Aradan saatler geçmesine rağmen hiç kimseden ses yoktu.
Herkez bir köşeye çekilmiş bende öylece etrafa bakıyordum. Kafamı ellerimin arasına aldım.
Bir anda jin hyung gülmeye başladı.
Ama bu normal bir gülme değildi.
Siniri bozulduğu belliydi.
°°°°°°°°°°°°°°°
Aradan saatler geçmişti. Bong cha normal odada yatıyordu. ( yok halay çekecek)
Herkez hastane'nin kafeteryasında oturmuş bir şeyler içiyorduk. Tek kişi hariç jimin. Jimin odada oturmuş bong cha' nın uyanmasını bekliyodu.
Onada kahve alıp odaya çıktım. Jimin telefona bakarken uyumuştu. Telefonu açık kalmıştı. Acaba neye bakarak uyumuştu?
Ve bunun gibi boş sorular...
Tam telefonu elinden alıcakken jimin uyandı. Hemen ekranı kappatı. Elimdeki kahveyi uzatıp ona verdim.
-Jungkook durumu nasıl?
-Şuan iyi. Sen açmısın?
-Aslında evet ama kim durucak başında? Jungkook se-
-Tamam ben beklerim başında, sen git yemeğini ye
-Çok teşekkür ederim jungkook
-Önemli değil hadi sen git.
Jimin odadan çıkıp kafeterya'ya indi.
Telefonu burdaydı,acaba alıp baksam?
Mal mısın jungkook? Özeli olabilir benim haddime değil.
Biraz daha oturudum ama çok pis tuvaletim gelmişti. Aslında odadaki tuvaleti kulanıcaktım ama sorun şu ki o tuvalette pisuvar yoktu. Mecbur bu kattaki erkekler bölümüne gidip işimi hallettim. Oda'ya geldiğimde herkez burdaydı.
Ben tuvalette fazlamı oyalandım?
~7 gün sonra~
Yeter artık bıktım. 1 haftadır hastane'nin odasından çıkamıyordum. Odada sadece abim ve ben vardım. Diğerleri okul olduğu için gitmişlerdi.
Odaya benimle ilgilenen doktor gelmişti.
Doktor:Merhaba size 1 iyi 1 kötü haberim var.
Jin:Bir bitmedi kötü haber. Siz en iyisi iyi haberden başlayın.
Doktor:İyi haber, taburcu olup hastaneden çıkabilirsiniz.
BongCha:Hele şükür yemin ederim hapis hayatı yaşıyodum.
Jin:Kötü haber?
Doktor:Bong cha hanım rahmi zarar gördüğü için çocuğu olamaz. Olsada anca 1 ay dayanır sonrada.....ölür.
Jin:NE!?
BongCha:NE!?
Doktor:Ne yazık ki doğru
Jin:Tamam doktor bey siz çıkabilirsiniz.
Doktor odadan çıktıktan sonra yatağa
oturdum. Hala olayın şokunu üzerimden atamadım. Abim geldi kolumdan tutarak hastaneden çıktık.
BongCha:Abi bu haberi kimse'nin haberi olmasın
Jin:Tamam,ama sende fazla belli etme.
Eve geldiğimizde evde bizimkiler vardı. Beni görünce ayağa kalktılar.
Bunlar anahtarı nerden buldular?
Tabi ya abim namjoon'a evin yedek anahtardan birini vermişti.
BongCha:Abi ben odama gitmek istiyorum.
Jin:Tamam sen git biraz dinlen yemek yerken uyandırım.
Kafamı olumlu anlamda aşağı yukarı salladım.
Odama gidip ılık duş alıp yatağa girip uyudum.
Uyandığımda hava kararmıştı. Aşağı indiğimde kimse yoktu. Mutfağa girdim abim yemek hazırlıyodu.
Yanına gidip hazırlanmasına yardım ettim. Masaya yemekleri koyup yemeye başladık.
Jin:Yarın okula gidicekmisin?
BongCha:Gitmek zorundayım devamsızlıkla okuldan atılırım.
Jin:Senin sınavların ne zaman başlıyo?
Etrafa göz gezdirdim. Sınavlar yaklaşıyodu ama çalışacak niyetim yoktu.
BongCha:Abi boş-
Jin:Sınavlar yaklaşıyo ve sen ders çalışman lazım
BongCha: Off banane ben o işi kopyayla hallederim.
Jin: Hayır efendim o sınavlara oturulup çalışılacak.
BongCha:Tamam be
Masadan kalkıp salondaki koltukların birine oturdum.
Acaba filim izlesem mi?
Hem abim namjoon ile buluşucaktı.
Ama tek başına film'in tadı çıkarmıydı?
Acaba aramalımıydım?
°°°°°°°°°°
Bu bölüm biraz geç geldi o yüzden özür dilerim.
Oylamayı unutmayın.
👋👋👋👋👋
