BÜYÜK PLAN

BÖLÜM 1

Anne ben çıkıyorum." Dedim bağırarak

Annem "Nereye daha kahvaltını bile yapmadın diye bağırdı."

Duymamazlıktan geldim çünkü okula geç kalıyordum.

Kapıdan dısarı çıktığımda çok soğuktu. Yola çıktığımda taksi geçtiğini gördüm. Taksiye elimi uzattığımda taksi şöförü hemen beni görüp durdu.

Evet. Okula giriyordum. Girişe girer girmez sıcaklığı hissettim.

Çok güzel dersimin ne olduğunu unutmustum. Napıcam şimdi? Hemen kitaplarımın içerisinde bir köşesine yazdığım ders programını çıkardım.

Ders programım matematikti. Yandım şimdi Hüseyin Hocadan gıcık kapıyodum. Ama oda beni rezil etmeye çalısıyodu.

Tam sınıfa girecektim ki Hüseyin Hocanın sınıfta olduğunu farkettim. Bir ara derse girmemeyi düşünüyordum ama olmazdı. Devamsızlığım çok fazlaydı.

Birkaç dakika bekledikten sonra karar verdim ve içeri girecektim.

İçeri girdiğimde Hüsyin Hoca:"Ooooo Mete gelmiş. dedi.

Ben ise hemen moralimi bozmadan:"Geç kaldığım için özür dilerim."Dedim.

Hoca: Mete geç kaldı, napalım şimdi.

Gıcık kaptığım Onur hemen: "Hocam donundan çiviye asalım. Dedi.

Şimdi tamamen yanmıştım. Çünkü Onur, Hüsyin Hocanın en sevdiği öğrencisiydi. Haliyle benimde en gıcık kaptığım çocuktu.

Hüsyin Hoca: "Bencede böyle yapalım. Çünkü Mete hergün geç kalıyor."

Ben ise hemen bir şeyler uyduracaktım ki Hüsyin Hoca:

"Bahane üretmeye gerek yok. Bahanen olsa bile her şeye rağmen seni donunla çiviye asacağım. Eğer müdürede söylersen senin sınav notlarına sıfır veririm." Dedi.

Şimdi hiçbir şey yapamayacaktım. Birde varki sevdiğim kız, Alara'ya, rezil olacaktım.

Bizim grup ise hiç ses çıkarmıyordu buna işte çok sinirlendim. Ama bir yandan da ses çıkarmamaları normaldi. Çünkü ses çıkarsaydılar onları da aşacaklarsa büyük bir ihtimalle. Alara'da yanlarındaydı kalp atış hızım artmaya başladı. Tam başımı çeviriyordum ki Alarada bana bakmaya başladı.

Gözlerimi çevirmiyordum. Çünkü Alara sınıfın en güzel kızlarından biriydi. Sarı saçlı, koyu mavi gözlü, fiziği güzel bir kızdı. Benden hafif kısaydı.

Ve bana gülmeye başladı ama Hüsyin Hoca bağırınca bakmayı kestim.

"Hadi Onur gelde şu Mete'yi asalımda bir daha gelmemezlik yapacak mı?

Tam asarken Alara:"Hocam yapmayın affedin. Dedi.

Ama Hüseyin Hoca hiç dinlemedi ve Onurla beni asmaya devam ediyordu.
Astıktan sonra sınıfta herkes bana gülmeye başladı. Sadece dört kişi gülmüyordu. Alara, Atakan, Murat, Bilal.

Nalet olsun! Çok kötü bir şey bu.

O

kul bugün sonunda bitti. Çok kötü bir gündü bugün.

Eve gittim ve direk kendimi yatağa attım. Herkese rezil olmuştum. Artık bu okula gitmek istemiyordum.

Birden kapı zili çalmaya başladı. Ben hiç hareketlenmedim. Nasıl olsa annem açardı. Ama annem açmadı. Sanırım evde yoktu. Büyük ihtimal pazara gitti. Şu anda onu beklettiğim için bana kızacaktı.

Tam kapıyı açarken:
"Anne ya bir gün pazara gitmesen olmaz mı?"

Ve o an bir "merhaba" sesi geldi. Ama bu annemin sesi değildi ki. Gözlerimi açtığım an Alara olduğunu ve yanında ise Atakan, Murat ve Bilal'di.

Ben ise utancımdan yerin dibine girdim. İnşallah yüzüm utancımda kızarmıyordur diye dua ettim.

Tam merhaba diyordum ki direk içeri daldılar.

Hemen Atakan atladı:
"Hepimiz yurtdışı için izini kaptık."

Aman tanrım ama ben anneme hiç sormadım ki. Zaten annemden izin koparmakta hayli zor olacaktı. Napacaktim ki arkadaşlarıma sormadım diyemezdim ki.

"Evet izin aldım" dedim.

Napacam şimdi ben... :)