My Kidnapper Book 2

Τελικά Φίλοι

Πήγαμε σε μια καφετέρια και κάτσαμε σε ένα τραπέζι . Τα παιδιά μιλούσαν για διάφορα θέματα ενώ εγώ απλά χαζευα τον κόσμο
Νίνα : Εσύ τι λες Εντελιν?
Εντελιν : Ε τι?
Νίνα : Δεν άκουγες αυτά που λέγαμε
Εντελιν : Τι λέγατε?
Μιχάλης : Σκέφτηκαμε αύριο που είναι Σάββατο να κανουμε όλοι μαζί sleepover
Στάθης : Και βεβαίως το sleepover θα γινει στο σπίτι μου
Εντελιν : Δε ξέρω παιδιά
Νίνα : Θα έρθεις και θα πεις και ένα τραγούδι
Εντελιν : Δεν έχω όρεξη
Νίνα : Δε μας ενδιαφέρει
Εντελιν : Καλά καλά
Νίνα : Έλα τώρα να χορέψουμε
Μου ειπε και με πήρε από το χέρι
Εντελιν : Δε μου λες γιατί δε μου είπες ότι και ο Ρέι θα ερχόταν?
Νίνα : Δε το ήξερα
Εντελιν : Ναι σίγουρα
Είπα σιγανα και αρχίσαμε να χορεύουμε

End of Εντελιν'ς POV

Ρέι'ς POV
Ρέι : Ρε γιατί δε μου είπατε ότι θα είναι και η Εντελιν εδώ?
Μιχάλης : Διότι εάν σου το λέγαμε δε θα ερχόσουν
Ρέι : Τώρα θα σας έλεγα κάτι αλλά δεν έχω όρεξη να τσακώνομαι τώρα
Τους είπα και ήπια από το ποτό μου
Στάθης : Πάω να χορέψω με τα κορίτσια
Μιχάλης : Καλή διασκέδαση
Του είπε ο Μιχάλης και ο Στάθης πήγε στα κορίτσια
Μιχάλης : Αύριο θα έρθεις στο sleepover έτσι?
Ρέι : Είναι ανάγκη ρε?
Μιχάλης : Ναι είναι
Ρέι : Ουφ εντάξει
Μιχάλης : Έτσι μπράβο και άντε να τα βρείτε επιτέλους με την Εντ
Ρέι : Αυτό δε θέλω να το συζητήσω τώρα
Του είπα και άνοιξα το κινητό μου

End of Ρέι'ς POV

Εντελιν'ς POV
Χορεύαμε με τα παιδιά μέχρι που ένας δυνατός ήχος ακουστηκε
Στάθης : Σκύψτε!!!
Μας φώναξε ο Στάθης και μας εσπρωξε κάτω
Νίνα : Τι είναι αυτό?
Στάθης : Κοίταξτε μπαίνουν στο μαγαζί
Εντελιν : Εγκληματίες?
Στάθης : Έτσι νομίζω
Όλος ο κόσμος είχε σκύψει κάτω ακόμα και τα αγόρια στο τραπέζι . Ένας από τους εγκληματίες πήγε στο τραπέζι των αγοριών . Η μουσική είχε σταματήσει και ακουγοντουσαν μόνον η τρομαγμένες φωνές κάποιων κοριτσιών
- Εσύ έχεις κάτι που μας χρωστάς!!!?
Φώναξε στον Ρέι
Εντελιν : Τι τους χρωστάει?
Νίνα : Ναι από που τους ξερει?
Στάθης : Δε τους ξερει σε όλους κάνουν έτσι αυτοί
Μας είπε ο Στάθης και είδα αυτόν που φώναξε στον Ρέι να είναι έτοιμος να τον χτυπήσει
Εντελιν : Δε θα το επιτρέψω αυτό , κανείς δεν χτυπάει τους φίλους μου
Στάθης : Τι μπορείς να κάνεις εσύ? Κάτσε κάτω
Με εσπρωξε αλλά εγώ ξανασηκωθηκα
Νίνα : Εντελιν προσεχε
Εντελιν : Μην ανησυχείς
Της είπα και της χαμογελασα
Εντελιν : Ει εσείς!!!!
- Τι θες κοριτσάκι ?
Εντελιν : Αυτό το κοριτσάκι έχει αυτό που θες
Στάθης : Τι κανεις?
Νίνα : Σουσ
- ΧΑ!!! Εσύ δεν νομίζω
Μου είπε και άρχισαν να γελάνε μεταξύ τους . Δε με ξέρουν καλά όμως . Έβγαλα από την τσέπη μου μια σφαίρα σκόνης και την πέταξα μπροστά μου . Εφόσον δε με έβλεπε κανείς μεταμορφωθηκα σε λυκάνθρωπο και πήγα μπροστά στον Ρέι
- Όπα όπα από που εμφανίστηκε αυτό?
Εντελιν : Γκρρρρρ
- Πάμε να φύγουμε!!!!
Φωναξε στους άλλους και έφυγαν τρέχοντας από το μαγαζί . Γύρισα στον Μιχάλη και στον Ρέι . Με κοιτούσαν σοκαρισμένοι . Γύρισα και κοίταξα τον Στάθη ο οποίος είχε στην αγκαλιά του την Νίνα . Έτρεξα και βγήκα από το μαγαζί . Κρύφτηκα σε ένα στενό και ξεμεταμόρφωθηκα
Μπαμπάς : Εντυπωσιακο
Εντελιν : Μπαμπά?
Μπαμπας : Ακριβώς μικρή μου
Εντελιν : Τι κάνεις εσύ εδώ?
Μπαμπάς : Ο κάθε λυκάνθρωπος νιώθει την παρουσία αλλού λυκάνθρωπου
Εντελιν : Ναι σχετικά με αυτό
Μπαμπάς : Καταλαβενεις ότι μπορεί να σε είχαν δει
Εντελιν : Ναι μπαμπά αλλά δε με είδε κανείς και το έκανα για να σώσω ένα φίλο
Του είπα και κατέβασα το κεφάλι μου . Ήρθε απέναντι μου και μου έπιασε το χέρι
Μπαμπάς : Είσαι ίδια η μαμά σου το ξέρεις ?
Εντελιν : Έκανε το ίδιο
Μπαμπάς : Παρόμοιο
( Να σας δω τώρα αν θυμάστε για πιο σημείο λέω εδώ . Αυτός που διάβασε το πρώτο βιβλίο θα το κατάλαβει ❤️)
Εντελιν : Και είναι κακό αυτο?
Μπαμπάς : Όχι βέβαια απλά πρέπει να προσέχεις όπως πρόσεχε και αυτή
Εντελιν : Εντάξει μπαμπά μου
Του είπα και τον αγκάλιασα , με αγκαλιασε και αυτός και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο
Μπαμπάς : Πάω τώρα γιατί η μαμά σου θα έχει τρελαθεί από την αγωνία της και ξέρεις όταν στεναχωριέται είναι γλυκούλα
Μου είπε και εγώ τον κοίταξα με σηκωμενο φρύδι και έτοιμη να γελάσω
Μπαμπάς : Μην της πεις ότι το είπα
Μου είπε ξύνοντας τον σβέρκο του και έφυγε
Εγώ πήγα πίσω στο μαγαζί αλλά με το που πήγα εκεί είδα όλους τους φίλους μου έξω
Νίνα : Εντελιν!!!!
Φώναξε και με αγκαλιασε
Νίνα : Είσαι καλά?
Εντελιν : Ναι μια χαρά μην ανησυχείς
Μιχάλης : Ώρα να πηγαίνουμε
Στάθης : Τα λέμε αύριο
Είπε ο Στάθης και μαζί με την Νίνα και τον Μιχάλη έφυγαν για τα σπίτια τους. Όσο για εμένα και τον Ρέι περπατούσαμε μαζί χωρίς να μιλάει κανένας μας
Ρέι : Ευχάριστω....
Εντελιν : Για πιο πράγμα?
Ρέι : Αν δεν του τραβουσες την προσοχή θα με ειχε χτυπήσει
Εντελιν : Δε κάνει τίποτα
Ρέι : Αυτο που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως εμφανίστηκε εκείνος ο λύκος ? Και μου φάνηκε γνωστός
Είπε και εγώ γύρισα το κεφάλι μου από την άλλη χαμόγελοντας .
Θα μάθεις μια μέρα ποια ήταν θα το δεις
Φτάσαμε στην γειτονιά μας και ετοιμαστηκα να πάω στο δικό μου σπίτι αλλά το χέρι του Ρέι με εμπόδισε
Ρέι : Συγνώμη Έντ είχες δίκιο για όλα
Εντελιν : Απλά ήθελα να καταλάβεις κάποια πράγματα και να μην παρασύρεσαι από τους άλλους που μπορεί να σε ζηλεύουν
Ρέι : Το ξέρω αλλά ήμουν ξεροκέφαλος
Εντελιν : Κοίτα αυτό δε μπορώ να σου το μετά βεβαιοτητος αλλά χρειαζοσουν κάτι να σε ταρακούνησει
Ρέι : Έχεις δίκιο , περίμενε τι?
Μόλις το κατάλαβε άρχισε να με κυνηγά
Εντελιν : Καληνύχτα Ρέι
Του είπα και μπήκα μέσα στο σπίτι
Γιαγιά : Πως πέρασε το κορίτσι μου?
Εντελιν : Μια χαρά
Παππούς : Εσύ λάμπεις ολοκλήρη
Εντελιν : Παππού
Του είπα και τους αγκάλιασα
Εντελιν : Σας αγαπω καληνύχτα
Γιαγιά : Καληνύχτα παιδί μου
Μου ειπε η γιαγιά και πήγα στο δωμάτιο μου
.
.
.
.
.
.
Αγάπες!!!!
Νέο κεφάλαιο και ελπίζω να σας άρεσει
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Love youuuuuu ❤️😍