Pain Healer

CHAPTER 5

HINDI nakaligtas kay Henry ang luhang tumulo sa gilid ng mga mata ng dalaga.
Nakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam dahil lang sa simpleng pagtitig nito sakanya na tila ba may ibig ipahiwatig ang mga titig na iyon.

"Umalis kana"
Why bakit mo ko pinapaalis? Totoo ba na manggagamit ka?

hindi nalang niya inintindi ang sinabi ng dalaga at agad narin siyang umalis.
He needs to know what's with that man and Thea . And why Thea really scared for fucking out loud.

Mabilis siyang nagmaneho, dahil alas nuwebe pa ang usapan ng kaniyang ama.
Mabilis niyang nilagay sa right ear ang wireless earphone at nag dial.

"Bud"

"fuckyou, Saturno . I'm with my girl cuddling for pete's sake . Kahit kelan talaga abala ka sa buhay "

napangiwi nalang siya sa narinig Cuddle huh? Tsk .

"I need your help"

"woah? Seriously bud? You're asking for help " malakas na humalakhak ang nasa kabilang linya
"anyway anong tulong? Sawa kana ba kay Bea ? need some random girls ? Spill i have so many"

"Not girls, I need your investagation . Thea Montalla , Her background. I'll pay double "

"hmmm . A woman " kahit di niya nakikita ay alam niyang naka ngiti na ang isang to ng makahulugan bat pa ba ako sakanya humingi ng tulong .
"Well, well mukhang binata na ang Henry namin ah . Give me 1 day , deposit your payment asap . Bye fucker I'm in the middle of eating my baby's pussy "

"FUCKYOU!"
mabilis niya itong binabaan ng tawag.
That bastard!

He's in the middle of driving but still thinking why is he even curious for fucking Thea's life.

Napahigpit ang hawak niya sa manibela at pinagpatuloy nalang ang pagmamaneho.

Nakikita na niya ang mga body guard ng ama niya .
Bumaba siya agad at tinungo ang bahay nila . His so called home before the accident ,before his mother and little sister died. He's the only one who survived after the ambush 15 years ago .

"Iho" salubong ng ama sakanya . At si Toni na nasa gilid nito.

"Hi bro" they shared fistbump .
"Hey"
Toni is his cousin but they treated each other as brothers .

"Let's start " ma awtoridad na wika ng ama kaya mabilis silang umupo.

"What's with the urgent call dad, you know i'm busy "
tinitigan lamang siya ng ama .

"I want you to settle your wedding as soon as possible Il figlio "

"What? " napatayo na lamang siya sa narinig. " Marriage?! Dad are you serious? You know i haven't a girlfriend and i'm not willing to. Until i said so"

"Oh, common Iho. Ang babaeng yun na nakita ng dalawang mata ko ay sapat na saakin, she's beautiful smart and strong woman. And she seems very familiar . I like her for you son, manang mana ka talaga sa ama mo pagdating sa babae"

"Again? who?"

"We saw that woman inside your house bro, doing household chores " nangingiting sambit ng katabi .

"Si Thea?!"

"Thea, it is" He groaned in frustration ng malapad na ngumiti ang dalawang kausap.

"Dad, she's nothing! she's not even my type"

"Bro, she's beautiful . Kung ayaw mo akin nalang " nakangusong sabi ni Toni na nagpipigil ng tawa. "She's ideal anyway"

"Ideal your ass!"

"Son, tumatanda na ako. Gusto ko na ng apo. Ayaw mo bang makita akong nakikipaglaro sa mga apo ko?
I want to have grandsons and grand daughters "

He's heart felt softened seeing his father pleading . I don't deny that I really love this old man .

"Pag iisipan ko"   pagkasabi nun ay mabilis siyang umalis, iniwan ang dalawang nag uusap tungkol sa ipapangalan ng ama nito sa apo daw niya.

I need to talk to Thea .

NASA bus na si Thea hindi niya alam kung san siya pupunta ang mahalaga ay makalayo siya sa lugar na yun hindi pwedeng mahanap siya ng kinamumuhian niya.

Pano kaya kung may isang salita ang batang lalaki na nangakong ililigtas siya. Siguro ay matagal na siyang nakawala sa kalupitan ng tinuring niyang pamilya .

Nasa isa sa mga bench si Thea habang umiiyak . Dahil binugbog siya ng ama niyang lasing. Maging ang kuya niyang akala ay ipagtatanggol siya ay walang nagawa

Biglang may naglahad ng kamay na may nakapatong na panyo roon

"Bat ka umiiyak? heto mag punas ka"

Tumingala siya para makita ang lalaking nasa harap niya ngayon. At kinuha ang panyong nakalahad

"S-salamat"

"Pwede ba kitang tabihan? " ng tumango siya ay agad itong umupo sa tabi niya
"what happened to your arm? Saan nang galing ang mga pasa mo?"

Humarap siya sa lalaking ito.
"Parang awa mo na, iligtas mo ko. Hindi ko na kaya " she cried . ito ang unang beses na may nilapitan siya ng tulong .

"i'll help you . Stop crying " pinunasan nito ang mga luha niya gamit ang sarili nitong mga daliri .

"Ilayo mo ko please?" pag mamakaawa niya . kita niya ang naguguluhang mga mata na nakatitig lamang sakanya.

"okay, don't cry ilalayo kita dito. Magkita tayo dito bukas, same time. Bukas ay isasama na kita sa manila pagbalik namin "

"totoo? talaga? isasama mo ko?" Hindi niya alam ang mararamdaman ang tanging nasa isip lang niya ay ang makalayo. Siguro ay nasagot na ng panginoon ang matagal na niyang pinagdarasal.

"Oo isasama kita, tell me every detail why you're crying and why you need to runaway, tomorrow."
Pagkasabi nito ay may tumatawag na sa kausap niya siguro ay pamilya niya ito. Nagulat siya sa biglang hila sa kanya.

"Mom, dad . Isasama po natin siya bukas"
saad niya na ikinatawa ng ama.

"son itatanan mo na ba agad ang batang ito? " Saad ng magandang babae na wari'y ina nito.

"Ohh, mukhang nagmana talaga sakin ang anak natin Liza . Bata palang magaling ng pumili. "mangiti ngiting sambit ng isa .

"shut up Rick, oh my god what happend you have bruises "  mabilis na nagbago ang tono nito na tila nag aalala sa kalagayan niya .

"Mom dont ask her, she promised to tell me tomorrow when we arrived in manila , baka umiyak nanaman siya "

"Sumama kana muna samin, ipapagamot natin yan. Sino ba ang may gawa nito sayo . Walang puso"  wika ng nakatatandang lalaki .

"dad, don't ask baka umiyak nanaman siya ang hirap magpatahan " nakangusong sabi ng batang hawak ang kamay niya.
"let's go sumama ka muna sa bahay para magamot ka "

Ngayon lang siya nakaramdam ng kalayaan kahit sa panaginip ay hindi niya ito inaasahan. For the first time she happily played with him and his sister .

MAAGA siyang nagising at naghanda, katulong lamang ang nasa bahay ngayon kaya magiging madali lang ang pag alis niya. Hindi na niya hinintay ang oras at nag ligpit agad siya ng gamit bago umalis.
Pero wala, walang dumating. Araw araw siyang bumabalik ng ganoong oras at higit pa nagbabakasakaling dadating ito.
Dumaan ang ilang taon pero ni anino ng lalaking yun ay hindi na nagpakita.