TESLİMİYET

BÖLÜM 3

ASEL

Genç kız hastaneden çıkmış İki katlı bir eve gelmişti.Abisi Aytaç odada sıkılmasın diye ona salondaki koltuğu hazırlatmış oraya uzandırmıştı.Hizmetli olduğunu düşündüğü kadının getirdiği yemekleri "abisi Aytaç'ın"zoruyla yemiş,ilaçlarını içmişti.Hastanaden beri tek düşündüğü bu bedende ne işi olduğu ve şuanda da kendi bedenin ne halde olduğuydu. En son abisini aramış ulaşamayınca da telaşlanmış okuldan çıkarken de kendisine araba çarpmıştı.Umarım iyidir ve bu bedende tıkılı kalmazdı.Tuvaletinin gelmesiyle hizmetli kadına tuvaleti sormuş yukarıda olduğunu öğrenince de yukarıya çıkmıştı.Tam kapının koluna uzanmıştı ki kapının içeriden açılmasıyla eli havada kalmıştı.İçeriden nelinde havluyla üstü çıplak bir şekilde  Aytaç'ın çıkmasıyla donup kalmıştı.Gözü ise çıplak göğüsünde dolanoyordu.Kendi içinden"baklava mı lan o"demişti.En son bu kadar baklabayı kendi abisinden görmüştü.Gözünün önünde sallanan elle yutkunup kendine gelmişti.
-iyimisin Aybike?
-Ee evet "lanet olsun neden kekeliyorum ben."
-Öyle donup kalınca korktum bir an.Hem sen niye kızardın,ateşin mi var?
-Hayır iyiyim.
-Dur bakayım utandım mı sen.Sen beni kaç kere böyle gördün ama ilk defa kızarıyorsun.
Diyip gülmüştü.Genç kızın gözü Aytaç'ın gülümsemesinde takılı kalmış,kendi kendine ne kadar güzel güldüğünü söylemişti.Genç kız daha fazla kızarmadan Aytaç'ı kenara itmiş tuvalete kaçmıştı.Bir kız neden uyanınca kızarır ki,al işte rezil olduk iyimi.Allah'tan kardeşi olarak biliyorda unutur hemen.Kız aşağı inecekken üstünü değiştirmesi gerektiğini farketti, ileride yarı açık olan kapının yanına gitti.Ne olur ne olmaz diye kapıyı çaldı.Ses gelmeyince kapıyı tamamen açtı.Burası sade ama güzel bir odaydı, Aytaç ise seccadenin üstüne oturmuş dua ediyordu.Namazı evlerinde çalışan Fidan teyzeden dolayı biliyordu.Abisi aklına gelince onu özlediğini farkettiği ve gözleri dolmaya başladı.Aytaç'ın ona seslenmesiyle kendine geldi.Aytaç yüzümü gördüğünde yerinden kalkıp yanına geldi.
-Neden ağlıyorsun sen?
Ağladığını o zaman anladı.
-Bilmem,sen söylemeden ağladığımı bile anlamadım.
-Eminmisin?
-Evet,sen namaz mı kılıyorsun?
-Evet,hatta sen de kılıyorsun.
-Ama ben nasıl kılınacağını falan hatırlamıyorum.
-Sorun değil,ben sana öğretirim.Hatta hatırlaman için yaptığımız şeyleride yaparız.
-Olur,sen nasıl istersen.
Aytaç ona sarılınca o da sarılışına karşılık vermişti.Sarılmak ona iyi gelmişti.