Ja w tym czasie udałam się do piwnicy...
Złapałam niepewnie za klamkę.
Stałam przez dobrych parę minut przed drzwiami, bijąc się z myślami czy aby na pewno robię dobrze.
-Rusz się Laura, czas Cię goni- popędziłam w myślach samą siebie.
W końcu nacisnęłam delikatnie klamkę i pociągnęłam drzwi w swoją stronę.
Nic.
Tym razem spróbowałam je popchnąć.
Dalej nic.
-Świetnie- mruknęłam niezadowolona i ruszyłam w strone schodów.
Tym razem bardziej uważałam idąc po nich, nie miałam ochoty na powtórkę z rozrywki.
Praktycznie od razu znalazłam się na piętrze. Stojąc chwilę dokładnie przebadałam wzrokiem pięcioro drzwi, które znajdowały się przede mną. Postanowiłam że podejde do tych zielonych, więc i tak zrobiłam. Zapukałam 2 razy. Cisza.
Odczekałam moment i ponowiłam tę czynność.
Dalej nikt się nie odzywał.
-Uhh.. Przepraszam?- zawołałam trochę niepewnie i otwarłam lekko drzwi.
- Ja tylko chciałam zapytać się o k- przerwałam widząc, że w pokoju nie ma nikogo.
No prawie nikogo. Na łóżku leżała mała, szara z czarnymi pręgami na grzbiecie kotka. Prawdopodobnie pomyślała, że jej właściciel wrócił, ponieważ podniosła głowę i wpatrywała się we mnie wzrokiem prawdopodobnie mówiącym "Wreszcie". Urocza kicia.
Zamknęłam drzwi i powędrowałam pod drzwi Rudego, po czym zapukałam dwa razy.
Cisza.
-Kpicie sobie ze mnie?- poirytowałam się.
Zapukałam dwa razy, po raz kolejny.
Nadal nic.
Już kompletnie wkurzona zeszłam na dół i rozejrzałam się po salonie.
Pusto.
-MATT- krzyknęłam.. Znaczy się.. Wydarłam.
Wkurzyłam się przecież tak? No właśnie, to mogłam się podrzeć.
No mniejsza, na moje wołanie oczywiście też nikt nie zareagował.
-Kpicie sobie ze mnie?- gniewnym krokiem poszłam do ogrodu.
Tom wciąż, jak gdyby nigdy nic spał sobie na hamaku. Aż dziwne że się nie obudził po tym wrzasku nie?
Zbliżyłam się do niego trochę i pochyliłam nad nim. Lekko szturchnęłam go w ramię.
Nie zareagował.
-Nie żartuj sobie ze mnie i wstań.- warknęłam a jeż otworzył oczy.
-Co chcesz- zapytał zaspany.
-Klucze do piwnicy- oparłam się o drzewo.
-Po co Ci one?- podniósł się do siadu.
Dam głowę sobie uciąć, że patrzył się na mnie jak na idiotkę.
-Bo je potrzebuje, muszę przeszukać pomieszczenie, w którym mnie znaleźliście- odparłam zniecierpliwiona.
-Oh, no dobra, ale to nie ja je mam tylko Edd- rzekł drapiąc się za uchem.
-Jaja sobie ze mnie robisz, tak?- oburzyłam się.
-Nie- mruknął wstając.
Westchnęłam cicho. Zbadałam dokładnie chłopaka wzrokiem. Miał na sobie szarą koszulkę, na której widniał nadruk czarnej gitary, czarne dresy, jasnoszare skarpetki i kapcie we wzór czarno-białej szachownicy. Czarnooki przeciągnął się i wolnym krokiem ruszył do domu.
-Idziesz czy nie?- zapytał zatrzymując się i odwracając głowę w moją stronę.
Przechyliłam lekko głowę w bok posyłając jeżykowi pytające spojrzenie.
-Po te klucze- zapewne gdyby miał oczy, to wywróciłby nimi teraz.
-Ah tak.. Ta.. Idę- odpowiedziałam trochę zamyślona.
CZYTASZ
"Dla Was Wszystko" || EddsWorld
Fanfiction((Zdjęcia/Arty użyte do zrobienia okładki nie są moje!!)) Pare ważnych info o książce: •będzie pisana raczej wolno przez fakt, iż zamierzam pisać długie rozdziały •postać {T/I} chwilowo pojawi się na początku, ale jej "główna rola" rozpocznie się w...
