My heart is in pain

Savaşın başlangıcı

Bir gün

Okula başlayalı bir ayı geçti ve biz hala arkadaşız ne zaman açılacağımı ben de bilmiyorum. Her zamanki gibi yine okula gidiyordum, tam sınıfa girdiğimde Rin koşarak heyecanlı bir şekilde yanıma geldi.

Rin: Eren ne oldu biliyor musun?
- Sen anlatmadan nasıl bilebilirim.
Rin: Doğru. Az önce Haru bana çıkma teklifi etti ve kabul ettim.

Bir an duraksadım sanki dünya tekrar durmuş gibiydi bu sefer Rin'i bile duyamıyordum. Gözlerimi Haru'ya çevirdim ve biraz düşündüm okulun popüler çocuğu + yakışıklı + uzun tabiki evet diyecekti.
Başımı Rin'e geri çevirdim içimdeki kırgınlıkla baktım acı bir tebessümle gülümsedim.

- Tebrik ederim Rin umarım mutlu olursunuz.
O kadar mutluydu ki anlatılamaz bir tarifi vardı hiçbir şeyi umursamadan ya da fark etmeden sadece teşekkür etti.

Rin: Teşekkür ederim Eren.
- Rica ederim.
Sırama geçtim ve sadece onları izledim. Haru'nun pek umrunda değildi fakat Rin mutluydu çünkü diğer kızların sahip olamadığı şeye o sahip oldu. Tüm gün Haru'nun peşinde dolanıp durdu sevgilisi miydi yoksa kuyruğu mu pek anlaşılmıyordu. Bir anda Mikasa arkamda belirdi.

Mikasa: Ne o çok mu üzüldün sevgili oldular diye.

Bir anlık panik ve şokla çığlık attım.
- KYAAAAAAAA!!!
- Psikopat manyak korkuttun beni huhh.. kalbim yerinden çıkacak sandım. Hmmm sevgili olmaları üzdü evet fakat sanki sevgi yok onlarda Haru sadece bir oyuncak bebek almış gibi takılıyor Rin'le ama Rin farklı sanki ulaşılması zor bir şeye ulaşmış ve çok mutlu ürkütücü.
Mikasa: İkisinin de sevgisi yok zaten merak etme yakında ayrılırlar Haru yine sıkılıp bir kenara atar ve başka birini bulur her zamanki gibi neyse acıktım yemek yiyelim.
- Hmm. Tamam.

Birlikte yemeğe gittik ve okuldaki tek arkadaşım oydu bu yüzden rahattım.

Birkaç gün sonra Rin yanıma geldi.
Rin: Ereeeennn
- Hm?
Rin: Neden benimle konuşmuyorsun günlerdir seni çok özledimmm.
Bir anda bana sarıldı şaşırdım başta ve ben de saçlarını karıştırır bir vaziyette okşadım
- Çünkü günlerdir sevgilinle takılıyorsun bu yüzden yanına gelemiyorum
Rin: Haa öyle mi hiç farkında değildim özür dilerim. Hadi birlikte yemeğe gidelim.
- Tamam affettim hadi gidelim *ellerini cebine koyup yürümeye başlar*
Rin: *hızla arkasından gidip koluna girer* Eren sen benim en sevdiğim arkadaşımsın.

Yine arkadaş dedi bana direkt bıçak saplasa daha az acıtırdı.
Yolda giderken Haru bizi yakın gördü ve kaşlarını çatarak yanımıza geldi hızla, Rin'in bileğinden tutup kendine doğru çekti ve suratıma yumruk indirdi haliyle bende dengemi keybedip yere düştüm. Elimi dudağıma götürdüm dudağım kanıyordu etraftaki herkes bize bakıyordu o piçi o an öldürmek istedim.

Rin: EREEENNNN!! *bileğini bir hışımla kendine çekip erenin yanına gidip dizlerinin üzerine çöker* iyi misin? *arkasına döner* NE YAPIYORSUN SEN O BENİM ARKADAŞIM!
Haru: Arkadaşın olması umrumda değil sen benim sevgilimsin ve sana bu kadar yaklaşamaz sevmedim bu piçi.

Sabrım taşmıştı ve ayağı kalkıp aynı şekilde davrandım çömelip dönerek çelme taktım ve dengesini kaybedip düştü, kalkıp hemen üstüne atladım ve suratına yumruk indirdim sonra kollarımdan tutup ters çevirip üstüme çıktı o bana yumruk atıyordu kim kime nasıl vurduysa böyle devam ediyordu. Arkada Rin çığlık atıp durmamızı istiyordu öğrenciler korkudan yaklaşamadı bile çünkü söz konusu Haru'ydu kim ona yaklaşabilirdi öğretmenler koşarak gelip bizi ayırdı ve soluğu disiplinde aldık.

Müdür: BU NE YAYGARA SİZ HAYVAN MISINIZ DA OKULDA KAVGA EDİYORSUNUZ ?!?!?
İkimiz de aynı anda o başlattı diyip birbirimize suç atıyorduk ama suçlu cidden oydu ve odada müdür bize uzun bir nutuk çekti ardından tekrar olmamak üzere bizi saldı. Yanılıyordu savaş daha yeni başlamıştı.