denizkızı [texting]

"13"

"insan mesela, canını en çok yakan kişiye sarılmak istiyor."
-

Eftelya bir an ayaklarının yerden kesildiğini hissetti.

Ölecek gibiydi ama ölmüyordu. Sanki uçurumun dibindeydi, düşüyordu ama yere çakılmıyordu.

Barış ne yaptığının farkına varmadan Eftelya'yı öpmeye devam etti. Eftelya anın şokuyla Barış'ı ittiremedi. Evet, ittirmek istemedi.

O kadar heyecanlanmıştı ki.. nasıl heyecanlanmasın? Barış onun yanından yürüyünce bile heyecanlanan bir insandı. Ve Barış şu an onu öpüyordu.

Bi takırtı duyunca ayrıldılar. "Barış.." dedi Eftelya. Ne diyecekti ki? Barış.. ona ne yapmıştı böyle? Ya biri gördüyse? Ya Gürkan gördüyse? Telaşa kapılıp kafasını öne uzattı. Şükürler olsun ki kimse yoktu.

"Eftelya ben.." dedi Barış ama sonunu getiremedi. Ikisi de cümlelerinin sonunu getirememişti. Ne diyeceklerdi ki?

"Eftelya bu bir hataydı." dedi Barış. Eftelya, duyduğu cümlenin karşısında şok olmuştu. Beyninde yankılanıp duruyordu. Kulakları... kulakları çınlıyordu. Kalbinde bir sızı hissetti. Acıyordu. "Bu olmamalıydı Eftelya."

Hata.

Bu bir hataydı.

Olmamalıydı.

"Yaşanmaması gerekirdi.. ben.. özür dilerim.."

Yaşanmaması gerekirdi.

"Bunu bana neden yapıyorsun Barış?" diye fısıldadı Eftelya. "Ne kadar.. ne kadar acı çektiğimi görmüyor musun?"

"Özür dilerim."

"Dileme." dedi Eftelya. "Ben özür dilerim. Seni seviyorum, Allah kahretsin ki seni seviyorum. Bunun için kendimden özür dilerim. Çünkü o kadar acıtıyorum ki kendi canımı, sırf senin için! Ölüyorum ya. Her gün, seni onunla görünce. Ama yine de gıkım çıkmıyor çünkü buna hakkım yok. Çünkü ben.."

Devam edemedi.

Titrek bir nefes alıp devam etti Eftelya. "Ama bu çektiğim acıya değiyorsun be Barış. Kahroluyorum, ama değiyorsun işte."

"İnan, kendimi kalbinden söküp atmak isterdim," diye konuştu Barış. Eftelya omuz silkti.

"İnan, kalbimi yerinden söküp atabilirler ama seni oradan çıkartamazlar."

Barış, "Özür dilerim," dedi Eftelya'ya, bir kez daha. "Git sevgilinden özür dile," dedi Eftelya.

Çünkü onun bir sevgilisi vardı.

Barış bir şey demeden dışarı çıktı. Iki saniye sonra geri dönüp, "Umarım artık bir ilaca bağlı yaşamazsın." dedi.

" Barış. Bak," dedi ve yaklaştı Eftelya. Barışın elini, kendi kalbinin üzerine koydu. "Adını söyleyince bile kalbim ağzımdan atıyor. Ha ilaca bağlı yaşıyorum ha seni seviyorum, ne fark eder ki? Ikisi de beni sakinleştiriyor."

Barış bir şey demeden çıktı dışarı.

Eftelya, gözleri dolu dolu aynadaki kendisine baktı. Aciz bir halde olduğunu düşünüyordu. Duraklarına dokundu. Barış onu öpmüştü.

Onu öpmüştü.

Dudağının kıvrıldığını hissetti. Ona aşıktı. Arka cebindeki telefonunun titreşimiyle kendine bakmayı kesti.

b: denizkızlari boğulan denizcileri kurtarmak için varolmuşlardır

b: beni ne zaman kurtaracaksın denizkızı?

b: sende boğuluyorum

b: senin için boğuluyorum

b: beni kurtar

b: yalvarırım beni kurtar

060320