GÖLGE

3.Bölüm-HAVAALANI-

Havaalanına geldiğimde beni biri karşıladı
Sanırım karakoldan birisi olmalıydı.
Yolda konuşmaya çalıştım ama bana görevde olduğunu söyledi, ve hiç konuşmadı. Yeni okulumun yurduna götürdü ondan sonra müdürle tanıştım. Beni odama götürdü ve bir süre sonra oda arkadaşım geldi.
- Selam yeni kız iyisindir İnşallah.
-Selam çok şükür sen nasılsın?
-İydir. Eee adın ne?
-Evet söylemeyi unuttum. Ben İnci. Sen?
-Bende Cansın. Memnun oldum İnci.
-Bende Cansın. İsmin çok güzelmiş.
-Seninki de fena sayılmaz.:)

Cansın çok tatlı bir kızdı.Masmavi gözleri vardı. Odamız iki kişilik bir odaydı.Çok tatlı ve minnak bir odamız vardı. Cansınla geçireceğim o kadar çok vakit vardı ki.
Buraya gelince bütün yaşadıklarımı bir anda olsa unuttum.
- İnci İzmirli misin?
-Hayır Cansın. İstanbul da yaşıyordum ama eğitimim için buraya geldim.
-Hmm. Annem ve baban İstanbul'da olmalı.
-Hayır. Babamı küçükken kaybettim. Annem, annem ise kayıp.
-Nasıl yani?
-Cansın, bir kaç gün önce annemle küçüklüğümün geçtiği o evden ayrıldık.
Sebebi ise peşimizde adamlar vardı. Biz evimizden ayrıldıktan sonra bir otele yerleştik. Odamıza geldiğimizde ben banyo'ya girdim, zaten olan o sıra oldu. Adamlar bizi hemen bubuldu. Annem'in o çığlıkları aklımdan hiç gitmez "İnci sakın banyodan çıkma! ben ışıkları kapatacağım"
dedi. Ve adamlar odaya girdi annemi alıp götürdüler.
- Peki ya sen tek başına nasıl geldin buraya?
-Cansın:) uzun hikaye sonra laf açıldıkça anlatırım. Sen peki sen anlat biraz.
-Ben. Babam küçükken bizi terk etmiş. Annem ise babamdan sonra yeni bir hayata yelken açtı,evlendi.
Bende kendimi bildim bileli yurtlardayım.
-Hmm. Baban niye sizi terk etti ki?
- Babam çok değişik bir insandı.Zamanında çok zenginmiş. Ama ben doğunca durumumuz kötüye gitmiş. Babam bunalıma girmiş.
İçmeye başlamış sonra hayatına yeni bir kadın girmiş sonrası da makbul.
-Anlıyorum.

Cansınla biraz daha sohbet ettik. Valizimden eşyalarımı dolaba yerleştirdim. Ondan sonra odamızdan misafir eksik olmadı. Bir sürü yeni kişiyle tanıştım. Yurt hayatı çok güzeldi ama doğup-büyüdüğüm yerden uzak olmak berbattı. Annem ne yapıyordu hiç bilmiyordum.:(

Cansınla odamızı süsledik pembe en nefret ettiğim renkti fakat. Odamızda o kadar hoş duruyordu ki kitaplığın köşelerine pembe letler yerleştirdik.
Tam bir kız odası olmuştu. Cansın'da benim gibi bir kaderi vardı o da baba maduru fakat benim babam asla o kadar kötü biri degil, bizi bırakıp gitmedi. O bir kaza geçirdi.
Akşam yemeği için yemekhaneye çıktık. Biraz geç kalmış olmalıyız ki. Sıraya kaldık. Hayatımda ilk defa öyle bir sıra görüyordum, kuyruk merdivenlere kadar iniyordu. Yemeğin bize kalmayacağından korkmadım değil;)

Yurda yeni gelenlere ilk gün dolayısıyla zorluk çektiriyorlarmış. Adetleri böyleymiş.
Yemeğimi yerken yanımdaki kız kendi yemeğini bitirdikten sonra benim yemeye bile kıyamadığım pirinç pilavımı kaşıklayıp, ekmek arası yapıp yemişti.
yemeğimi azda olsa yediğime şükrederek kalktık ve Cansınla odamıza gittik.
on dakika geçti geçmedi birden kapımız açıldı ve yüz kişilik kız ordusu bana saldırdı neymiş yeni gelenlere böyle yapıyorlarmış, çabuk adapte olsunlar diye:)
Yastık savaşı mı yapanı ararsınız, dolabımı dökenimi her yer heryerdeydi. Odamızdan çıktıktan sonra Cansınla gecelere kadar odayı toplamakla uğraştık ne bitmez geceydi. Ama doğrusu eğlenceliydi:)
Ertesi sabah okulda ilk günüm olacaktı çok heyecanlıydım çok.
Odamızın işi bitince kafayı koyduğumuz gibi dalmışız.
....

❤oylamayı unutmayın❤❤