Dinala ko sia sa ospital. Tinulungan ako ng mga taong nakakita sa accident. Habang nakahiga siya sa kama, I held his hand habang nakayuko ako at umiiyak. Bakit kelangan nitong mangyari? </3
Habang nakayuko, nararamdaman kong may humahaplos sa buhok ko. Pagtingin ko, gising na pala siya.
Ako: Steven! *cries*
S: Kim.. *hinahaplos ung buhok ko*
A: Nakakainis ka! Bakit kelangan mo pang gawin un?
S: Kasi gagawin ko lahat, masave lang kita. Kahit buhay ko man ang kapalit nun.
Ako: *smiles*
S: Patunay un na mahal kita. :)
Ako: Talaga?
S: Oo. :) Sorry na ah?
Ako: Sorry din.. At salamat sa pagligtas sakin. :)
S: Wala yun.. So ibig sabihin ba niyan..
Ako: Tss.. Magpagaling ka muna! :))
S: Tapos pag magaling na ako, edi..
Ako: Ikaw ah? May plano ka kaagad.. Di ka pa nga gumagaling eh.. XD
S: Haha.. :)
Ako: *hugs him* Namiss kita. :)
S: Namiss din kita... :)
Ako: *kisses him on the forehead*
Bati na kami. After a week, nakalabas na siya ng ospital. And after that, my dream came true. Girlfriend na niya ako. :) Friends who turned to lovers. :) Simula nun, hindi na kami nagtago ng secrets sa isa't isa. :) Life's too short to leave important words unsaid. :)
THE END.
----
Sorry if this story is too short. I just want to go to the straight point. :) Dere deretso, walang paliko liko. XD
Hahaha.. :)) I hope you like it everyone. :)
BINABASA MO ANG
Magka-IBIG-an
Genç KurguMinsan, ang sakit sa feeling na kahit anong gawin mo, hindi mo kayang aminin sa taong un na mahal mo siya. Kahit gustong gusto mo na talaga, di mo pa rin magawa.. dahil baka masira ang friendship niyong dalawa. Friendship or Love?
