Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα . Έκατσα δίπλα της και της έπιασα το χέρι Έμμα : Ξέρω ότι δεν ήμουν δίπλα σου ολα αυτά τα χρόνια αλλά είμαι μαμά σου και μπορείς να μου πεις τα πάντα Εντελιν : Το ξέρω συγνώμη που σου φώναξα Έμμα : Δε πειράζει ούτως η άλλως είχες δίκιο αλλά ας αφήσουμε εμένα με εσένα και αυτό το αγόρι τι γίνεται? Εντελιν : Είμαστε φίλοι αλλά όχι τόσο κοντά , καμία φορά δε μου μιλάει καν Εμμα : Και τώρα γιατί μαλώσατε? Εντελιν : Γιατί νόμιζε ότι του είπα ψέματα Έμμα : Για πιο πράγμα ? Εντελιν : Του είχα πει μια φορά ότι θα είμαι δίπλα του ότι και να γίνει και κάποιος του έβαλε λόγια ότι θα τον καταστρέψω και κάτι τέτοια Είπε και συνέχισε να κλαίει Έμμα : Μπορει να μην ξέρω πως νοιώθεις αλλά πρέπει να του μιλήσεις Εντελιν : Δε του παίρνεις κουβέντα μαμά Έμμα : Δε μπορεί όμως να πιστεύει τους άλλους και όχι την φίλη του Εντελιν : Σε αυτό έχεις δίκιο αλλά τι μπορώ να κάνω Έμμα : Να του μιλήσεις θέλει δε θέλει Εντελιν : Δε ξέρω μαμά Έμμα : Άκουσε με και κάντο Εντελιν : Εντάξει θα προσπαθήσω Μου είπε και με αγκαλιασε . Την αγκαλιασα και εγώ και της έδωσα εάν φιλάκι στο μάγουλο Νίκολας : Μπορεί να μπει ο μπαμπάς μέσα? Είπε ο Νίκολας καθώς ανοίγε την πορτα Εντελιν : Ναι μπαμπά Νίκολας : Ξέρετε μπορείτε και σε εμένα να μιλήσετε δε δαγκώνω Μας είπε και τότε θυμήθηκα όλες εκείνες τις φορές που φοβόμουν να του μιλήσω Εντελιν : Το ξέρουμε μπαμπά αλλά γυναικα προς γυναίκα είναι πιο εύκολο Νίκολας : Έτσι ε ? Είπε και άρχισε να την γαργαλαει . Εγώ γελούσα βλέποντας τους Νίκολας : Λοιπόν Είπε και έκατσε στην καρέκλα Νίκολας : Ήρθε η ώρα να φύγουμε Έμμα Μου είπε και κατέβασα το κεφάλι . Αγκαλιασα την μικρή και πήγαμε να φύγουμε Έμμα : Μην ξεχάσεις ποτέ ότι σαγαπαμε Εντελιν : Και εμείς Μας είπε και φύγαμε
End of Έμμας POV
Εντελιν'ς POV Η μαμά μου , μου έδωσε κουράγιο και είμαι πιο χαλαρή τώρα . Την επόμενη μέρα ήμουν αποφασισμένη να του μιλήσω . Πήγα στα παιδιά και τα χερετησα . Αυτός καθόταν στην γωνία και δε με κοίταξε καθόλου Στάθης : Ρε πες ένα γεια στο κορίτσι Ρέι : Ότι θέλω θα κάνω Εντελιν : Δε πειραζει Στάθη άστο Του είπα και ο Ρέι σηκώθηκε και πήγε να φύγει . Αμέσως τον ακολούθησα Εντελιν : Περίμενε!! Ρέι : Δεν νομιζω να έχουμε κάτι να πούμε Εντελιν : Κι όμως έχουμε Του είπα και ήρθε απέναντι μου Ρέι : Τι θες γαμωτο μου!!!!? Εντελιν : Πως γίνεται να μη με πιστεύεις με ξέρεις τόσα χρόνια σου είχα δώσει ποτέ τέτοιο δικαίωμα? Ρέι : Όχι άλλα δε σε ξέρω καλά όσο τα άλλα παιδιά Εντελιν : Ναι γιατί έκανες ποτέ βήμα η μου ζητησες ποτέ να πάμε βόλτα ? Όλη την ώρα με αποφεύγες και κάθε φορά που προσπαθούσα να κάνω βήμα εγώ με έριχνες στην απέξω Ρέι : Έντ φτάνει Εντελιν : Ε βέβαια όταν δεν έχεις κάτι να πεις έτσι κανείς Ρέι : Φτανει είπα ρε γαμωτο τι δεν καταλαβαίνεις!!!! Μου φώναξε και με έπιασε σφιχτά από το μπράτσο Εντελιν : Με πονάς άσε με!!!! Του φώναξα και ήρθαν τα παιδιά σε εμάς Εντελιν : Σε παρακαλω άσε με πονάω Του είπα σιγανα αυτή την φορά αλλά δεν έκανε κίνηση να με αφήσει Σταθης : Ρε πονάει σε λέει αστην Του είπε ο Στάθης και ο Ρέι με άφησε . Άρχισε να απομακρύνεται . Πήγα να κάνω βήμα αλλά η Νίνα με σταμάτησε Νίνα : Άστον δώστου λίγο χρόνο Μου είπε και έπεσα στην αγκαλιά της κλαίγοντας Μιχάλης : Γιατί μαλωνατε τι έγινε? Εντελιν : Κάποιος του έβαλε λόγια ότι θα τον καταστρέψω και κάτι τέτοια και αυτός αντί να πιστεύει εμένα πίστευει άλλους Στάθης : Ναι αλλά ποιος του έβαλε λόγια? Εντελιν : Πραγματικά δεν έχω ιδέα Τους είπα και πήγαμε πίσω στο παγκάκι . Όλη μέρα ήμουν με τα παιδιά και από τότε που μίλησα με τον Ρέι δεν τον έχω ξαναδεί . Πηγενα σπίτι μόνη μου μετά από το σχολείο και σκεφτόμουν όλα αυτά που είχαν γίνει σήμερα . Έφτασα στο σπίτι μου και πριν μπω μέσα έριξα μια ματιά στο δικό του . Ξεφυσυξα και μπήκα στο σπίτι μου Εντελιν : Γιαγιά!!! Παππού!!! Ήρθα!!! Γιαγιά : Ωραία γλυκιά μου έλα να φας Εντελιν : Δε πεινάω Παππούς : Έλα αγάπη μου η γιαγιά σου έφτιαξε το αγαπημένο σου φαγητό Εντελιν : Θα φάω μετά Τους είπα και πήγα στο δωμάτιο μου έβαλα πιτζάμες και ξάπλωσα σαν αστερίας στο κρεβάτι μου . Ξαφνικα χτύπησε το τηλέφωνο μου Εντελιν : Ναι? Νίνα : Έλα αγάπη το βράδυ θα βγούμε στις 7 θα έρθεις? Εντελιν : Εντάξει Νίνα : Ωραία θα έρθω να σε πάρω Εντελιν : Ποιοι θα είμαστε? Νινα : Εγώ , εσύ , ο Μιχάλης και ο Στάθης Εντελιν : Εντάξει τα λέμε Της είπα και το έκλεισα . Κοιμήθηκα για μια ώρα και όταν ξύπνησα έφαγα και πήγα να ντυθώ . Έβαλα αυτά
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Π
ήρα το κινητό μου , χαιρετίσα τους δικούς μου και βγήκα από το σπίτι . Είδα την Νίνα να με περιμένει Εντελιν : Που θα συναντηθούμε με τους άλλους? Νίνα : Στην πλατεία Μου είπε και πήγαμε εκεί . Με το που πήγαμε εκεί αυτό που είδα με σόκαρε . Ήταν ο Στάθης , ο Μιχάλης και ο....... Ο Ρέι Με κοιταξε και αυτός εξίσου σοκαρισμένος απο πάνω μέχρι κάτω Νίνα : Έτοιμοι? Μιχάλης : Ναι πάμε Ωραία τώρα αρχίζει το καλό . . . . . . Αγάπες ❤️❤️ Πως είστε ? Εγώ είμαι καλά Θέλω να μου πείτε την γνώμη σας για την συνέχεια αυτή Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο Και μέχρι το επόμενο κεφάλαιο Γεια σας cuties❤️😍❤️😍
