KABANATA IV: THE BEST GIFT EVER

15 0 0
                                    

DANNIELA’s POV

“Ayy. Hahahaha. Pasensya na. Akala ko kase si Jhelo.”.

.

Hindi ako maaaring magkamali! Ung boses na ito, sa boyfriend ko ito.

Pero syempre JOKE lang iyon. XD Wala akong boyfriend.

Kay Derrick ung boses na ito. Bakit ko alam? Naririnig ko naman siyang nagsasalita kahit papaano kapag nasa canteen. Memorize ko na nga boses niya. XD Aminado naman ako na niyaya kong umupo malapit sa table nila ung mga kaibigan ko. Stalker ba ang labas? Wala, ganyan talaga. Pero dahil sa sobrang supportive ng mga iyon, sila pa mismo nangunguna na humanap ng pwestong malapit kina Derrick simula nung malaman nila na crush ko siya. Minsan hindi ko alam ko sinusuportahan nila ako o pinag-titripan lang.

Hindi pa rin ako makapaniwala na si Derrick ung nasa kabilang line. Tinignan ko ung screen ng phone.

In call

Derrick Mendiola <3

SIYA NGA. SIYA NGA. Swerte ko naman. Yihhhh, he call me to say happy birthday? Best gift ever. *O*

“Hello Danniela? Are you still there? Ibaba ko na ang phone ahh? Sige matulog kana. Sorry ulit sa abala.” Derrick

Huwaaaaat? Anong ibaba ang phone? Hindi. Hindi. HINDI MAAARI.

“NO!!!!” Ennnnnkkkkkkkk. Mali ata ung ginawa ko? Bigla kasing napalakas ng konti ung boses ko. Ayaw ko lang naman na babaan niya ko ng phone. ;/

“Whooaa. Chill lang. Hindi ka kasi nagsasalita diyan eh. Akala ko nakatulog ka na ulit. Hahaha. I call to greet you a happy birthday. Enjoy the day.” Derrick

“Pasensya na. But thank you for the greeting. Salamat talaga. You made my day. Alam mo hindi ko inaasahan na tatawag ka. Pero very thankful ako kasi ginawa mo. Pinagaksayahan mo pa ako ng panahon.”

Parang tanga lang ako sa phone. Kinikilig ako na masaya na ewan. Kaya anu-ano ng lumabas sa bibig ko.

“Ok.” Derrick

 Call ended…..

Ok? Sabay baba? Saklap! >_____<

Pero ayos nanaman siguro iyon. Ang mahalaga, naalala niya birthday ko at tinawagan niya pa ako. ^______________^

Pinagmamasdan ko lang ung phone tapos pangiti-ngiti ako. Mga 5 minutes din siguro un. Hindi pa din ako maka-get over. Sobrang saya lang ng pakiramdam. Hihihi ;””>

Nakita ko na lang na 6:30 na. Mabuti pang tumayo na ako and prepare for school. It’s my birthday so I hope na maging napaka saya ng araw na ito.

Pasok sa banyo. May sarili nga pa lang banyo ung kwarto ko. Hindi naman kami ganun kayaman. Sakto lang. Lahat ng kwarto sa bahay, may kanya-kanyang banyo. For privacy purposes daw sabi nina Mommy and Daddy.

Naliligo lang ako habang kumakanta ng “Kung Ako na lang Sana”. Gusto ko talaga ung kantang ito, lalu na iyong chorus. Kung pwede ko lang kantahin ito sa harap ni Papa Derrick. Matagal ko ng ginawa. Pero, may hiya pa naman ako sa katawan, kaya sa banyo ko na lang nilalabas ang lahat ng nararamdaman ko.

Pagkatapos ng pag-aayos ng aking sarili at stuffs for school. Lumabas na ako sa kwarto at diretso sa kusina. Ang sarap ng amoy. Nakaluto na siguro si Mommy. Wiiiiii! Gutom na ako.

Bago pa ako makapasok sa mismong kusina, my Mommy, Daddy and Kuya in chorus greeted me a Happy Birthday. Ang sarap ng feeling kapag ganito. I love my family.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 30, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Reason of MY Heart BeatTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon