Eve geldiğimizde jimin orta salona geçti. Bende hemen karşısına geçtim. -Eee jimin ne yaptın? -Işte normal hayat -Sen acıktın mı ? -Evet hemde kurt gibi -İyi sen otur ben birşey hazırlayıp geliyorum. -Tamam
Mutfağa girdim geçen gün markete gittiğimi hatırlayıp dolaptan ramen aldım.Telefonum çalıyodu. Kimin aradığını öğrenmek için telefonumun ekranına baktım. Bilinmeyen numara merak edip açtım.
-Alo, buyrun -Alo bongcha sen misin? -Evet benimde siz kimsiniz? -Benmi beni boşver arka bahçeye gelsene -Neden geleyim ya bide sen benim arka bahçemde ne işin var ? -Arkaya gelirsen öğrenirsin -Bekle lan geliyom -Her zaman
Telefonumu tezgaha bıraktım ve tam gidecekken jimin birşey dedi ama umursamadan arka bahçeye vardım. Karşımda bütün asaletiyle duran j-hope baktım. Yaaggggg yerim seni
J-hope benim en yakın arkadaşlarımdan bir tanesiydi. Ama ben hala onun fransada olduğunu düşünüyodum ama o döndü. Hayal dünyamdan ayrılıp ona koşarak gidip sarıldım. Oda bana hemen karşılık verdi. Onu çok özleniştim.
-J-Hope dönmüşsün!!! -Evet döndüm (Yok hala fransada😝) -Seni hangi rüzgar attı ?! -Iııımm bir düşüniyim... -Boş yapma lan -Ne yapayım arçelikmi? -Oofff hadi gel bizde yemek yiyicektik -Bende çok acıktım
Birlikte eve giridik. Ben mutfağa j-hope ve jimin orta salonda masa hazırlıyorlardı.
-Lannn! çabuk buraya gelin tabakları götürün odun parçaları
Içerden jimin bağırdı -Lan anca bağır gelip koyacan
Bunlardan hayır yok kendim götürdüm ve birlikte masaya oturduk. Hem yemek yiyorduk hemde küçüklük anılarımızı anlatırken gülüyorduk.Bir anda j-hope nin telefonu çalmıştı.
-Efendim -... -N-ne kazası -... -Kim kaza yapmış -J-J...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
