SIR BAHÇESİ 1 ( KAYIP ŞÖVALYENIN DÖNÜŞÜ )

1.BÖLÜM SAKLI OLAYLAR

Herkese merhaba 

Evet ilk bölümüm bu gün geldi 

Yani ben bi '' Gregor Yer Altı Günlükleri '' serisi hayranı olduğum için hikayemde böyle bazı karakterlere oradaki isimleri verdim . (Bi kaç olay çalmış olabilirim ) 

Neyse ben sizi daha fazla oyalamim sjksksjslkjslskjsl

Ben kaçtım baaaayyysssss

Bir son bahar akşamıydı . Luka pencereden dışarıyı izliyordu . Malikaneleri şehirden 5 dakika uzaklıkta ormanın girişinde hoş bir yerdi . O gün hava yağmurlu ve oldukça şimşekliydi . Evleri ahşap ve demirden oluşan bir dış cepheye sahipti .Luka iki yıl önce annesini kaybetmişti . Onun dışında her şey mükemmel gidiyordu . Taki o gün gelene kadar .

Ani bir şimşekle ormanda bir gölge belirdi . Luka ilk başta korksada ormanda yaşadıklarını hatırladı . Bu sebeple babası evin bahçe duvarlarına kaliteli ve biraz pahalı güvenlik önlemleri almıştı . Bu güvenliği aşabilecek tek kara canlısı fildi zaten oda onlarda ormanda yaşamıyordu . Ama 2. şimşekte gölge sanki ışınlanmış gibi diğer tarafa geçti . Bu şekil hareket eden tek canlı insandı . Hemen çekmeceden dağcı fenerini aldı . evde dağcı fenerinin bulunma sebebi ise babasını bir jeolog olmasıydı . Uzaklarda yaşayan hayvanları incelemek için kamp kurmaya ve karanlıkta kalmamaları için bir fenere ihtiyaçları vardı . Dağcı feneri bunun için idealdi . Güçlü ve uzun menzilli ışığı ile uzun süre dayanıyordu . Luka feneri açamadı . Pilini değiştirmeyi unutmuştu . Gidip aşağı kattaki mutfak çekmecesinden üç adet kalem pil aldı . Yukarı çıktığında pencere açıktı ve içerisi buz gibi havayla dolmuştu . Büyük ihtimal dalgınlıkla pencereyi açmıştı . Pilleri yerine yerleştirdikten sonra en son gölgeyi gördüğü yeri hatırlamaya çalıştı . Hatırladığı yere ışığı tutunca hiç bir şey göremedi . Sadece ağaçların sallanan yaprakları ... 

Fener elinden düştü . Tüyleri diken diken olmuştu . Sonbaharın sonlarını yaşıyorlardı . Ormanda çam veya zeytin gibi yaprak dökmeyen ağaç yoktu . Yani en az iki kilometre içinde yoktu . Hızlı bir hareketle feneri yerden alıp ağaçlara tuttu . Görünen şey sadece yapraksız ağaçlardı . Kafası karışmıştı . Nedensizce fenerin ışığını açıp kapamaya başladı .

-Lusa ne yapiyosun '' . Neredeyse kardeşine uçan tekme atacaktı . 

-Sen miydin Bot . Korkuttun abiyi '' . Kardeşini kucağına aldı . Biraz gıdıkladıktan sonra yere bıraktı ve önüne diz çöktü. Henüz üç yaşında olmasına rağmen oldukça zekiydi . 

-Oyun oynayayım mı ? ''  . Sesi çok tatlıydı . 

-Üzgünüm Bot ama şuan senle oynayamam  . Neden babamla oynamıyorsun ? '' . 

Bot masaya yaklaştı . Masadaki kalemi aldığı gibi aşağı kata koştu . Luka onu durdurmak istese durdururdu . ayakları minicikti . Yinede gitmesine izin verdi . Kendini yatağına bıraktı . Zihni çok bulanıktı . Biraz uyumalıydı . 

''ÇAT''

Pencereden gelen sesle yerinden fırladı . Pencerenin camı çatlamıştı . Hızlıca fenerini aldı ve aşağı tuttu . Hiç bir şey yoktu . Ama yapraklar yine oradaydı . Dikkatli bakınca yaprakların kimini beyaz kiminin siyah olduğunu gördü . Ve yarasalar birden havalandı . Evet bunlar yarasaydı . Fakat garip olan bir kolonine yaklaşık dokuz yüz yarasa bulunurdu . Gökyüzünde ise yaklaşık beş milyar yarasa dolanıyordu . Hatta dikkatli bakınca dolanmaktan ziyade savaşıyorlardı . Birden hepsi durdu . Savaşmayı , dolanmayı , oradan oraya uçmayı kestiler . Hepsi Luka'ya dönmüştü . Luka ne yapması gerektiğini bilmiyordu . Koşarak aşağı kata indi . Yanılmıyorsa ev sallanıyordu . Aşağı indinde her şeyden habersiz oyun oynayan Bot'u ve telaşlı bir şekilde etrafa bakan babasını buldu . Babası Bot'u kucağına aldı .