Yıkılış

195 7 3
                                    

O gece hepimiz için zordu. Sabah kalktığımda bir eksiklik olduğunun farkına vardım kahvaltı kokusu gelmiyordu burnuma aynamın karşısına geçip kumraldan siyaha dönük saçlarımı dakikalarca taradım sonra gelişigüzel dağınik bir topuz yaptım. Üzerime 2 gündür giydiğim aynı ceketi atıp altıma da diz aşaği mor Fırfırlı bir etek giyindim.merdivenlerden aşağı ağır ağır indim.Masanın üzerinde bir zarf gördüm  zarfı alıp merakla içine baktım. Sandalyeye oturdum okumaya başladım.

   "Ben burdan çok uzaklara gidiyorum beni aramayın artık  kendi başınızın çaresine bakın çünkü geri dönmeyeceğim Merve yide merak etmeyin o benimle geldi Hoşçakalın..."

Yanlış anlamamıştım annem ablamıda alıp bizi terk etmişti.Sandalyeden kaltım evin içinde bağırmaya başladım anlaşılan huzuru bozmuştum babam odadan çıkıp yanıma geldi ne var ? ne deli  gibi evin içinde bağırıyorsun ? Dedi. Durumu anlatamadim sadece yapabildiğim tek şey ağlamaktı .kızım deli misin ? Ne ağlıyorsun ?  Babam elimdem kağıdı çekip aldı okumaya başladı mektubu okuyunca bir garip oldu. Zarfı parmaklarıyla daha fazla kavrayamadı anlayamamıştım.Babam çok sessizdi hicbirsey yapmıyordu.onu bir aslana benzettim ama öyle güçlü olanlarından değil hani kefesin kapağını açıp gitmesine izin versenizde gitmeyip esaretini kabullenen bir aslana benzettim bu sefer susan ben değil babamdı...

Tutunacak Dalım Kalmadı (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin