My dad's best friend

Κεφαλαιο 26

Πήρα μια ζακέτα του Alec και βγήκα απο το δωμάτιο και πηγα και έκατσα στην παραλια
Δεν άντεχα άλλο μέσα στο δωμάτιο ένιωθα να πνιγομαι απο τις σκέψεις μου που δεν έλεγαν να με αφήσουν σε ησυχία και όλο με βασάνιζαν

Και εχω και πολλα να με βασανίζουν
Η όλη κατάσταση με την Μαλ
Το όλο θέμα με τον Alec
Ακόμα και την μαμά μου σκέφτομαι

Δεν είναι ευκολο να μεγαλώνεις χωρίς μάνα
Να μην έχεις νιώσει ποτέ την μητρική αγαπη
Γιατί εγώ δεν είχα ποτε μάνα
Έτσι νιωθω
Ποτε δεν νοιάζοταν για μένα
Πάντα ο μπαμπας μου έτρεχε για όλα για να τα έχω όλα

Και τώρα απο το πουθενα εμφανίζεται ο Alec
Που όντως νοιάζεται για μένα και ας μην θέλω να το δω
Αλλά ταυτόχρονα φέρεται τόσο περιπλοκο που με μπερδευει και με πληγωνει

Και το χειροτερο συνηδητοποιω ότι δεν θα τον έχω για παντα γυρω μου
Σε λίγο καιρό ο μπαμπας μου γυρνάει και ο  Alec θα πρεπει να φυγει και μάλλον δεν θα τον ξανά δω κιόλας

Δηλαδή αυτό ήταν?
Τόσο ήταν να κρατήσει ότι και αν είναι αυτό που νιώθω για εκεινον?
Θα φυγει και δεν θα μάθει ποτε όλα αυτά που νιώθω για εκεινον ?
Θα μείνει με αυτή την ξινίλο που σίγουρα δεν νοιάζεται για εκεινον όσο νοιάζομαι εγώ

Ποτέ καμια δεν θα νοιαστει για αυτόν οπωσ εγώ

"Ava?"
Αυτοσ μου ελειπε τώρα 
"Οχι τώρα Ζακ" του λέω και ξεφυσαω

Δεν μπορω να μείνω πουθενα μόνη μου πια
Λίγη ησυχία ζητάω ο ανθρωποοος

"Θέλω να μιλήσουμε σε παρακαλω"λεει εκείνος και με κοιτάει σαν κουταβι
" καλά"λέω τελικά καθως αργά ή γρήγορα πρεπει να μιλήσω και μαζί του

"Θέλω να ζητήσω συγγνώμη.Δεν ηθελα ποτε να μπω ανάμεσα σε εσένα και την Μαλ.Δεν ήξερα ότι της άρεσα τόσο" λέει εκείνος και φαίνεται ότι εννοεί αυτά που λέει
Και το βρίσκω και μόνο αντρίκο το ότι ήρθε να ζητήσει συγγνώμη

"Δεν έχει να κάνει με το αν της αρεσεις πολυ.Εχετε βγει οποτε δεν τα φτιάχνεις ποτε με πρωην της φιλης σου" του λέω ώστε να παρει σιγά σιγά το μήνυμα

Ο Ζακ είναι πολυ καλο παιδι τον ξέρω απο παντα
Και το κόλλημα με τον Alec να μην είχα παλι δεν θα έκανα τιποτα μαζί του
Δεν θα το έκανα ποτε αυτό στην φίλη μου
Δεν είναι σωστό

"Το ξέρω.Και εσυ έβγαινες με τον Μαξ"λέει εκείνος
Αχ σχεδόν τον είχα ξεχάσει αυτόν