Be With You

Prologue

Madilim ang paligid at malakas lang na buhos ng ulan ang iyong maririnig na pawang nagluluksa.. Nakikisabay sa agos ng aking mga luha... Luha ng galit, sakit at pagdurusa...

Bakit? Yan lng ang lumalabas sa aking mga labi... Shit.. I felt so helpless and at the same time alone 😭😭
Sa sobrang sakit na nararamdaman ko ay para na akong sasabog... Papano ko pa ba haharapin ang bukas? Wala na... Wla na sya... Gusto ko na rin mawala... Ayoko na... Pagod na pagod na akong masaktan... Hinang hina akong napaupo sa gitna ng kalsada and still blaming myself for what happened.. Wala akong kwenta.. Napakahina ko...

Napayuko na lang ako at humagulgol ng iyak...

"Hoy miss, tabi!!!"

Nakatulalang napatingin ako sa isang nakakasilaw na ilaw papunta sa direksyon ko... Ang sobrang liwanag.. Mamamatay na ba ako??

SCREECHHHHHHHHH...

"Magpapakamatay ka ba ha!!!???"

Pagod na ako.. Ayoko na mabuhay😭😭
"Hoy! Tangina naman oh, sumagot ka nga!!!!"

Wala na.. Wala nang sagot sa problema ko.... The pain that I was feeling right now was so unbearable... Parang lason na unti unti akong pinapatay...

"amputa, ano iniiyak iyak mo? Muntik na akong mabangga nang dahil sayo! If you want to die, then die.. Wag mo kong isali!!kung gusto mo talagang mag pakamatay tumalon ka na lang sa tulay"

I looked at him... And smiled bitterly...
.. Nobody really loves me... Yung taong nag mamahal talaga sakin ng totoo.. Wala na sya.. Wla na...  Tumayo ako at wala sa sariling umakyat sa gilid ng tulay...

" hey!! What the.. What do you think you're doing??!!! Hoy bumaba ka jan.. I didn't mean to say it.. Ok?"

I close my eyes... At parang rumaragasang bagyo na naalala ko bigla ang lahat...

Flashback

I thought this is the best day of my life..  Kase Ang saya saya namin eh... Pero I never imagined that this would be the worst...

Kanina lng ang saya pa namin pero ngayon nakikipaghabulan na kame kay kamatayan....

Takbo lng kame ng takbo... Hanggang sa bigla na lng sya nadapa...

"umalis ka na! Iwan mo na ako!! Iligtas mo yung sarili mo!!"

"No!!! I will never leave you!!!!!"

Ayoko.. Ayokong iwan sya... Pinilit ko syang tinayo...

"please... Umalis ka na... Iligtas mo na yung sarili mo.. Please..."

"no!! Ano ka ba, makakaligtas tayo.. Tumayo ka na.. Nymph naman eh!!!"

Iyak na ako ng iyak...pinipilit ko syang tumayo pero ayaw nya...
Kitang kita ko na papalapit na din samin yung humahabol at gustong pumatay samin...

"Nymph dali na... Maaabutan na nila tayo!!"

Pinilit nya yung sarili nyang tumayo pero d sya tumakbo..

"nymph??"

Niyakap nya ako habang nakangiti...

"this is the most happiest birthday natin myth, masaya ako kase dinala mo ako dito😊 wag ka na magalit kay mommy at daddy ha? Kahit anong mangyari sana mapatawad mo sila,alagaan mo rin si noah ha? , sa atin lng kumukuha ng lakas yun? sorry kase....."

"ano bang pinag sasabi mo, d ka naman mawawala eh?" patuloy lng sa pag agos yung mga luha ko

"sorry... Kase... Hanggang dito na lng siguro talaga ako..."

"no!!! Don't say that, dali na tumakbo na tayo!!!"

Pero tinulak nya ako... Nag tataka akong tumingin sa kanya.. She smiled at me...pero di ko alam na yun na pala ang huling sandali na masisilayan ko pa yung mga ngiti na yun.......

End of flashback

Ang sakit.. Sobra... Kasalanan ko.. Kasalanan ko kng bakit sya nawala....

Please wait for me wherever you are, im coming... At tuluyan na akong tumalon...

And then everything went black....