Teraźniejszość

Świadomość bólu

Ból ( dolor; ἄλγος algos, ὀδύνη odyne) – według definicji subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców (tzw. nocyceptywnych) uszkadzających lub zagrażających jej uszkodzeniem.-Wikipedia-

Nikomu nie udało się całkiem uniknąć bólu i smutku. Ludzie na ogół cierpią sami lub z innymi dzieląc smutki. Ból stwarzany bierze się z pewnego rodzaju niezgody, z oporu wobec tego, co jest.Na poziomie myślowym opór może przybierać postać sądu ostatecznego.Na poziomie emocjonalnym będzie to postawa negatywna.Niesienie bólu zależy od natężenia oporu stawianego teraźniejszości, ono zaś z kolei zależy od tego, co bardziej utożsamiasz z własnym umysłem.Umysł zawsze stara się negować teraźniejszość i przed nią uciekać. Innymi słowy, im mocniej utożsamiasz się z umysłem tym bardziej cierpisz.

Można też powiedzieć, że umysł ma zwyczaj zaprzeczania Teraźniejszości i wzbraniać się przed nią,dlatego nie może funkcjonować po swojemu ani sprawować władzy, gdy nie istnieje czas-czyli przeszłość i przyszłość. Czas i umysł stanowią rodzinę rzeczy niepodzielnych całości.

Wyobraź sobie Ziemię bez ludzi(nie nie korono-wirus wszystkich wybił porostu ich nie ma),zamieszkaną tylko przez rośliny i zwierzęta. Czy na takiej planecie nadal jest Przeszłość? A Teraźniejszość? Przyszłość?

Pytania typu >" Która godzina?" lub "Który dziś dzień?" Nie miały by prawa bytu i znaczenia.

Umysł i czas są nam, potrzebne do funkcjonowania w tym świecie, ale w pewnej chwili przejmują władzę nad naszym życiem i właśnie dlatego powstaje smutek, ból, cierpienie itp. Aby zapewnić sobie prawdziwą naturę w ludzkim umyśle gromadzimy coraz to większe brzemię czasu.

Jeśli pragniemy zaniechać cierpieniu sobie i innym, powinniśmy przestać potrzebować czasu, który wciąż w nas żyje. Ile tak naprawdę potrzebujemy czasu na COŚ.