My heart is in pain

İlk aşk

Hayatım gördüğünüz tüm dizilerden daha saçma ve sürekli olaylı geçiyor.
Şimdi diyeceksiniz "bu da kim?"
Ben Eren, Eren Jaeger ve bu benim saçma hikayem.

Lise hayatım ortaokul hayatımdan daha güzel olacağını düşünmüştüm, fakat yanıldım. Bir sürü aptal insan vardı ve ben ise o okula giden hiçbir şeyin farkında olmayan bir kurbandım.

'Okulun ilk günü'

Büyük bir heyecanla hazırlanmıştım, sonuçta hayatımda ilk defa liseye başlayacaktım ne kadar da aptalca.

- Anne kravatımı bir türlü bağlayamıyorum, bana yardım eder misin?
Carla: Eren liseye geçtin hala bir kravatı bile bağlayamıyorsun. *kıkırdar*
- Belki de bilerekten yapmıyorumdur. Senin yapman hoşuma gidiyor.
Carla: *kravatı bağlar* tamamdır. Çabuk ol baban seni bekliyor dışarıda.
- tamam, ben çıkıyorum.
Hemen koşarak arabaya bindim ve babam okula bıraktı beni. Sınıftaydık ve hocamız tek tek kendimizi tanıtmamızı istedi ve herkes kendini tanıttı. Sıra ona gelmişti o kadar güzeldi ki gözlerimi alamıyordum parlak ve yumuşak görünen saçları, tatlı ve kırmızı görünen dudağı, okyanustan daha derin ve daha alıcı mavi gözleri vardı. Hayatımın aşkı dedim o anda sanki tüm dünya durmuştu sadece o hareket ediyordu.

~ *hafif öne eğilip selam vererek* Merhaba, benim adım Rin Yamamoto.

Ve böyle başladı her şey..
O hemen önümde oturuyordu arkadan bakmaya doyamıyordum bir türlü büyülenmiştim sanki adeta.
Ders bitmişti ve yemekhaneye gittim. Servis tepsimi alıp boş bir yere oturdum çünkü kimseyi tanımıyordum bu yüzden tek başıma oturmayı tercih ettim. Bir anda biri karşıma oturdu ve başımı kaldırıp baktım, oturan kişi Rin'di şaşırdım ne yapacağımı ya da diyeceğimi bilemedim.

Rin: Boş yer kalmamış bu yüzden burada oturdum. Senin için bir mahsuru yoktur umarım.
- Iııııı.. y..y..yok, oturabilirsin tabiki.
Rin: *gülümser* teşekkür ederim.
- *şaşırıyor hala* r..r..rica ederim.
*yemek yerken Rin onunla konuşmaya başlar*
Rin: Kaç yaşındasın?
- 15 yaşındayım, ya sen?
Rin: 14.
- Bir yaş küçüksün.
Rin: Evet erken başladım okula bu durumda sana abi demem gerekiyor.
- Rahat ol abi deme bana aynı sınıftayız zaten.
Rin: Güzel abi demek istemiyordum zaten. *güler*
- *gülümser* "o çok tatlı".

*zil çalar ve sınıfa giderler*

- " lanet olsun bitsin artık bu ders patlayacam neredeyse"

Bıkkın bir şekilde dersi dinlemeye çalışır ama bir türlü anlayamaz çünkü ders matematik dersi sürekli saate bakıp durur en sonunda ders biter toparlanıp çıkar.
Yolda ilerlerken kendi kendine konuşur.

- Çok güzel bir gündü talihsiz bir şey olmadı, çok güzel biriyle tanıştım ve arkadaş olduk tabi şimdilik. Ahhh lanet olsun bir de bana abi demeliyim değil mi diye sordu. Bebeğim benden abi olmaz ve abi deme lazım olur. *kendi kendine güler*

Yolda geçenler 'bu aptal neye gülüp konuşuyor şizofren mi' diye tuhaf tuhaf bakıp geçiyorlardı umrumda değillerdi çünkü ben aşık oldum.