Begin again

Chapter 1:The past

Elleah's P.O.V

Nandito ako ngayon sa parking naglalakad kasi hinahanap ko si dustin pero di ko pa din sya nakikita at naiinis na talaga ako sa mokong na yun sabi nya puntahan ko sya dto pero wala naman sya haysssss...

Nagpatuloy ako sa paglalakad dito sa parking lot para makita ko na agad si Dustin at ng makauwi na kami dahil gutom at pagod na ko eh, nagpatuloy lng ako sa paglalakad ng my napansin ako behind a random car here in the parking lot parang dinurog yung puso ko sa nakikita ko gusto kong tumakbo gusto kong sigawan sila pareho pero di ako makagalaw sa kinatatayuan ko..."D-Dustin" yun lng ang lumabas sa bibig ko dahil sa di na ko makahinga sa sobrang bigat ng pakiramdam ko pero mas nasaktan ako nung nakita ko kung sino yung kahalikan nya nung lingunin nila ako natulala na lng ako habang nakatingin sakanilang dalawa

"Eah"sabi ni Dustin using his cold voice with a blank expression of his face.

Ps: yung Eah is palayaw ni elleah and you pronounce Eah as eyah and elleah as elleyah hahaha yun lng back to story..

"W-what's g-going o-on h-he-re?"nauutal kong tanong sapagkat di ko na talaga mapigilan ang umiyak sa harap nila..

"Elle let me explain firs-" sinubukang magpaliwanag ni Jeanine pero di na sya hinayaan ni Dustin"what do you think is happening? I Know that you are not dumb Eah so why bothered asking if you already know the answers?" Sagot ni Dustin habang nanatiling blanko ang expression sakanyang mukha.
.
"W-why?! Bakit niyo nagawa sakin to?! bakit?"tanong ko habang umiiyak kasi di ko na mapigilan at gusto ko na lng maglupasay dito sa parking lot dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon "kasi di na kita mahal Eah, at di ikaw ang mahal ko kundi si Jeanine at hindi ikaw"sabi nya habang nakatingin ng derikta sa mga mata ko ngunit wala pa ring expression ang kanyang mukha kaya mas lalo lng akong naiyak sa mga sinabi nya T_T

"Jean bakit? Ha?!bakit ikaw pa sa dinami dami ng tao ikaw pa!!pinagkatiwalaan kita eh!tinuring kitang kapatid pero bakit mo nagawa sakin to?" T_T pero imbis sumagot siya sa tanong ko ay mas pinili na lng nyang manahimik habang ako ay durog na durog na sa kinatatayuan ko. "My kulang pa ba sakin?babe?sagutin mo naman ako oh di to totoo diba?diba nagbibiro lng naman kayo diba?babe bakit ha? bakit?my kulang pa ba sakin?ha?sabihin mo naman oh!!kaya ko naman punan lahat ng yun ah!!" Napahagulgul na ko sa harap nilang dalawa at wala na kong pakialam kung magmukha man akong tanga ngayon. " Your asking me if you're not enough?do you really wanted to know the answer?" Sabi nya habang nakatayo lng sa harap ko at parang wala man lng siyang pakialam kung nasasaktan ako ngayon malayong-malayo na siya sa Dustin na minahal ko T_T

"Yes!" Tanging yun na lang ang nasabi ko sapagkat natatakot ako sa magiging sagot nya " well then yes! your not enough hindi ka sapat para sakin! At sana tigilan mo na ako kasi nakuha mo na ang sagot sa tanong mo"pagtapos niya yun sabihin tumalikod na siya at nagsimulang maglakad "babe!" Tawag ko sakanya kaya napahinto naman siya"ito pala yung surprise mo sakin? Well naappreciate ko ah sobra babe... At gusto ko lang sabihin na salamat at sorry ah kung di pa pala ako sapat para sayo...so-sorry babe at sana maging masaya ka na" I give a him smile kahit na punong puno na ng luba ang pisngi ko at ako na mismo ang tumalikod at umalis...

I hope you'll be happy now....