vermoord d

hoofdstuk 1

Het is een koude regenachtige herfstdag. Sanne kijkt dromerig naar buiten. Ze zit eraan te denken hoe het zou zijn als haar vader nog leefde. Iedere dag wandelen door het bos. Het heerlijkste eten maken de beste toetjes eten. Maar ook heel veel geruzie thuis tussen haar vader en haar moeder. 

En nu zul je wel denken waarom ruzie. Dan zal ik je maar wat uitleggen. Haar vader was een van de grootste drugsbaronnen van Amsterdam. Maar gelukkig is dat geruzie er niet meer want de maffia heeft haar vader ontvoerd naar Guatemala en vermoord. Daarna is hij in een container gedumpt. 1 week daarna is hij gevonden door een meisje van 4. 

Sinds Sanne dit nieuws heeft gehoord heeft ze niet gehuild. Het is nu al 5 weken geleden en ze mist haar vader wel, maar vooral ook zijn grapjes en het feit dat ze later volgens hem drugs barones van Amsterdam gaat worden. 

Opeens schrikt ze op uit die gedachte haar zorg coördinator staat voor haar ze moet met haar mee naar haar kantoor. Opeens weet ze het weer ze heeft weer die verdomde wekelijkse afspraak. Ze loopt mee maar opeens heeft ze het gevoel dat ze moet overgeven. Ze rent naar de wc en de zorg coördinator rent achter haar aan maar ze ziet gelukkig op tijd dat ze naar de wc gaat. Ze zit daar een half uur de zorgcoördinator (Laura van Breukelen) vraagt hoe het gaat. Goed schreeuwt Sanne. 

Ze komt uit de wc en ze lopen verder naar haar kantoor. Mevrouw van Breukelen vraagt hoe het met haar gaat. Goed zegt Sanne ik slaap heel slecht maar voor de rest gaat het geweldig. Stiekem voelt ze zich alleen en onzeker maar ook bang maar dat durft ze niet te zeggen. Mevrouw van Breukelen weet dat er iets is maar vraagt niet door want ze weet dat Sanne een verleden heeft. Trinnggggg. Eindelijk denkt Sanne ik kan weg. Maar Laura van Breukelen houdt haar tegen. Waar ga je heen vraagt ze. Sanne zegt maar ''naar buiten het is weekend. '' Mijn vriendje staat te wachten. Ze mag weg gelukkig.