Memories of Yesterday

Chapter 3

Fiera's Point of View

Maggagabi na at umalis na rin ang isa sa mga ka trabaho ni Zeus na si Aiden.
Ngunit hindi parin lumalayas ang punyemas na si Dwayne sa bahay na to.

Oo. LUMALAYAS.

Dahil mula pa ng sinimulan kong magluto at hanggang sa matapos ako, ay hindi pa rin niya inaalis ang tingin niya sa'kin na para bang mawawala ako sa paningin niya once he take off his eyes on me. And yung paraan ng pagtingin niya. Para bang may nawalang bagay sa kanya na ngayon ay nakita niya na ulit at hindi niya na ito pakakawalan ulit.

Natapos na lang kaming kumain ay naiirita parin ako sa kanya. Para kasing nawala yung pagiging misteryoso niya, but he just looks like a predator who keeps eyeing on his prey. And that's me. Naiirita ako dahil parang sa bawat galaw na gagawin ko, ay lagi may nakatingin sa akin- which is totoo naman dahil parang naka glue na yata yung mata niya sa 'kin the whole time, mula pa nuong umalis si Zeus.

Isa sa mga dahilan kung bakit ayaw ko ring bumaba kanina para magluto ay dahil dito sa kupal na 'to. Kung hindi lang talaga ako nakaramdam ng gutom at natakot na mamatay ng umaga-este hapon.

Hindi ko pa pala nasasabi sa inyo na ang pangalan ng isang to ay Dwayne. Akala ko nung una ay Caiden ang pangalan niya ngunit nang magpaalam si Zeus sa 'kin na aalis siya at iiwan niya 'ko kasama tong hampaslupang ito ay Dwayne ang pangalan na binanggit niya.

If you're wondering where is Zeus, well iniwan niya lang naman ako kasama tong ugok na to at sinabing may emergency daw sa office niya. Really? At this time? It's already 6 in the evening for heaven's sake!

Well I don't know know why, pero hindi ko na masyadong inintindi yung bagay na 'yon. Alam ko namang hindi niya ko kayang lokohin. Subukan niya lang at pagpapalit palitin ko talaga yung mga organs niya sa katawan. Pag sinabi ko kasseng gusto kong tanggalin ang large intestine mo at inudnod muna sa lababo bago ko ibalik ng dinadaan muna sa bibig mo, gagawin ko. Yeah I'm like that. But I just get possessive over the things I love.

Back to this jerk right here, ayun sobrang sarap ng nood niya sa sala. And you know what the heck he's watching? Spongebob. My favorite cartoon. That's my stress reliever tuwing naiisip ko noon yung nakaraan ko two years ago.

"Hey, why don't you sit with me you know? I won't bite" He said with a smirk.

"Sorry, but I don't wanna have some virus" Pangbabara ko sa kanya. Anong akala niya?Na di ako marunong gumanti?

"Hmm, the only virus that I have is handsomeness" He said, still smirking. Argh, how much I want to tear that pinkish red lips of him--- just lips, stop with the compliment.

Well, since I don't really like standing here in the kitchen watching the same thing, while he's there, comfortably sitting on my couch. So yeah. I sat with him. With a one meter distance. Yeah, I made sure that distance, 'cause I don't wanna have some virus. Naiirita pa rin ako sa lalaking toh.

Matagal tagal bago ko napagdesisyunang itanong sa kaniya ang isang bagay na kanina pa bumabagabag sa isip ko. Well hindi pala isa, marami pala. pero sa ngayon ay ayaw ko munang mag isip ng maami kaya isa lang muna ang itatanong ko sa kanya. Tsaka ayaw ko nmang maging feeling close sa ugok na ito kaya isa isa lang muna.

"Hey, do you know any guy who has a name Caiden?" Yan lang muna ang itatanong ko. 

Matagal tagal bago siya nakasagot. I don't know if he's stunned by my question or what. "Well marami akong kilalang Caiden. Why?"

Sasabat sana ako sa pambabara niya ng maalala ko na tama siya. For sure marami siyang kapangalan sa mundo at isa pa, wala na akong ibang alam sa lalaking 'yon. Maski nga ang apilyido nito ay hindi ko alam. Pamiyar lang siya.

"Wala, nevermind" Sabi ko na lang at buti ay hindi na siya sumabat pang muli. 

I don't think that I need to stress myself on thinking who the hell is that guy. Alam ko namang maaalala ko rin lahat ng nangyari sa 'kin. Sabi kasi ng doktor ko noon ay hindi  naman pang habangbuhay ang pagkawala ng mga memorya ko, so I'm sure na maaalala ko rin ang mga 'yon.

I just hope that I'm all ready when that time comes.

Bumalik na naman yata ang pagiging cold niya. But that's okay, atleast hindi na siya maingay. 

Well that's what I thought. Dahil kaya pala hindi na siya nagsasalita ay dahil nakatitig na lang siya sa 'kin the whole time. Pero hinayaan ko na lang siya, because for some'unknown' reason, I fellt safe.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Caiden's Point of View

*Later that night*

It's already 9:30 in the evening and that greek god is still not here. Zeus is still not here. I already called his phone and he said that he needs to run an errand because his company is having some issues. Well I guess it worked.

And speaking of Fiera, she's been laying her head on my lap for about an hour ago. It's weird that she's not that worried over Zeus though. It's either she trusts him very much, or she just doesn't love him that much. Oof, that rhymed. 

Well I wish for the latter though. Dahil kung ako ang tatanungin, hindi ko nakikitang mahal niya talaga ang lalaking 'yon. Maybe she's just being fooled by the feeling that she loves him because of the fact that she owes her something. Dahil lang si Zeus ang unang nakahanap sa kaniya two years ago. 

Well kung tatanungin niyo kung pano niya nagawang humiga sa hita ko, heck, she doesn't even know that she's sleeping in my lap because lumapit lang ako ng lumapit sa kanya ng maramdaman kong inaantok na siya. And the good thing is that hindi niya yon napansin. Kaya nang makatulog siya, well I grab the chance to put her on my lap so that I could stare at her this close, once again. Matagal ko na itong hindi nagagawa sa kanya. Oh damn. How I miss her.

Kanina rin noong tinanong niya ako kung sino si Caiden, nagdalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya ang totoo. Pero sa huli ay pinili ko na lang munang itago. Buti na lang ay hindi na siya nagtanong muli. Dahil baka sa huli ay masabi ko sa kanya hindi lang ang katauhan ko, kundi pati na rin ang plano ko.

It's not yet the right time.

"It's been two years baby. Two years since you were gone just because of that stupid accident. And now that I already knew his plan, I'll make mine work and he'll see, baby. He will see." Nagtagis ang bagang ko sa isiping ginagamit ang isang taong mahal at mahalaga sa akin para lang maisakatuparan ang isang bagay na nabuo lang ng dahil sa isang kadamutan.

Alam kong mabilis akong makikilala ni Zeus kung ipapakita ko ang mukha ko sa kanya, kaya naman bago ko pa napagpasiyahan na maging espiya sa grupo niya ay gumawa ako ng bagoong ID at tinago ko rin ang totoo kong katauhan. Mabuti na lang at hindi ko pa naipapakita ang katauhan ko sa iba. Dahil kahit naman sa buong grupo, ay iilan lamang ang nakakakita sa mukha ko gaya na lang ng nasa buong brotherhood. Pito kaming lahat at by rank ang pagkakakilala sa'min. At ako ang pinaka mataas. Si Fiera naman ang pinaka mataas sa kanilang babae. Magkaiba ang pangalan ng grupo namin at naging isa lamang kami nung makilala ko si Fiera. By rank din ang sa kanila ngunit lima lang ang laman ng sisterhood nila.

I'm so sorry na hindi ko na-fulfill yung  sinabi ko ha. I'm sorry dahil hindi ako yung nasa tabi mo on the time that you need me the most. Ako dapat yung nandon eh. Hindi siya. Ako dapat yung sumusuporta sa'yo ng mga panahon na yun. Ako dapat yung kasama mo hanggang ngayon. 'Kundi dahil sa kapabayaan ko, hindi ka sana mawawala sa'kin. Hindi sana tayo magkaka hiwalay.

But it's okay baby. I already found you again. And I'll make sure. This time. I will make sure that we'll be together again. That we won't get separated for the second time around. I will.

"I'll take you back baby. I'll make you mine again. Babawiin kita, I promise." 'Cause you were mine in the first place.

~~END~~

Hello Readers! Thank you so much again sa mga nakaabot dito. I made sure na aabot sa 1k plus ang words nito para naman marami rami kayong mabasa HAHA. And i do hope that you'll vote for this story and comment po kung ano yung mga nasa utak niyo about sa story ko. Kahit 21 reads pa lang po, thank you so much sa mga sumubok na bumasa. And I do hope na patuloy niyo pong suportahan ang story ko although masyado pang mabagal ang progress nito HEHE. I LOVE YOU READERS!!!!<3<3<3