iyi tamam gelirim 1 saate
-tamam  diyip kapattım telefonu oyalanmak için kitap okudum
Aradan 1 saat geçince abim geldi .yanıma oturdu:
-babam nerede?
-bilmiyorum ..
-ne demek bilmiyorum ?
-gelmedi daha..
-babam bugün yanıma geldi veda eder gibiydi nasihat etti eğer bana birşey olursa birbirinize sahip çıkın dedi..
-Ne diyorsun abi ? , ben bir mektup buldum ama okumaya korktum.seni bekledim .
- Ver hemen getir getir !
Abime mektubu getirdim.açtı okumaya başladı.
: Sevgili çocuklarım
Bu fani dünyadan yoruldum artık yorgun gözlerim dayanamadı böyle koptuğumuz günler i gördükçe içim parçalandı. Açıkçası ben artık gidiyorum öyle bir yerki kimse yok sonsuzluğa gidiyorum bu arada odamdaki çekmeceye para bıraktım başınızın çaresine bakın beni affedin ...
Diyerek bizi terketmişti.artık babamda yoktu...