Een melodie slaat haar armen om me heen als een geest
De herinnering besluipt me als een storm
Ik sluit kijk ogen om in haar hart te kunnen kijken
De kalmte wordt opgejaagd door een wind
Als morgen alles anders isDe rust die me vasthoudt maakt me slapeloos
De tranen weigeren te rollen als de schaduw van donder mijn bereikt
Dit is niet het pad waar ze wilde wandelen en niet de weg waar ik wil gaan
De bomen buigen voor de wind om in de ochtend niet meer op te staanDe vogels van mijn hart nemen in aantal toe
Een zwerm van spreeuwen volgt me als een mantel om voor mijn ogen te landen als een doek
Haar adem blijft in mijn nek hangen als de regen mij wurgt
Mist vervaagd mijn blik om de wereld van de toekomst te nemenHet springen van een jong hart happert als een machine
Haren schieten overeind om te voelen wat niet meer is
Bliksem verlicht zelfs de donkerste plaats zonder te schijnen
Een leven in tinten zwart en wit zoekt de zonsopgang op een begraafplaatsHier rust mijn hart
JE LEEST
Diep blauw - Bundel
PoetryWanneer je hart dieper gaat, terwijl je net hebt leren vliegen Vleugeloos verloren zak je in de zee Zoekend naar een licht Kwetsbaar als een vlinder Neemt water je mee