Nakita ni Krystal ang paguusap namin na iyon ni Steven.
"Steve, pwede ko bang makausap si Kim pagkatapos ka niyang tulungan sa assignment mo?" nilapitan niya si Steven.
"Osige ba." sagot ni Steve.
After 40 minutes, natapos kong tulungan si Steven. Hinablot agad ako ni Krystal. Nagusap kami sa gilid ng classroom.
Krys: Kim, alam mo.. Pinapahamak mo lang ang sarili mo!
Ako: Bakit? Ano bang ginawa ko?
Krys: Kinokonsinte mo na naman ang pagiging tamad ni Steven!
Ako: Wala akong magagawa. Mahal ko yung kaibigan ko eh.
Krys: Bilang kaibigan? O mas higit pa dun?
Ako: Siempre bilang kaibigan! *kabado*
Krys: Sus. Halatang halata kita! Best friend moko! Imposibleng hindi ko alam ang nararamdaman mo!
Ako: Ehh.. Kase..
Krys: Alam mo best, kelangan mo nang magmove on. 6 years mo na siyang minahal! May iba pa dian na better kay Steven!
Ako: Yun nga eh! 6 yrs ko na siang mahal. Dahil sa 6 yrs na un, hindi pa rin ako makapag hanap ng iba! Mahirap Krystal! Sobrang mahirap!
Krys: Kim, I know how you feel. Pero minsan, kelangan mong magising sa katotohanan na hanggang friends lang kayo.
Ako: Oo na. Sige na. Wag na natin yan pagusapan.
Krys: Isipin mong gusto niya talaga si Suzy. Tanggapin mo na yun.
Ako: *cries*
Krys: *hugs me*
Si Krystal ang takbuhan ko pag may problema ako. Sa kanya ako umiiyak. Sa kanya ako humihingi ng tulong. May time nga na halos ihulog na niya ako sa hagdan dahil ang tanga tanga ko pagdating kay Steve eh. Ganyan talaga. Wala akong magagawa eh. Pagdating kay Kibum, lahat ng masasakit na bagay, ginagawa ko para maging masaya siya. </3
BINABASA MO ANG
Magka-IBIG-an
Teen FictionMinsan, ang sakit sa feeling na kahit anong gawin mo, hindi mo kayang aminin sa taong un na mahal mo siya. Kahit gustong gusto mo na talaga, di mo pa rin magawa.. dahil baka masira ang friendship niyong dalawa. Friendship or Love?
