Gökyüzüde maviydi?

1.bölüm hissizlik

Sadece susmak istiyordum
Sessizlik...
Bir tarafımsa konuşup bir şeyleri ortalığa sermek için kıvranıyordu
Acı..
Beynim mantıklı olamayacağına kanaat getirmiş ve susmuştu
Yalnızlık....
Kalbimde sadece yalnızlık hissediyordu susuzluk gibi
Ve en çok en güvendiğinden yara almak acıtıyordu insanı
Ateşe atlarken sönmek nedir bilirmisiniz?
Öğrenmeyin! Acıtıyor
 
23.yüzyıl 13/05/2247
Sabah;
Gözlerimi açtığımda öksürük krizine girmem bir olmuştu kıpırdamadan öksürmek hareket halinde olamamak  çok can yakıcıydı
Böyle 2 yıl geçirmek kapsül içinde koca iki yılı alt etmek ne kadar da kötüydü ailemi görmemek yürüyememek acıtıyordu kalbimi ama doktor dün ne demişti "iyileşiyorsunuz yakında buradan çıkacaksınız" bana ne mi oldu?  Dünyanın kaosa döndüğü teknolojinin ilerlediği ve artık dünyanın hastalıklara kapıldığı bu zamanda daha adını bile söyleyemediğim hakkında bilgim olmayan Ve iyileşmemin uzun zaman aldığı bir virüse yakalanmıştım virüse yakaladığımı bir bayılma sonucu öğren miştim yanımda Benimle öğrenen ilk aşkım beni o gün terk edip gitmişti sevgi bu kadar ucuzlamıştı artık ucuz aşk hayalleri kitabı gibi ah! Ertesi gün yanına  gitmiştim neden demeye bu kadar mıydı sevgin diye ama gördüklerim beni şoka uğratmıştı benimle ayrılması yetmemiş gibi ben onun İÇİN hastaneden kaçmıştım ama o daha ayrılmamızdan 1hafta geçmeden beni aldatmıştı lanet olsun hemde en yakın arkadaşımla lanet olsun lanet
Şimdiyse yanımdada  Arkamdada kimse yoktu annemin ölümü üzerine babam bana karşı olan ilgisini kaybetmişti ilgisi varmıydı önceden oda sorulur tabi yalan söylemezse iki yıl geçti dışardaki hayata nasıl alışılır bilmiyorum bıraktığım gibi olmayacağına göre nasıl dı sokağa çıkmak, eğlenmek,
Ama mutlu olmak istiyorum çünkü çıkıyorum iyileşiyorum çok az kaldı bir kapı sesi duyuldu kimin geldiğini biliyordum doktor gelmiş olmalıydı keşke hareket ediyor olsaydım kapının açılmasına rağmen bakabildiğim kadarıyla neden bu doktor gelmiyordu yoksa gelen doktor değilmiydi inatla bakmak istiyordum Kafamı oynatmak  keşke virüs bu kadar etkili olmasaydı üstümde belki felç geçirmeme neden olmazdı doktor ölebileceğimi söyledi belkide dedi felç geçirmeyecek direk ölücektin dedi felçten kurtulabilirsin dedi ama ölümden kurtulamazsın dedi ama ölüm bana yaklaşmadı bana felç geçirttirdi dudaklarımı kıpırdatmak istedim konuşmak içeri giren ve hala Susanın kim olduğunu bilmek "k-kim-sssin?" Hızla atan kalbim işittiklerim ve ağzımdan. Çıkan söz aynıydı konuşmuştum konuştum kimsin dedim Sonra hızla bir kapı çarpış sesi duydum gitmişmiydi neden! Kimdi! Ardından bir kapı açılış sesi daha Ve başımda dikilen doktor gülümsemek istedim sadece gülümsemek " ufaklık afferin sana virüsü kontrollerinin sonuçları çıktı Ve inanamayacakmış virüsü atlatmışsın hemşireler seni birazdan kapsülden çıkaracaklar ve odaya alıcaklar bu arada bir adam senin konuştunu duymuş doğrumu?" Dedi konuşmam İÇİN makineyi ağzıma takarken makine beynimde söylemek istediğim tüm cümleleri benim yerime söylüyordu "evet kimsin dedim gelen kimdi?"  "Bilmiyorum ufaklık ilk defa geldi sen kim olduğunu görmedin mi?" "Yanıma kadar gelmedi kapıda durdu adım sesi duyamadım" "Peki anlıyorum" aklıma gelen cümleyi söylemeye çalıştım "2 yıldır kimse beni görmeye gelmedi mi?" "Bını çok soruyorsun ufaklık anlıyorum birilerinin gelmesini istiyorsun ama kimse seni görmeye gelmedi üzgünüm" sonra kapı açıldı doktor gülümseyerek makineyi ağzımdan çıkardı kapsül bir tıs sesiyle duman yaya yaya açıldı kapsülün kilitleri yataktan söküldü yatağı kumandayla aşağı indirdiler ardından kendilerine doğru çektiler ben bu hissi heyecanla birlikte yaşıyordum diğer yatağa geçiş yaptığımda hemşireler beni yeni odama aldılar hemşireler çıkınca doktor geri geldi serumumu taktı ve bana baktı "konuşmaya başladığına göre artık fiziksel hareketlere geçebiliriz dimi!" Yapabildiğim tek en iyi şeyi yapıp gözlerimle onayladım