Fighting Cancer (EulBert)

Chapter Two

"Thank you for flying with us. Welcome to Maldives!" A flight attendant said.

"Thank you!" Eula said with a smile, and so did Albert.

They got out of the plane, got their luggages and waited for a cab to bring them to the hotel.

When they reached the villa, Eula threw herself on the bed.

"Hay! Ang sarap! Thank you, Lord, nakarating din kami!" She said while her eyes are closed.

Albert's POV

Andito na kami ni Eula sa hotel na pag-sstayan namin. Pagkapasok namin sa villa, she went inside the room tapos humiga agad sa kama.

"Hay! Ang sarap! Thank you, Lord, nakarating din kami!" Aba, nakapikit pa haha.

"Kawawa naman asawa ko, napagod." Tumabi ako sa kanya at niyakap siya.

Naramdaman ko na mas sumiksik pa siya sa'kin.

"I missed this," bulong ko.

"Hmm?" Mukhang di niya narinig.

"Sabi ko, I missed this," Medyo nilakasan ko.

"I love you," Sabi ni Eula tapos nakatingin sa'kin.

Napangiti ako, "I love you more."

Mas niyakap ko siya nang mahigpit tapos maya-maya, nakatulog na siya. Naghihilik pa.

Napailing ako and I tried na bumangon pero I was worried na baka magising siya so di nalang ako gumalaw and eventually, nakatulog na ko.

----

Nagising ako bigla tapos nakita ko si Eula sa tabi ko na mahimbing yung tulog. Gabi na pala, napagod siguro kami sa byahe kaya gabi na kami nagising. Pinagmasdan ko si Eula. Ang ganda niya talaga, lalo na pag tulog siya. Ang peaceful niya tingnan, and she looks like an angel. My own Angel.

My thoughts were interupted nung bigla siyang nagsalita habang nakapikit siya.

"Baka naman matunaw ako dito, titig na titig eh," I went back to my senses. Ngumiti nalang ako sa kanya.

"How's your sleep?" Iniba ko yung topic. Nakakahiya eh, these days, lagi niya nalang akong nahuhuli na nakatitig sa kanya. Well, kung iisipin mo, mas okay na rin kesa naman iba titigan ko diba?

"It was good naman." She said while rubbing her eyes.

"Stop that, masisira mata mo," Kinuha ko kamay niya, and she just gave me her sweetest smile. I can't explain what I'm feeling kapag ngumingiti siya ng ganyan. It feels like the whole world stops and siya lang nakikita ko. Ang sarap sa feeling na napapangiti mo mo siya ng ganon.

"Tara na, dinner na tayo. Gabi na pala haha, tagal ng tulog natin," I nodded and bumangon na siya. "Saan ba tayo?"

"Dito nalang," pumunta siya sa table. "Eto oh may menu tatawag lang tayo tapos dadalhan nila tayo ng food."

"Libre ba yan?" Tanong ko, malay ko ba kung libre o hindi pero sana libre hahaha!

Natawa siya, "Syempre hindi!"

"Sabi ko nga, patingin,"

Tumabi siya and binasa namin yung menu. Infairness parang lahat masarap.

May mga pasta, may pizzas, may breakfast kaso di nila sineserve yon ngayon kasi malamang dinner na.

"Hmm, I think I'm gonna go with Chicken Ala Kiev," Sabi ko pero bigla naman akong nakakita ng steak. "Ay wait, parang gusto ko pala ng steak,"